"යුශි..."
නාලා ඇවිත් කණ්ණාඩිය ගාවට වෙලා මෆේ හැඩ බල බල ඉද්දි ඔම්මා ඇවිත් එලියෙන් දොරට තට්ටු කරලා කතා කරා. මන් දොර ගාවට යන ගමන්ම ඔම්මට කතා කරගෙන ගියේ.
"ටිකක් පහලට එන්න. අප්පටයි මටයි ඔයා එක්ක ටිකක් කතා කරන්න ඕනි"
ඒක ඇහුවම නම් දොර ළගටම ගිහින් හිටියට මන් දොර ඇරියේ නැත්තේ කේන්තියටමයි. හිතින් බැන බැන මන් ගිහින් ඇදුමක් දා ගත්තේ එයාලා මොනා කිව්වත් මන් ඔය මැරි කරනවා කියන එකට තවම පොඩි කියලා හිතන ගමන්.
මන් කිම් යුශි. අවුරුදු 25යි. මන් ජොබ් එකක් කරනවට අප්පා කැමති නෑ. ඕනි නම් එයාගේ කම්පැනි එකේ වැඩට එන්න කියනවා. මන් යන්නේ නෑ. කාටද පුලුවන් අප්පා පේන්න ඉන්නකොට හිත නිදහසේ වැඩක් කරන්න. මට නම් බෑ. මන් කරන ගොන් වැඩ එයා දැනගත්තොත් එහෙම මන් පව්නේ. ඒකයි. දැන් මාස තුනක විතර ඉදන් මට මැරි කරන්න මිනිස්සු හොයනවා. මන් බලන්නත් කලින් බෑ කියනවා. සරලයි. එතකොට දැන් මන් මේ යන්නෙත් එහෙම කරලා එන්න.
ඇදුමකුත් දාගෙන මන් පහලට යනකොට අප්පයි ඔම්මයි විතරක් නෙවෙයි තවත් එක්කෙනෙක් ඉන්නවා. ඒ අනික් එක. මල වදේ. මගේ ඔප්පා. මැරි කරලා මෙහෙන් ගිහින් හිටියේ දැන් අවුරුදු දෙක්කට කලින්. ඇයි දන් නෑ ආවේ. ශුවර් එකටම මෙයා වෙන්න ඇති මැරි කරන්න එකෙක් හොයාගෙන ආවේ. ඒක එහෙම නම් මේක කොහොමත් වෙන් නෑ.
"ඔයා කවද්ද ආවේ?"
මන් ඇහුවේ ගිහින් සෝෆා එක ගාව බිමින් වාඩි වෙන ගමන්.
"ඊයේ"
"කෝ ඔන්නියි බබයි?"
මන් ඇහුවේ තියෙන ආදරේකට නෙවෙයි. සාමාන්යෙන් එහෙම අහන නිසා.
KAMU SEDANG MEMBACA
Loving Us || PJM [Completed]
Fiksi Penggemarඔම්මගේ ආදරේ අහිමි උන පුංචි ගෑනු ළමයෙක්... ආදරේ මගහැරුන තරුනයෙක්... මේ දෙන්නාගේ ජීවිත පාට කරන්න එන තරුනියක්... මේ ඔවුන්ගේ කතාව... Cover by: @_Lan_Kimra