epilogue ❤ (special chapter 🖤🌟✨️)

151 17 15
                                    


අවුරුදු විසි දෙකක් පුරාම මන් ඔම්මා කියලා තියෙන්නේ... අප්පා කියලා තියෙන්නේ මගේ ඇත්තම ඔම්මටයි අප්පටයි නෙමෙයි කියලා දැනගද්දී... මට කියාගන්න බැරි තරම් දුකක් දැනුනා... ඒත්... මගේ අප්පාගේ ෆියෝන්සේයි අප්පාගේ හොදම යාළුවො... මගේ සම්චොන්ලා ටිකයි... අවුරුදු විසි දෙකක් පුරාම.. මාව බලාගත්තේ angel කෙනෙක් වගේ....හැමදාම බේක් සම්චෝන් මට කිවිවේ මන් මගේ අප්පා වගේමයි කියලා.. ඒත් මගේ යාලුවෝ මට හැමදාම ජෝක් කළා මන් මගේ ඔම්ම වගේවත් අප්පා වගේවත් නෙමෙයි කියලා... ඒත්... බේක් සම්චොන්  කියලා තියෙන දේ දැනුයි මට හරියටම තේරුම් ගන්න පුළුවන් වුනේ....සම්චොන් කියලා තිබ්බේ මන් කායි අප්පා වගේ කියලා නෙමෙයි...... මගේ අප්පා වගේ කියලා.... මගේම අප්පා වගේ කියලා.........

   ඉතිං මට මගේ ඇත්ත අප්පව බලන්න ඕනි වුනා... අප්පාගේ ෆොටෝ එකක් බලන්න ඕනි වුනා....ඇත්තටම මන් මගේ අප්පා වගේමද කියලා දැනගන්න ඕනි වුනා මට..... ආපහු සේරි ඔම්මගෙන් ඒ දේවල් අහල මට ඔම්මගේ හිත රිද්දන්න ඕනි වුනේ නෑ... ඒ නිසා මන් ක්යුන්ග් හී
නැන්දගෙන් අහන්න හැදුවත්.. පරණ දේවල් අවුස්සලා.. අමාරුවෙන් හදාගෙන ඉන්න ඒ අයගේ හිත්.. ආපහු මට රිද්දන්න බැ කියලා හිතුනා..

   කිසිම දෙයක් හිතාගන්න  බැරුව පොත්මෙසේ උඩ ඔලුව තියන් ඔම්මගේ ලිවුම ආපහු පාරක් මුල ඉදන්ම කියවන් ගියා... දැනට මන් මේ ලියුම කියවන හයවෙනි වතාව... ඒත්.... ඔම්මගේ ඒ වේදනාව.... අප්පාගේ කඳුළු... මගේ පපුව පලවෙනි වතාවේ වගේම සෑහෙන්න අවුලුවනවා....

"ඔම්මා.... ඇයි ඔම්මා ඔයා මෙච්චර දුකක් තනියෙන් විදෙවුවේ....... ඇයි ඔම්මා ඔයාලට මෙහෙම වුනේ... ඇයි ඔයාලගේ ආදරේට එහෙම වුනේ......

හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්.........

එදා චැන්යොල් වගේම අද යුමිත්  ටාලිගෙ ඒ ලස්සන අත් අකුරු දිහා බලාගෙන හොදටම අඩනවා......

"මට ඔම්මවයි අප්පවයි බලන්න ඕනි..මට එයාලව දකින්න ඕනි... එත් කොහොමද ඒ... කොහොමද දෙයියනේ.....

කල්පනා කර කර ඉද්දි මට මතක් වුනේ අම්මයි අප්පයි මැරෙන්න කලින් එකට ජිවත් වුනු පාර්ක් මැන්ශන් එක.. සේරා ඔම්මා මට කියපු විදිහටනම් ඒ ගෙදර අවුරුදු විසිගානටම වහල තිබිල තියෙන්නේ.. ඒ ගෙදර දොර අරින්න කාටවත් බැරි වෙලා... අප්ප ඇක්සිඩන්ට් වෙන්න කලින් ගෙදර කී එක කොහෙ හරි හංගල.... කමක් නෑ.. මන් කොහොම හරි ගෙදර කී එක හොයාගන්නවා.. මගේ ඔම්මවයි අප්පවයි බලන්න එනවා මන්.....

#im not fine 💔Where stories live. Discover now