A Little Help

24.

" Geri kalan bütün okul haftalarında bana o iğrenç örümcek bacaklarını temizletti. Hala tiksiniyorum." Alex ufak bir titreme ile gözlerini kapattı.

Arwen de en az kardeşi kadar tiksinmiş bir ifade ile baktı." O da bir şey mi o pislik dolu masaların hepsini her gün sildim."

" Örümcek bacaklarıymış ben o kurbağaların beynini çıkardım. Hala tam yemek yiyemiyorum." Luna'nın önünde ki kahvaltı tabağının hala nerdeyse dolu olmasından doğru konuştuğu anlaşılıyordu.

Blacklerın evinde ki yaz tatilinin ilk akşam yemeğinde çocukların Snape'e yaptıkları şakanın sonucu olarak çektikleri cezalar dışında herkesin keyfi yerindeydi.

Fiona Severus'la ne kadar konuşursa konuşsun onu bir türlü ceza vermeme fikrine ikna edememişti.

Sirius ve Remus bir yandan çocuklara hem gülerken hemde Severus için şaka planlamaya başlamışlardı.

Fiona ikisinin fısır fısır konuşmasından ne planladıklarını anlayıp uyaran bir bakış attı. İkisi birden aynı anda yemeklerine döndüler.

" Ama" diye başladı Alex birden yüksek bir sesle. " Arvin bey kendi binasından olduğu için ona sadece kendi odasını temizleme görevini verdi. Ve hepimiz onun kirli bir odada oturmayacağını biliyoruzdur."

" Herhalde o leş yuvasına hiç girmediniz siz. O kişisel iksir dolabını temizlemek beş haftamı aldı. Üstelik o beni izlerken."

Alex ikna olmamış gibi baktı.

Arvin kaşlarını kaldırıp baktı. " Yoksa senin bu kıskançlığının nedeni bu sene kupayı bizim almamız mı?"

Alex şok içinde elini göğsüne koydu. Bu drama hareketi ile Fiona Sirius'a baktı. ' Kime çektiği belli' der gibiydi.

" Yalan. Sizin o aptal kupanızı isteseydik alırdık."

"Öyle mi? Bu sene nasıl üçüncü olduğunuz öyleyse."

Alex dişlerinin arasından konuştu. " İsteseydik alırdık.''

Arwen onlara göz devirip konuşmaya başladı. " Hadi ama aynı konu mu yine?"

Alex'in öfkeli gözleri yeni hedefine döndü. " Ah kusura bakmayın Arwen hanım sizin gibi çalışkan bir Hufflepuff'ı işinden ediyoruz. Okumanız gereken kitaplar yok mu? Ya da arkadaşlarından mektuplar. Ay çok özür dilerim senin hiç arkadaşın yoktu değil mi?"

" Alexkessesini-" Arvin dişlerinin arasından konuşurken Arwen elini omzuna koydu. Belli ki kendisi halletmek istiyordu.

" Hiç arkadaşım yok öyle mi? Eh en azından senin o aptal Weasley ikizleri gibi sürekli başını belaya sokan sorumsuz arkadaşlarım da yok. Snape için yaptığımız şakaya hala pişman oluyorum zaten. Ki ayrıca benim bir sürü arkadaşım var."

Alex alayla kaşlarını kaldırdı. " Öyle mi arkadaşın mı var. Kimmiş onlar? Yalnızlık ve gözyaşı mı?"

Arwen hırsla ağzını açmıştı ki bu sefer araya giren Luna oldu.

" Tamam çocuklar bırakın kavgayı."

Alex bu sefer Luna'ya döndü. " Aw bizim başka minik Hufflepuff Luna'mız demek kavgamızı izlemeye dayanamıyor. " En son ağzını ağzının içinde konuştu. " Zavallı."

Bu Arvin ve yetişkinler için bardağı taşıran damla oldu. Fiona neyseki Remus'un kolunu son anda yakaladı. Ancak Sirius'un Dora'yı tutması epey zor olmuştu. " Bırak Sirius bırak da göstereyim ona zavallıyı."

Fiona Dora'ya döndü ve  " Bana bırak." Dedi.

Arvin ateş saçan gözlerle kardeşine bakıyordu. " Sen ne hakla onunla öyle konuşursun." Ancak olayları yatıştırma tarafı annesine benzeyen Arwen de kardeşinin kolunu tutup tekrar oturttu.