Bu kitap küfür, cinsellik, şiddet ve yetişkin içerik barındırmaktadır.
Çocukluğu kan ağlayan birinin acılarını gözüne sokarsanız, o acılar onu yavaş yavaş öldürür. Acılarını yok etmek için kan akıtır. Başkalarının değil , kendi kanını akıtır. Sanar...
Asel'in modeli aşağıda verilmiştir. Parodi hesabı ; duranasel
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy vermeniz benim için çok önemli... Oy vermeyi unutmazsanız ve yorumlarınızla destek olursanız çok sevinirim. Sizi seviyorum, iyi okumalar. 🤍
Çocukluğu kan ağlayan birinin acılarını gözüne sokarsanız, o acılar onu yavaş yavaş öldürür. Acılarını yok etmek için kan akıtır. Başkalarının değil , yine kendi kanını akıtır. Sanar ki damarlarındaki zehir de o kanla beraber akar. Canını acıtan akıttığı kanı değil, kanının akmasına neden olanlardır. İçi paramparça olduktan sonra öğrenir acılarını kabullenmek zorunda olduğunu. Acılarını yok etmek çocukluğunu da yok etmek demektir , fakat yok olan bir çocukluğu bir daha yok edemeyeceği için acılarıyla yaşamaya mahkum edilmiştir.
O acılarına tutsak çocukluğuna muhtaç bırakılmıştır.
Gözlerimi aralamaya çalışırken, kirpiklerim birbirine yapıştığı için bunu yaparken oldukça zorlanmıştım. Bir kaç deneme sonrası sonunda gözlerimi aralayabildim. Görüş açıma siyah duvarlar girince kaşlarımı çattım ve kuruyan dudaklarımı dilimle ıslattım. Kendi odamda yani geçici olarak bana verilen odada değildim.
"Çatma şöyle kaşlarını, çirkin oluyorsun." boğuk ve erkeksi sesin sahibi yatağın yan tarafındaki tek kişilik krem pufa oturan Boysan'dı.
Üstünü giymemişti ve karın kasları onları incelemem için bana davetiye çıkarıyordu. Altında koyu gri bir eşofman vardı. Gözlerim yapılı vücudunda gezinirken onun gözlerini de yüzümde hissediyordum. Kaslı vücudundan zorlukla gözlerimi çektim ve yeşillerimi mavilerine çıkardım.
"Güzel olmak gibi bir isteğim de yok zaten. Neden bu odadayım?" Boysan gözlerini kısarak yüzümü incelediğinde bundan rahatsızlık duymadığımı fark ettim ve kaşlarımı daha çok çattım. Normalde biri karşıma geçse ve beni böyle izlese rahatsız olurdum fakat onun mavi gözleri üzerimdeyken kendimi hiç rahatsız hissetmiyordum. Bu beni endişelendirmeli miydi?
Gözlerine bir isim bulamamıştım fakat gözlerinde ışıltının yansımaları olduğuna ve sadece gözleriyle herkesi etkileyebileceğine emindim.
O gözleriyle herkesi kendine aşık edebilecek bir adam.
Üstünde yattığım yatak oldukça büyük ve rahattı. Nevresim takımıyla perdeler kahverengiydi ancak nevresim takımında krem tonlar daha hakimdi. Yatağın iki kenarında da bulunan komodinler odaya uyum sağlamıştı. Yatağın hemen karşısında bulunan kapının banyo olduğunu düşünüyordum. Oda da genellikle kahve tonları kullanılmıştı ve bu odaya çok yakışmıştı.
Bu odayı gerçekten beğenmiştim.
"Seni bodrum katta baygın buldum, uyurgezer olduğunu bilmiyordum." bilmiyordu çünkü ben zaten uyurgezer değildim. Dün gördüğüm kabustan etkilenmiş olmalıydım - ki oldukça gerçekçi bir kabustu - etkilenmem çok normaldi. Çocukluğum yine karşıma geçmiş ve sonumun nasıl olacağını bana bir kez daha hatırlatmıştı.
