2. Briefje

118 6 1
                                    

***Willemijn*** (Foto is Evie)

pfff

Al zuchtend begin ik nu met het opruimen van me bureau. Alle papieren die toch eigelijk wel weg kunnen gooi ik weg, pennen in het pennenbakje, dit kan hier, dat daar heen en ga zo door. Na blijkbaar een kwartier is me bureau eindelijk opgeruimd. Dus begin ik met de binnen kant van me kleding kast. Als ik eindelijk aan het laatste beetje kan beginnen: de vloer. Is er weer een 10 minuten tot kwartier om. Nu moet ik echt opschieten anders komt Kater naar boven en is het te laat.
Waarom moet ik dit eigenlijk doen? Kater is toch de schoonmaakster?

Maar als ik het karton onder me kast vandaan haal ligt er een waaier op. Hè, hoe kom ik hier nu weer aan? Zo'n mooie zwarte met een goude lijntje en als als je het open klapt...

Hé wat is dat nou? Ik raap het gevallen papiertje op, en lees wat er opstaat in hoevere het gaat, want het is een enorm gekriebel maar wel in mijn handschrift.

'Herinner je je verleden, herinner je zelf. Weet boven, weet je kracht. Ken je vijand, ken je zelf. Verdiep je in je herineringen, verdiep je in je verleden'

"Serieus, wat is dit?"zeg ik per ongeluk hard op.

"Wat!' word er geroepen.

"Niets dat je aan gaat" roep ik terug. Snel ruim ik nog wat op, en ik neem het beker, mijn tablet en het briefje mee naar benenden.

~~~volgende morgen~~~

***Evie***

Blieb, blieb, blieb. Snel pak me Ipad en accepteer de video chat met Willemijn.

"Willemijn, wat is er dat je me nu alweer moet spreken?" vraag ik. Ze is een geweldige vriendin, maar af en toe, kan ik me mateloos aan haar irriteren.

"Nou ehm, ik eh, heb eh" stotert ze, vreemt doet ze eigelijk nooit.

"Vertel" zegt ik geiriteerd.

"Ik heb een heel erg eh, vreemd brief je gevonden, en eh, dat zat tussen dit" zegt Willemijn terwijl ze me een hele mooie zwatre waaier laat zien op de waaier staat als je hem open klapt roze en blauwe bloempjes.

"Vreemd" is het enige wat ik kan uitbrengen. Maar snel vervolg ik mijn zin. "Wel een mooie waaier, sinds wanner heb je die."

"Sinds nooit dat is al vreemd en wat op dat briefje staat is nog vreemder, komt ie: Heriner je je verleden, herinner je zelf. Weet boven, weet je kracht. Ken je vijand, ken je zelf. Verdiep je in je herineringen, verdiep je in je verleden." leest Willemijn voor. "Maar wat dat moet betekenen is mij een vraag, met iets van vijftig vraagtekens"

Ik schiet in de lach, typisch Willemijn, zo gemakkelijk ergen een grapje aan vast plakken. "stuur me er maar een foto of zo van" zeg ik snel.

"Doe ik, komt er zo aan doei" zeg Willemijn nog vlak voor ze de chat eindigt.

Hoe vaag, maar toch ook wel weer logisch en iets dat regelrecht uit de mond van Willemijn kan komen als je het mij vraagt. Nou ik vraag wel of ze morgen of overmorgen kan komen. Denk ik terwijl ik aan tafel word geroepen door me moeder, en naar beneden ren.

----------------------------------

Is dit een goeie start? Ik zorg dat er zo snel mogelijk meer komt.

Xxxxx Willemijntje013

P.S. Zeg het alsjeblieft als er iets heel vreemds staat. (Foto is Evie)

Dubbel leven?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu