-9-

50 11 40
                                    

"Ve inan bana o videoları isteyerek çekmiyorum. Buna zorlanıyorum Tae zorla bana bunu yaptırıyorlar. Her istemediğimi söylediğimde bana yapmadıklarını bırakmıyorlar inan bana psikolojim hiç iyi değil bunları daha ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum Tae. Sen gelmeden gömleğime bağlı ses kayıt cihazı vardı onu parkın oraya koydum. Ama hemen gidip almam gerekiyor. Lütfen bana yardım et."


***

Taehyung'un ağzından

Ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Jungkook masadan kalkmadan önce bir bakış atmıştı bana. Yardım istercesine haykırıyordu gözleri. 'Ne yapacağım şimdi nasıl yardım edeceğim ona.' 

"Jungkook!" söyleyeceklerim ağzımda takılı kalırken Jungkook apar topar kapıya yöneldi. Kafeden çıktığı gibi koşarak gözden kayboldu. Nereye gittiğini bilmiyordum ama dehşet içindeydim. -nasıl olur da gencecik çocuğa yaptırılır bunlar.. psikolojisini tahmin bile edemiyorum... 17 yaşında daha, reşit bile değil....-

Yanaklarımda hissettiğim sıcaklık ile ağladığımı yeni fark ediyordum. Tam kalkacakken Jungkook'un oturduğu sandalye de küçük bir not kağıdı gördüm. Kağıdı elime aldığımda bir adresin olduğunu, polisi aramamı ve bu işi gizli halletmem gerektiğine dair yazılar yazıyordu.

Ne olursa olsun kendime, o çocuğa yardım edeceğime dair söz vermiştim. Kapıya doğru yönelirken yerde bir zarf gördüm. İlk önce zarfı almak veya almamak arasında kaldım ama merakıma yenik düşüp eğildikten sonra zarfı alıp tekrar sandalyeye oturdum.

Zarfın içini açtığımda bir miktar para ve bir not kağıdı buldum. Kimin olduğunu umursamadan kağıdı büyük bir merakla okumaya başladım.

"Taehyung bu zarfı sana kendim verecektim fakat o yüzü kendimde bulamadım ne kadar kötü bir halde olduğunu biliyorum. Okulda seninle ilgili konuşuluyordu. Birine güvenip her şeyini ona anlatmışsın ama o para karşılığında seni satmış ve ona söylediğin her şeyi okula yaymıştı. Hatırlıyor musun? Eğer hatırlattıysam özür dilerim ama sana olanları oradan öğrendim. Lütfen bu zarfın içindeki parayla senle kardeşinin ihtiyacını karşıla. İçinde fazla yok biliyorum ve bunun için çok özür dilerim ve lütfen bunu bir acıma olarak görme bunula bir alakası yok. Lütfen idare etmeye çalış. Seni seviyorum Taetae kendine iyi bak. Çok zayıflamışsın."


Not kağıdının içindekileri okuyunca istemsiz bir şekilde gözlerimin dolduğunu hissetmiştim ve boğazım düğümlenmişti gözlerim dolu olduğu için bulanık görünüyordu her şey. İçindeki paraya baktığımda ise kalbim burkulmuştu. Para olması gerektiğinden de çoktu. Kafede  olduğumdan dolayı parayı direkt cebime koymuş, koymadan biraz çıkarmıştım.


--------------


Aklıma sürekli Jungkook'un bana yalvaran gözlerle 'yardım et' demesi geliyordu. Kendimi kötü hissediyordum ve ne yapacağım hakkında oturup düşünmeye karar verdim. Hastaneye Jimin'in yanına gittiğimde uyuyordu. Onu rahatsız etmeden istemesem de hastane kapısından çıkıp eve gittim. Çünkü gerçekten düşünmenin zamanı çoktan gelmiş hatta geçiyordu bile.

Jimin emin ellerdeydi buna inanıyorum. İçim az çok rahattı ama bir konu hala beni dürtüyordu. Rahatsız oluyordum. Eve gelmiştim ve geldiğim gibi de bilgisayarıma koşmuş, siteye girmiştim. 


2 dakika önce Jungkook adlı kullanıcıdan yüklenen bir video

Oynatmak için tıklayınız

Başım korkudan tekrar tekrar dönerken ve vücudum korkudan tir tir titrerken iliklerime kadar donduğumu hissetmişti. Yine ve yine sex yaptırılan bir Jungkook karşımdaydı. Yüzü görünmüyordu ancak vücudu ortadaydı. En kötüsü ise video, yatakta zevkten çıldıran kadını aniden hızla bıçaklayarak canına kıyması ve çeşit çeşit uygulanan işkence sonrasında beyaz örtünün kanlarla dolmasıyla bitmişti. 


İçim ürpermişti. Dehşete düşmüştüm ve korkuyordum. Kadına olan şeyden korkmuştum. Jungkook'un psikolojisini düşünmek bile istemiyordum. Empati duygumu kaybetmek istiyordum. Sinirlerim tavan yapmıştı. Gerim gerim gerilmiştim. İstemsizce elim telefonuma gitmişti. 

Bir an olsun polisi aramak işleri halletmek istiyordum ama şimdi yapamazdım olmazdı uygun bir zaman değildi. Elim kolum bağlıydı. Sanki ona yardım etmezsem ölecektim illa yardım etmem gerekiyordu. Vicdanım asla kaldıramazdı diğer türlü.


Tek, biricik ama sanalda olan arkadaşıma mesaj atıp her şeyi ona anlatmak ve yardım dilenmek istiyordum. Tek yapmak zorundaydım. Hiç kimseye, Jimin'e bile anlatmayacaktım. Bunları düşünürken zorla işten çıkaran patronum aklıma gelmişti. Onu da bu videodakiler gibi yapmak istiyordum. 


Bir dakika neler düşünüyorum ben hayır kendine gel Tae. Odaklan ne yapacağına odaklan. Bir şeyler bul. Buna zorunlusun. Sen koskoca Taehyung'sun ve bunu halledebilirsin. Yapacaksın. Buna mecbursun.


***

EVEEET bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz???

Bu fic okunmazsa kendimi camdan atarım aq kurgu çok güzel niye okunmuyo amk

Lan geçen bölüm de 4 okunma noluo kötü mü yazıyoruö

BENİ TÜM ARKADAŞLARINIZA TAKİPÇİLERİNİZE YAYIN GERÇEKTEN ÇOK İSTİYORUÖ OKUNMASINIII.

Horozunuz kaçaar 🐓💨

Oy verin şu yazık garibana  😍😘🤗🙄😪😫😜😱😭

Aşk Tesadüfleri Sever | •TaeKookkie•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin