Gökkuşağı /Tamamlandı

🌈GÖKKUŞAĞI 19⭐

Satır arası yorumlar bekliyorum. 

Keyifli okumalar dilerim.... 

.....

Gökkuşağı Yıldız

Apartmana girdiğimiz de kapımın önünde durduk. Anahtarla kapıyı açınca ona döndüm.

"O zaman iyi geceler."

"İyi geceler." diyerek elini saçından geçirdiğin de derin bir nefes aldım. Tam eve girecekken ona döndüm.

"Aslında bir kahve içebiliriz."başını salladığında ilk önce eve ben girdim. Daha sonra Martin geçmişti. 

" Türk kahvesi, nescafe? "diye sorduğumda salona girmeden bana döndü. 

" Türk kahvesi. "

" Sen geç istersen, ben yapıp geleyim. "

Mutfağa geçtiğimde elimde ki çantayı masaya bıraktım ve kahveyi yapmaya başladım. Şuan ona nasıl davranacağımı bilmiyordum. Ne kadar yakın olmalıydım? Yada ne kadar mesafeli? Düşüncelerim arasında kahvenin kaynadığını görünce hemen aldım. 

Tepsiyle içeri girdiğimde   Martin'i köşede olan piyononun başında gördüm. 

"Kahveler hazır." bana döndüğünde gülümsedi ve soluk mavi köşe koltuğuna oturdu. Kahveyi alırken:

"Ellerine sağlık." dedi ve arkasına yaslandı. Bende yanına oturdum ve  karşımdaki kapalı televizyona baktım. 

"Sade içtiğimi nereden biliyorsun?" 

Konuştuğunda ona döndüm. 

"Kafeye geldiğin ilk gün espressoyu da çeşitsiz istemiştin yani acı bir kahve olduğu için tahmin ettim." 

Dediğimle gülümsediğinde ben de gülümsedim. Bir süre bakıştığımızda derin bir nefes aldı ve elindeki kahveyi orta sehbaya bıraktı. Koltukta tam olarak bana dönerek bir elini koltuğun üst tarafına koydu. 

"Resimi görür görmez neden gittin?" bu sorunun geleceğini biliyordum. Ama cevabım hazır değildi. Bende tam olarak ona döndüm ve baktım. 

"Cevaplamasam." 

"Bir cevaba ihtiyacım var... Eğer istemiyorsan beklerim, hiç olmaz diyorsan giderim ama bana geçerli bir sebep sunman lazım." 

"Haklısın ama cevaplamaya hazır hissetmiyorum." dedim gözlerim uzaklara dalarken. 

"Beni merakta bırakıyorsun?" 

"Farkındayım ama insanların kendi içlerinde bile atlatamadıkları şeyleri başka birilerine anlatmalarını bekleyemeyiz." 

"Ben başka biri değilim senin için... Değilim değil mi?" 

"Tabiki de değilsin,söylemek istemiyorum." derin bir nefes aldığında içinde merakın büyüdüğünü anladım. 

"Peki sen bana o kadın diye bahsettiğin kişinin sana ne yaptığını söyler misin?" 

"Bir şey yaptığını da nereden çıkardın?" yüzü sıkıntılı bir hal aldığında doğru olduğunu anladım. 

"Şuan da bile yaptığın mimiklerden de anlaşılıyor bir şeyler olduğu... Anlatsana." diye tek kaşımı kaldırdığım da elleri sakallarına gitti ve kaşıdı. 

"Haklısın, içimizde halletmemiz lazım ki paylaşabilelim.." 

Kırık bir tebessüm bahşedip önüme döndüm.