Dubbel leven?

16. No bodies land

***Evie***

Ik zie Ilse staan wachten op mij, voorzichtig loop ik op haar af. "Ilse?" Ze draait zich om.

"Evie? Evie ben jij het echt?" Vraagt ze terwijl ze mij bestudeert.

"Jup, de enige echte Evie Denoir" de volgende seconde wordt ik plat geknuffeld.

"Oooh, Eef wat heb ik jou gemist" Dan springt ze ineens bij mij vandaan en kijk goed rond. "Ben je alleen? Hoe ben je ontsnapt? Ben je wel ontsnapt? Waarom wil je mij hier spreken? Hoezo wil je alleen mij spreken?..." Ik onderbreek haar.

"Illy, Illy, Ilse, Ja ik ben alleen. Nee ik ben niet ontsnapt, gaat moeilijk als je niet gevangen bent genomen. Hier, omdat jij niet in het kleurenrijk komt en ik niet in het duisterkrijk kom. Alleen jou omdat ik jou het meest vertrouw."

"Oh, zeg maar."

"Eerst een vraagje, hoezo dacht je dat ik ontvoerd was?" Vraag ik benieuwt.

"Dat zei de koning, nu ik, waar was je de afgelopen twee bijna drie jaar dan?"

"Dat is een lang verhaal. Ik begin van voor af aan: 4 Oktober 2009, ik loop weg van huis duik onder beneden in de 'normale' wereld."

"Hey, Op die zelfde dag wordt een vrijheidsstrijder van het kleurenrijk verbannen uit het rijk. Heeft die er ook iets mee te maken?" Merkt Ilse op.

"Ja, daardoor kan ik niet terug, dat was ik."

"Ow" ik ga verder, en vertel hoe ik bevriend werd met Willemijn, het vage briefje, hoe ze ineens ging zeggen dat we familie zijn, de herinneringen en al het andere.

"Whow" is alles wat Ilse zegt. "Laat eens wat kleur sturen zien."

"Nou het eigenlijk niet echt anders dan duister sturen." Dus ik teken er mee ik de lucht. "Wil je me helpen, Illy? Ik moet het volk er van zien te overtuigen de kleur niet altijd slecht is." Vraag ik voorzichtig.

"Nou ik wil wel maar hoe?" Ik denk na.

"Er zijn altijd mensen die het nog vertrouwen, die familie hebben die kleur sturen, mensen die daar vrienden hebben. Dus we moeten het via omwegen doen maar binnen en maand denk ik dat heel wat mensen het vertrouwen."

"Ja, das waar. Had je ook een plan?" Vraagt Ilse nieuwsgierig.

"Ja, moet je horen, mensen vertrouwen jou toch?" Ze knikt. "Jij stuurt toch heel diep diep donker groen?" Weer knikt ze. "Kun jij proberen omdat met de dag iets lichter te maken? Je-weet-wel een halve tint per keer, dan zien mensen dat iedereen eigenlijk iets van kleur stuurt. Probeer Susan en Lisanne over te halen ook lichter en feller te worden."

"Doe ik, tenminste, probeer ik."

------------------------------------------------------------

Deze had ik nog, dus ik dacht weet je wat, ik plaats hem gewoon. Ik heb het boek voor nu even ON HOLD gezet tot ik weer een goed hoofdstuk heb. Ik ben nu voornamelijk met mijn Engelse boek 'You Don't Know' bezig.

Voor nu fijne Pakjes avond!!!

Xxxxx Willemijntje013