Chapter 7

399 102 14
                                    

කුකී ඇවිල්ලා බබාවත් ගෙනත් දීලා ෆ්‍රිජ් එක ඇරගෙන මොනාද මන්දා ගොඩකුත් කාලම ගියා 😐

මන් ඩිනර් එකත් හදලා බබාට කෑමත් කවලා එයාව නිදි කරලා ජිමින් එනකන් බලන් හිටියා..

එයා අද එද්දි වෙනදටත් වඩා ටිකක් පරක්කුයි... එහෙම්ම උඩට ගියා.. පැය බාගෙකින් විතර පහලට ආවේ නාලා වෙන්න ඕනි...

කොන්ඩෙ පිහිදලාත් නෑ.. වතුර බේරෙනවා ඇදුමටත් එක්ක. ෆෝන් එකමයි කොයි වෙලෙත් 😒

"ජිමින් 😐"

"ම්ම්"

මන් දිහා බලන්නෙත් නෑ... ඔයිට හොදයි ෆෝන් එකම බැද ගත්තනම් 😒

"කොන්ඩෙ පිහිදගන්න 😒"

"හ්ම්.."

මොන විකාරයක්ද මන්දා අප්පා... මල වදේ... බබා නැත්තන් මේ වෙද්දි මන් ගොලු වෙලා.. මන් ගිහින් ටවල් එක්කුත් අරන් ඇවිත් එයා වාඩි වෙලා ඉද්දිම කොන්ඩෙ පිහිදන්න ගත්තා.. ජිමින් තවම මන් දිහා බැලුවෙවත් මන් කරන වැඩේට පොඩි ඇටෙන්ශන් එකක්වත් දුන්නේ නෑ... මට ෆෝන් එක දිහා බලන්නත් හිතුනා.. ඒත් බැලුවේ නෑ 😒

ඒ එක්කම වගේ මගේ ෆෝන් එක රින්ග් උන නිසා එතනම මේසේ තිබුන ෆෝන් එක අරන් මන් කෝල් එක ආන්ස්වර් කරේ ටවල් එක මගේ කරට දාගෙන...

ඔප්පා කෝල් කරේ.. 🙂❤️

මන් එයා එක්ක කතා කර කර ඉද්දි ජිමින් මගේ දිහා ඔරවලා බලන් ඉන්නවා...
දැන් ඔප්පා එක්ක කතා කරන්නත් එපා කියයිද දන් නෑ 😒

මන් ඔප්පට පස්සේ ගන්නම් කියලා කෝල් එකත් කට් කරා...

"මොකද ඔරවන්නේ 😒"

මල වදේ..

"මොනාද කරන්නේ ඔය 😐"

"මගේ ඔප්පට කතා කරේ.. දැන් ඔයා-"

මන් ඉවර කරන්න කලින් එයා කතා කරා..

"ඒක නෙවෙයි මේ මොකක්ද කරන්නේ 😐"

අප්පටසිරි... ඉවරයි 😬😬😬

මන් ජිමින්ගේ බෙල්ලේ ඇගිලි වලින් සෙල්ලම් කර කර හිටියේ... කෝල් එකේ සිහියට අමතක උනා 😬💔

"ආ.. ම්.. මේ සොරී... 🤧"

මන් ඉක්මනට අත අයින් කරගෙන බිම බලාගෙන පස්සට උනා...

Loving Us || PJM [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora