Aşk Tesadüfleri Sever | •TaeKookkie•

-8-

ağğağğ 332 okunmaaa aağağağ teşekkürlerrr qwğwğağa

***

jeykey

nah|

*konum*

(silindi)

Yarın buraya gel sana kendimi göstereceğim.

(silindi)

(Görüldü)

jeykey çevrimdışı

---------

Gelen konumla şaşırmıştım çünkü okulumun konumunu atmıştı. Bi dakika Jungkook ta mı benim okulumda??

Koşar adımlarla hastaneden apar topar çıktım. "Eğer Jimin'i hastanede tek bırakacak kadar önemli bir şey değilse ağzını burnunu kıracağım seni kim olduğu belirsiz serseri it" diye söylenirken okulun kapısına vardım. Bahçede hiç kimse yok. Bir kişi dışında.

"Hey Taehyung!" sesin geldiği yöne doğru baktığımda, siyah dalgalı saçlı, keskin çeneli, iri gözlü, hafif tavşanı andıran dişleri, ve yüzünü tamamlayan ne büyük ne de küçük burunlu, ifadesiz bir tip beni izliyordu. 

Jungkook'un ağzından:

Ona seslenmem ile bana bakan cılız, zayıf ve uzun bir beden bana doğru dönmüş, ve bana bakıyordu. -Tanrım çok zayıf-

"Aa Minseo ne işin var burda ders başlamadı mı?"

"N-ne Minseo m-- Ha evet ben dışarıyı izlemek istedim o yüzden derse girmedim."

"Anladım. Burda Jungkook adlı bir adam olması lazım onu gördün mü?"

"Hayır görmedim"

"Demek beni kandırdı öyle mi. Şimdi sıçtım ağzına senin bekle sen" diye mırıldandı Taehyung ama duymuştum. Ona bir türlü Jungkook'un ben olduğumu söyleyemiyordum. O götü bulamıyordum kendimde.

"Taehyung sana bir şey söylemem ger-" lafımı bölen lanet olası okul ziliydi. Taehyung etrafa bakınırken, hızla merdivenlerden aşağıya inen çocuklar dikkatimi dağıtmıştı. Sonunda dikkatimi topladığımda Taehyung'un kolunu kavradığım gibi koşuşturarak okul kapısından çıkmamızı sağladım.

'Neyseki güvenlik uyuyor' diye geçirdim içimden ve Taehyung'un kolunu bırakmadan bir kafeye sürükledim. 

Sonunda kolunu bıraktığımda fazla sıkmış olduğum gerçeği kafama dank etmişti. Taehyung ne olduğunu anlamaz şekilde kolunu ovarken konuşmak için ağzını açmıştı ki konuşacağını bildiğimden hemen söze ben giriştim.

"Taehyung seninle konuşmam gereken bir kaç konu var lütfen beni bölmeden ve sinirlerine hakim olarak konuşmamı sürdürmeme izin ver. Çok kısıtlı bir zamanım var ve sana bunları anlattıktan hemen sonra gitmem gerekecek n'olur şimdiden beni affet."

Taehyung'tan ses gelmemesi beni onayladığı anlamına vardırıyordu. Vereceği tepkilerden çok korkuyordum. Bir kaç saniye sonra derin bir şekilde solumuş ve konuşmaya başlamıştım.

"Taehyung sana bunları önceden anlatmam gerekiyordu ama şimdi anlatmam gerekiyor o yüzden beni iyice dinle. Taehyung... Jungkook benim." 

Konuşmaya yeltendiğinde 'sus' işareti yaparak konuşmama devam ettim. Taehyung'un yüzüne bakamıyordum utançtan başka yerlere bakarak konuşmaya devam ettim.

"Ve inan bana o videoları isteyerek çekmiyorum. Buna zorlanıyorum Tae zorla bana bunu yaptırıyorlar. Her istemediğimi söylediğimde bana yapmadıklarını bırakmıyorlar inan bana psikolojim hiç iyi değil bunları daha ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum Tae. Sen gelmeden gömleğime bağlı ses kayıt cihazı vardı onu parkın oraya koydum. Ama hemen gidip almam gerekiyor. Lütfen bana yardım et."

***

Merakınızı gidermek için bu bölüm ehe

Geçiş bölümü gibi bir şey olanları daha iyi kavrayabilmeniz için

Jungkook'un anlatacağı ve yaşanacak daha bir sürü olay varr kaos isterseniz yaparım weqıwsdljwql neyse 

aktiflik düşmesin diye her gün bölüm atmaya çalışıyorum ama 1 gün aralıklarla atabiliyorum çünkü attğım bölümler hedeflediğim okunmalara erişmiyor. Her neyse

Umarım beğenmişsinizdirr

Alttaki Yıldıza basarsanız gerçekten mutlu olurum. 🥺💖