Bölüm 7

70 6 2
                                    

...cevap vermesini beklemeden evden çıktım. 
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
Evet gerçekten de nereye gideceğimi biliyordum fakat bu şekilde gidemezdim. Silahım evdeydi ve almaya kalksam Ürkek Tavşan kesin farkederdi bu yüzden aileme gitmeliydim. Anahtar yanımdaydı tek sorun oraya gidene kadar zaman kaybedecek olmamdı. Böyle düşünürken karşıdan gördüğüm sarartı ile gülümsedim. 
"Taksi!"
Taksi tam yanımda durunca binmek için eğildiğimde bana piç smile yapan bi çift ela gözle karşılaştım.
"Selam prenses.."
Sessiz bi siktir çektim ve paşa paşa arabaya bindim.
" İşin benimle Cemil. Selin'i bırak daha 10 günüm var." Sesimi yeterince sakin tutmaya çalışıyordum.
"Arkadaşını 4 dk önce saldık. Sadece bir uyarıydı. Bana bak küçük şeytan: Ben kimsede paramı bırakmamm!!!" Diye gürleyince istemsiz gözlerim doldu fakat bu itin yanında ağlayacak kadar düşmemiştim.
"Tamam dedim."
"Siktir git şimdi" 
Bi bıçakla bileklerindeki damarları çıkarıp 509753156789643 watt elektrik vererek kömüre dönüşmesini izlemek istiyordum ama az kalmıştı. Kurtulacaktım..
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
Selin' i bara çağırdım ve bende oraya doğru yürümeye başlayacakken aklıma ürkek hayvan geldi. Yolumu değiştirdim ve eve doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Yaklaşık 10 dakika sonra evde oldum. Kapı kapalıydı herzamanki alışkanlık ile elimi beyaz güllerimin saksısının arka tarafına attım anahtarı almak için. Evim müstakildi ve herşeyini istediğim gibi düzenlemiştim. Ama bir dakika, anahtar oradaydı. Bu ürkek hayvan anahtarımın yerini nerden biliyordu. Vakit kaybetmeden içeri girdim ve ''Ürkek Hayvaaan!'' diye bağırmaya başladım. Kahretsin daha adını bile bilmediğim bi manyağı evime almıştım. Ve şu an burada yoktu. Odama girdim ve kasanın yanına gittim dolabı açtığımda üstündeki kıyafetlere hiç dokunulmadığını gördüm derin bir nefes aldım ve yatağın üzerine çöktüm. Kafamı sola çevirdiğimde resmimin orada olmadığını gördüm. Lan hem psikopat hem sapık Allah kahretsin! kalktım kapıyı kilitleyerek bara doğru koşar adımlarla yürümeye başladım. O sırada düşünüyordum. Anahtarımın yerini biliyordu dolayısıyla daha önce beni takip etmişti ama içeride hiçbirşeye dokunmamıştı. Resmim dışında.. Böyle düşünürken bara vardım ve Selinin yanına gidip gözlerinin içine baktım. Anladı ayağa kalktı ve bir odaya çıktık. Hep takip altındaydık bu yüzden birbirimizin gözüne çok bakmayıp sadece acil durumlarda 5 sn den fazla bakmaya karar vermiştik. Bu sefer Selin 2. saniyede anlamıştı. Sanırım yüz ifademden olsa gerek. Odaya girer girmez kapıyı kapattık. Ve soru sorarcasına bana bakmaya başladı. Anlattıktan sonra derin bi siktir çekti. Bu iş sürekli karışıyordu ve sürekli başkalarının dahil olması ciddi manada canımı çok sıkıyordu. Henüz onlarla karşı karşıya gelecek kadar güçlü değildim. Ama bugün başlayacak ve 1 hafta içerisinde herşeye tam olarak hazır olacaktım. Benim hikayemdi ve kimin başrol olacağına ben karar verecektim. Bardan Selin le birlikte çıktık ve Yasin Bey' e doğru yol aldık. Yol biraz uzundu bu yüzden taksi tercih ettik. Yasin Bey Benim psikiyatristimdi ve O'na hiçbirşey anlatmama rağmen durumumu anlıyordu ve illaki uygun birşeyler yapıyordu. Evine gitmekten çekinmezdim fakat haber vermem gerekiyordu. Kısa bir mesajla ''Yasin Bey çok acil görüşmemiz lazım. Evinize geliyorum.'' yazdım. Cevap gecikmemişti ''Tamam'' yazısını okuduğumda hayır demeyeceğini bildiğim halde rahatlamıştım. 45-50 yaşlarındave işini ciddiye alan biriydi yaşını belli etmezdi ve beyaz önlüğüyle gezerdi hep. Araba giderken yolları hafif olan rüzgarı izliyordum. Hava bulutluydu ve büyük ihtimalle az sonra yağmur yağacaktı. Bunu düşünürken dudağımın kenarı kıvrıldı. Yağmuru çok seviyordum. Hep ağlardım ve yağmur olduğu zamanlar belli olmazdı. Yağmur temizlerdi hep. Kimsenin silmediği gözyaşlarımı yağmur gizlerdi. Yağmur berekettir derlerdi hep büyüklerimiz. Öyleydi.. Arabanın ani freniyle '' Yavaş be hayvan!'' diye çemkirdim. Soğukkanlılıkla '' Geldik . '' dedi. Normalde ağzını burnunu öldüresiye dağıtırdım ama şu an yetişmem gereken başka bir yer vardı ve cevap vermeden arabadan indim. En az 18-19 katlı olduğunu tahmin ettiğim apartmana baktım ve girişe doğru yürüdüm. Zaman kaybetmeden Yasin Beyin olduğu kata çıktım. Kapıyı çalmadan açtı. Geçtim oturdum durumu anlatmak için ağzımı açtım ''Yasin Bey...'' derken ''Biliyorum.'' diyerek beni susturdu. Duyduğum şeyle şok olurken Selin le birlikte birbirimize baktık..

Arkadaşlar ilerde kurguladığım birkaç rol yüzünden hem Selin hem Sezen'in yaşını 21 yapmaya karar verdim. Yeni bölümde görüşmek üzere. :)

MAYIN TARLASI  (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin