497

765 81 68
                                    

Düşen damla sesleri, açık monitör, ve ağır dezenfektan kokusu...Buranın aptal bir hastane olduğunu anlamam için dahi olmama gerek yoktu.

Gözlerimi açmak istemedim. Beni bekleyen bir ailem olmadığı gerçeği yüzüme çarpsın istemedim.

Karnım ağrıyordu. Gözlerimi sıkıca birbirine bastırarak elimi karnıma götürdüm ve sağa döndüm. Bu pozisyon uyamadığım bir kanıtıydı.

"Neden gözlerini açmıyorsun ?"

Onun sesini duyduğumda karın ağrımın bir saniyeliğine tamamen geçtiğini hissettim. Yavaşça gözlerimi açtım ve ona doğru döndüm.

"İstemiyordum" diye mırıldandım. O ise bundan memnun olmadığını oldukça belli ederek sesli bir nefes verdi. "Doktor bir şeyler yiyip içmen gerektiğini söyledi, o yüzden uyan artık"

"Neden buradasın ?"

Onca dediği rağmen benim kafamın tek takıldığı şeyin bu olduğunu fark edince sakince konuşmaya başladı. "Canım istedi"

Ona göz devirerek yatakta biraz doğruldum ve tam o sırada doktor geldi. Ona gülümsemeye bile çabalamadım. Sonuçta yanımda ki Taehyung'du. Sahte tatlı kız havalarına girecek halim yoktu. Onun yanında daha fazla aptalı oynayamazdım.

"Lalisa Manoban" diye mırıldandı adam ve elinde ki kâğıtlara bakmaya başladı. Bir yandan da kendi kendine "hmm" diyip duruyordu.

Elinde ki kalemi açıp kapama sesi sinirimi bozarken bana döndü.

"En son ne zaman ve ne yediniz ?

En son ne zaman ve ne mi yemiştim ?

"Bu sabah" diye mırıldandım. "Bir paket bisküvi ve kahve" Sonra yutkundum ve susadığımı fark ettim.

Taehyung ise bana döndü ve biraz öfkeli bir şekilde bana bakmaya başladı ?

Sorun neydi ? Sadece yediğim yemekleri söylemiştim. Az yediğini düşünüp kızacak hali yok ya Lalisa.

Adam başını hayır anlamında sallayıp Taehyung 'a döndü. "Lütfen kız arkadaşınızdan bize doğruları söylemesini ister misiniz ?"

Sinirle kaşlarımı çattım "zaten doğruları söylüyorum !" dedim sertçe. Hemen ardından Taehyung'da sinirle ekledi "ve o benim kız arkadaşım değil"

Doktor şaşkınca kaşlarını çattı "öyle telaşlıydınız ki onu buraya getirirken, aranız da bir ilişki olduğunu düşünmüştüm. Yine de rica ediyorum doğruyu söyleyin. Bayan Manonan" dedi bana dönüp. Taehyung endişelenmiş miydi ? Benden nefret ettiğini sanıyordum. Ah ne düşünüyorum ki ! Zaten nefret ediyor ama muhtemelen kalbinde ki merhamet karşısındakinin kim olduğunu önemsememişti yardım ederken.

"Doğru dedim" diye bastırarak söyledim.

"Midenizde sadece alkol ve uyuşturucu olduğunu söylersem ?" Sonra kâğıtları havaya kaldırdı "bunlar da kanıt"

Taehyung şaşkınca bana bakarken ben ise bunun doğru olmadığını biliyordum. "En son bir gün önce alkol aldım evet, ama hayatım boyunca hiç uyuşturucu kullanmadım ben" dedim hafif sinirli ama daha çok panikli çıkan sesim ile. Tanrım sinirlenince ağlamak gibi bir huyum vardı ve şu an da Taehyung'un yanında bunun olmaması için dudaklarımı kanatacak derecede ısırıyordum.

"Gençlerde reddediş çok fazla görü-"

"Sana kullanmadım diyor işte uzatma" Taehyung adama soğuk bakışlar atarak konuştuktan sonra bana döndü. "Yalan söylemekte bok gibidir o " dedi sanki ben burada değilmişim gibi.

Doktor bir "öhm" sesi çıkardı ve sonra tekrar konuşacakken gelen hemşire ile ilgilenmeye başladı. Ben ise sadece hâlâ bana bakan Taehyung'a bakıyordum. Beni ne kadar tanıyordu ? Belki de yalan söylüyordum. Yaptığı aptallık değil miydi ? Bir süre daha gözlerine bakıp, sorularıma cevap bulmaya çalıştım. Ama sadece boşluk gördüm.

"Çok afedersiniz" dedi doktor bize dönüp gülümseyerek "bir karışıklık olmuş. Ve anlaşılan bayan Manoban'ın bayılma nedeni az enerji, uykusuzluk ve az besin kaynağıymış. Lütfen yemeklerinize dikkat edin" dedi ve o kadar hızlı bir şekilde gitti ki...

Taehyung ise arkasından küfürler ediyordu. Sonra o da ayağa kalktı.

Hemşire kolumda ki bitmiş serumu çıkarırken bende karnımın guruldaması ile utançla kızarmıştım. Taehyung'da bunu fark edince daha da utandım ve başımı ona bakmayacak şekilde sağa çevirdim.

Daha sonra hemşire gitmiş ben ise ayaklanmıştım. "Teşekkür ederim" diye mırıldandım. "Beklemene gerek yoktu" diye ekledim.

Omuz silkti. Sonra bir adım atmıştı ki arkasını döndü "Seni arabaya kadar taşıma eziyetinde bulundum, bir şeyler ye ki boşuna yapmış olmayayım"

Ve öylece gitti.

Yemek yiyesim gelmişti.

Asla akıllanmıyorum sgsnfddgjsn
Bu arada yb stolkum tükeniyorke

505 •TaeliceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin