Eren Pierce Salazar

Kabanata 9

"Ano papalag ka?"

"Ano? sagot!"

My forehead creased while looking at Eren. I don't know what's happening to him. Kanina pa siya, okay lang ba siya?

"Kuya, don't worry it's just an act, okay? Naiyak lang ako kasi the story was really well written" Amelia again cried.

We were watching a romance-tragedy movie. Naiyak si Amelia and then Eren came and become paranoid seeing his sister crying. Ayun inaaway ngayon ang TV. Gusto ko nga siyang tampalin sa mukha at nagmumukha siyang tanga pero wag nalang.

It's now December at papatapos na ang 1st semester ng klase. Last nalang ang retreat which will happen next week. After that night na sumakay ako kay Eren kasi ang kulit. Hatid sundo niya na ako. Pumayag nalang din ako at para iwas away. Ewan ko ba pero mas gusto ko nalang iyong magaan lang pakiramdam ko. I don't want to be stress especially this little baby inside my womb is getting bigger.

"Maria..." I heard someone call my name.

"Ano na naman?" I asked coldly while my eyes were busy reading the itinerary for the retreat.

"Look at me..." I heard again in a very mesmerizing and gentle voice.

I groaned as I looked at Eren, coldly but inside of me was a shock. He was kneeling in front of me, looking at me with so much care. Like I care. Hinding-hindi ko makakalimutan na may plano sila sa akin. Just thinking of it makes my heart ache but I know if that's what they plan, it's good. Not for me but for the baby. Alam kong mas masusustentuhan ni Eren ang anak namin.

Anak namin huh. Big word Maria.

I shot my eyebrow up. "What do you want?"

He smiled at me, not minding the coldness of my voice. Hindi ba siya nagsasawa sa pagiging malamig ko o nagagalit man lang sa kalamigan na binibigay ko? Because if i were him, hindi ko na kakausapin ang kung sino mang mag bigay ng cold treatment sa akin. Kung ayaw wag ipilit, ika nga nila.

Oo nga naman. No sila Gold?

Nag iwas ako ng tingin dahil sa ngiti niya.

"C--Can I touch your belly?" his voice was scared and there was hesitation in it.

Tinitigan ko siya habang eto naman ay nakatingin na ngayon sa tiyan kong may konting umbok na pero kaya pa naman itago dahil talagang maliit siya. Nagmimistula nga lang parang baby bilbil ko.

While looking at him, hindi ko mapigilan na mapamangha sa mukha niya. Soft feature, pointed nose, perfect lips, a defined jaw, a creamy color of his skin tone and a little bit of roughness of his aura. Kahit soft ang feature niya ay may kakisigan parin. He's intimidating.

"Baby..."

Bigla akong natauhan nang marinig ang mga katagang iyon. Eren is now looking at me. Hindi ko tuloy alam kung sinong tinatawag niyang baby, ako ba o ang nasa sinapupunan ko.

Obvious naman na ang nasa sinapupunan ko. Ano bang nangyayari sa akin? Bakit ba pakiramdam unti-unti na akong lumalambot sa kanya...

Napatikhim ako at tumayo sa pagkakaupo. Hawak-hawak parin ang itinerary paper. Duon nalang muna ako sa kwarto ko at aayusin ko lang itong itinerary ng field trip.

Hindi ko siya pinanansin at naglakad nalang papalayo sa sala. Papatapak na sana ako sa unang hakbang ng hagdang nang biglang magsalita si Eren.

"Is there a problem, Maria?"

I took a very deep breath at humarap ulit sa kanya. He was looking at me na parang nag-aalala siya na tumayo ako.

Tumingin muna ako kay Amelia nang mapagtanto itong wala duon. Baka lumabas, hindi ko napansin but anyways.