Superstar Series 1 Falling into your Smile

Chapter 9

Hyunjin POV

Habang umoorder ako sa resto ay napapatingin ako sa buong restaurant sa mga customers. At hindi ko inaasahang makita si mommy dito sa loob, nasa isang table sya at may kasamang lalaki, pamilyar sa'kin ang bulto ng lalaking 'yun. Pero nakauwi na pala si mommy? Hindi nya sinabi sa'kin.

"Here's your order sir!" Inabot ko sa babae ang bayad.

Palabas na ako ng resto nang makita ko ang mukha laking kasama nya. Uminit ang ulo ko sa nakira, mukhang masaya silang nag-uusap. I saw my mom laughing bwith him. What the fuck is she doing? Bakit nya kasama ang lalaking 'yan? I clenched my fist. My jaw tensed. How dare him! Is he following us? Ang kapal nyang magpakita matapos ng lahat ng kagaguhang ko pang ikinagalit ay ang makita si mommy na nakikipagtawanan sa kanya. What the fuck is going on? Is she already forgive him? Fuck! How did she forgive him after she suffered a lot because of him? And when mom turned her gaze and accidentally saw me, shocked filled in her face.

Mas lalo akong nainis nang pati ang magaling kong ama ay napatingin sakin. Mabilis tumalikod at humakbang palayo but fuck! They follow me. I felt betrayed by my own mother.

"Hyunjin! Son wait!" Sigaw ni mommy habang nakasunod parin sakin pero tuloy tuloy ako sa paglalakad. I ignore her.

"Hyunjin!" Sigaw nya at mas binilisan ko pa ang paglalakad.

"Son! Let me explain!"

"Now, what?! I saw you and don't you ever deny it! Kailan pa mom, huh? Kailan nya pa sya napatawad?!" Galit na tanong ko sa kanya nang tumigil ako sa paglalakad at harapin sya.

"M-Matagal na. Five months ago. I saw him in Paris and he talked to me. He explained himself and ask my forgiveness." Paliwanag nya.

"And you forgive him? Ganon lang kadali, mom? Nakalimutan mo na ba ang lahat ng hirap na pinagdaanan natin because of him?

"No, but--"

"Bakit ganun nyo kadali napatawad ang tanong yun?

"Daddy mo sya at isa pa pinakita nya sakin na nagsisisi na sya, anak pinagsisisihan na nya ang lahat."

"Son can you give him a second chance, please? For me?"

"No!"

"Hyunjin!"

"Kung sa inyo, madali nyo lang syang napatawad pwes sakin hindi! I will never give what he want kahit na magsisi pa sya. He already did it! Nakita ko kung gaano kang nasaktan nang ipagpalit nya tayo sa babae nya. I heard your sobs every night. I witnessed how vulnerable you are. And if wasn't because of him m-maybe my unborn sister doesn't lost!"

Hindi nya alam na buntis na sya noon.

"W-What?!" Gulat na tanong ng bagong dating.

Humarap ako at masamang tingin ang ipinukol sa kanya.

"Yeah, you heard it!"

Tumingin sya kay mommy, magsasalita pa sana sya nang unahan ko na.

"You hurt her a lot. My mom did nothing but to love you but what have you done? Hindi ka parin nakontento! You are  selfish! I hate myself doing nothing but to watched her drowning herself in alcohol and cried every day and night u-until.......she miscarriage my sister, and that is all your fault! Hindi ko alam kung saan ka kumukuha ang kakapalan ng mukha para magpakita at lumapit pa sa'min para humingi ng kapatawaran pagkatapos ng lahat?!"

"I'm sorry! I-I dont know."

"Of course you don't, busy ka sa babae mo eh!"

"Hyunjin, enough."