අතවැස්සා සියල්ල තම උපකල්පනයන්ගෙන් සියල්ල වටහා ගත්තේය. අඳුර මැඳින් ඔහු පියගැට පෙල ඔස්සේ පහලට ඇදුනේය.
පාලකතුමා නිසැකවම මෙහිදී හමු වන බව ඔහුට දැනුනේය. ඒ සමඟ ඔහුගේ සිත තුළ සියුම් සතුටක් මෝදු වන්නට ඇරඹුණේ ඔහුටත් නොදැනීමයි. මන්ද තම වගකීමෙන් නිදහස් වන බව ඔහු හට ප්‍රත්‍යක්ෂ වූ බැවිනි.
ඒ පිළිබඳව සිතමින් අතවැස්සා තවත් පහලට ඇදුනේය.
ඉදිරියත් අඳුරුයි. පිටුපසත් අඳුරුයි. හමුවූයේ අඳුරම පමණයි. ඔහු බොහෝ කල්පනාවෙන් පියවර තැබුවේ පය පැටලී වැටේවි යැයි බියෙනි. එලෙසින් ඔහු බොහෝ වේලාවක් මන්දගාමී ලෙස පහලට ඇදුනේය.
එක් වරම ඔහුට ඇසුනා හඬක්. සියුම් හඬක්. ඇසෙන නොඇසෙන තරම් සියුම් හඬක්. මොහොතින් මොහොත වැඩෙන හඬක්. කෙමෙන් කෙමෙන් තමා වෙතම ළං වන හඬක්.
" කුමක්ද ඒ හඬ " අතවැස්සා සිතුවේය. එය පියවර ගැටෙන හඬක්. ඔහුට වැටහුණි.
එක් වරම ඔහුගේ මුව මඳහසකින් සැරසුණේ හෘදස්පන්ධනය වේගවත් වන විටයි. කවුරුද එන්නේ, අතවැස්සාගේ සිත සතුටින් පිරුණි. ඔහු එය දනී.
එම හඬ ළඟ ළඟම ඇසෙයි. ඔහු හද වේගයෙන් ගැසෙයි. ළඟම ඇසෙයි. තවත් ළං වෙයි. තව තවත්. එක වරම නවතී.
" කවුද ඔය, කවුරු වුනත් මට මේ අඳුරෙ නොපෙනුනත් තමුන්ගෙ දහදිය දුගඳ හොඳින් දැනෙනව. "
ගෝරනාඩුවක් බඳු මුත් එම හඬ අතවැසි සවනත් හදත් සන්තෝෂයෙන් පුරවාලීය. ඒ ඔහු බලාපොරොත්තු වූ හඬයි.
" පාලකතුමා " අතවැස්සා හඬ අවදි කලේය.
" ඔව් ඔව්, පාලකතුමා නැතිනම් වෙන කවුද. ඒත් තමුන් කවුද " පාලකතුමා නැවත පවසමින් ඉදිරියට ආවේය.
" මේ මම, පාලකතුමා " අතවැස්සා නැවත කීවේය.
පාලකතුමා " මම කිව්වෙ කව්ද " යැයි පැවසුවේ තවත් ඉදිරියට එමිනි.
" මේ මම පාලකතුමා, ඔබට හඳුනාගත නොහැකිද " අතවැස්සා මොරගෑවේය.
" හ්ම්.. නොහැකියිනෙ, මේ අඳුරේ කිසිවක් නොපෙනේ. හඳුනා ගැනීමට නම් ළං විය යුතුයි. " පාලකතුමා පැවසුවේ සැකයෙන් මුත් කෙළිලොල් බවකින්.
අතවැස්සා කිසිවක් නොදන්නා ලෙස " ම්ම් .. "
පාලකතුමා ඉදිරියට ඇදෙයි. තවත්. තව තවත්.
ඔහු ඔහුට ළං වෙයි. තවත්. තව තවත්.
ඔවුන් අතර පරතරය අඩු වෙයි. තවත්. තව තවත්.
අතවැස්සාට එය දැනුනි දැකීමට නොහැකි මුත්.
YOU ARE READING
මල් මිටක්
Ficção Históricaමේ මං ලියන පළවෙනි කතාව. ඔයාල මගෙ කතාවට කැමතී නම් කියන්න හොඳේ, අකමැතී නම් ඒකත් පැකිලෙන්නැතුව කියන්න. ඔයල කතාව කියවල අනිවාර්යයෙන් comment එකක් දාගෙනම යන්න . ඒක මට ලොකු සතුටක් වගේම ලොකූ ශක්තියක් . ස්තුතියි.
