Gökkuşağı /Tamamlandı

🌈GÖKKUŞAĞI 79⭐️

Keyifli okumalar dileriim.

SONDAN BİR ÖNCE

İlahi Bakış Açısı

Gökkuşağı bir eli karnında restoranttan içeri girdiğinde onu gören Bora elindekileri olduğu yere bırakıp koşarak mutfağa gitti.

"Ekip toplanın acil durum!"

Herkes elindeki işi bırakıp Bora'nın etrafına geldiğinde Bora arkasını kontrol edip konuştu.

"Şef geliyor,biliyorsunuz onu kesinlikle mutfağa sokmuyoruz."

Herkes anlık duraksadığında Bora elini çırpıp herkesi görevinin başına yollamıştı.Kendisi de hemen dışarı çıkmıştı.

Gökkuşağı'nın son gelişinde büyük bir facia yaşanmıştı. Yoğun bir şekilde gelen yemek kokularından dolayı az kalsın mutfağın ortasına kusacaktı ama son anda lavobaya yetişip kussa bile sonrasında bayılıp hastaneye kaldırılmıştı. O akşam Martin gelip tüm çalışanlara kesin bir uyarı vermişti.

"Gökkuşağı şefiniz bir daha mutfağa girmeyecek, eğer ısrar ederse ilk önce benim haberim olacak. Oldu ki mutfağa girdiğini gördünüz ve uyarmadınız, Bora senden bilirim." Bora o sözlerin ardında gelen bakışmayı hatırladığı için buna olanak bile vermiyordu.

Karşıdan gelen Gökkuşağı'nı gördüğü gibi hızla yanına gidip koluna girdi ve yolunu çevirdi.

"Canım şefim orası size yasak."

"Bora sakın."

Martin'in uyardığını biliyordu çünkü kendisine de aynı şekil söylenmişti. Ama bu ona engel olmamalıydı.

"Lütfen şef valla bak sonra bana kızacak."

"Haberi olmaz."

Gökkuşağı resmen kendi mutfağına girebilmek için yalvarıyordu.

"Ah senin o kocan yok mu, her yerde gözü vardır."

Gökkuşağı şokla Bora'ya dönerken, Bora son dakika farketmişti neler dediğini.

"Gökkuşağı abla bir anda öyle dedim yaa."

Gökkuşağı kahkasını patlattığı an Bora'da ona katılmıştı.
En sonunda Gökkuşağı dudaklarını büzüp bir masaya geçtiğinde Bora'da restorantın sakin olması ile karşısına oturmuştu.

"Ee nasıl gidiyor abla hamilelik falan?"

"İyi gidiyor işte biraz hızlı büyüdük." Derken bir elini karnına koymuştu.

"Cinsiyeti ne zaman belli olacak?"

"Küçüğümüz kendini göstermemekte ısrarcı, iki gün sonra tekrar doktora gideceğiz."

İkisi bu duruma güldüğü sırada masaya gelen aşçı ile bakışlar ona döndü.

"Şefim mutfağa bakmalısınız."
Gökkuşağı alışkanlık ile kalkacakken Bora eli ile durdurup kalktı ve üstündeki şef ceketini düzeltti.

"Beni çağırıyor sayın şefim."

Gökkuşağı şaşkınlık ile onun gidişine bakarken aşçı ellerini iki yana açıp gülmüştü. Burayı böylesine benimseyen bir şef bıraktığı için gözü hiç arkada kalmıyordu.
Gökkuşağı oturduğu yerden kalktı ve bar tezgahının oradan geçerken seslendi.

"Benim odaya bitki çayı getirebilir misiniz?"

"Tabi Gökkuşağı Hanım."

Odasına geçip koltuğuna oturduğunda derin bir nefes aldı ve son bir ayda olan bitene baktı.