Dubbel leven?

18. Dus...

-Ilse-

Oké, ik moet Susan het wel vertellen. Anders dan... Nee, ik wil niet eens aan de gevolgen denken.

"Nou kijk, Susan, uhm, hoe zeg je dit? Lang lang geleden..." Start ik niet echt wetend hoe het slim uit te leggen. "Toen de twee rijken in vrede leefde, was het heel gebruikelijk om vrienden te hebben uit het kleurenrijk. De dagen waren vrolijker en kleuriger." Ze kijkt me geschokt aan. "En dat van Evie, dat is niet waar." Vervolg ik, "ik bedoel maar: Evie is nooit ontvoerd door mensen uit het kleurenrijk. Ze is niet eens ontvoerd, hooguit weggelopen." Concentratie Ilse, relax, haal diep adem en...

"Holy shit, je kleur het is lichter, het is" Susan stottert "het is niet neer donker groen" Ik kijk, YES het is me gelukt, ik heb mijn groen lichter gemaakt. In mijn hand danst een groen vlammetje. "Doet het je niets?" Vraagt Susan voorzichtig.

"Nop helemaal niets, hooguit wordt ik er moe van. Maar dat kom om dat het een nieuw trucje is" Leg ik uit.

"Oh" er valt een stilte "hoe zit het met Lisanne? Weet zij er van?"

"Nog niet"

"Moet je het haar dan niet vertellen?" Ik knik, ze heeft gelijk, maar hoe?

"Je hebt gelijk, ik vertel het morgen vlak voor school."

----De volgende morgen voor school----

"Hey, Lisanne! Hoe is het" Ik ren naar mijn vriendin toe, ik zie Susan noch niet maar dat maakt niet uit.

"Hey, Illy! Hoe ist?" Vraagt ze.

"Wel goed. Nou eigenlijk zeer goed, ik heb goed nieuws maar je mag het niemand vertellen, Susan weet het al. Het gaat om Evie" Lisanne kijkt me doordringend aan.

"Vertel!" schreeuwt ze fluisterend.

"Één. Ze is nooit ontvoerd, alleen weg gelopen. Twee, ik sprak haar een paar dagen geleden, het gaat super met haar. Drie moet je zien." Ik laat haar zien wat ik kan met de iets lichter groene vlammen van me.

"Woa, wees voorzichtig. Doet dat niet enorm pijn?" Ik schud mijn hoofd. "Dus kleur is niet slecht?" Vraagt ze voorzichtig ik schud weer mijn hoofd. "COOL!" Ik zie wit door haar grijze ogen flikkeren. Dan sluit ze haar ogen en laat op haar grijze nagelak witte sterrentjes te voorschijn komen.

"Dat is zo cool! Kun je dat ook bij mij doen?" Vraag ik haar, en ik laat haar mijn bladgroen gelakte nagels zien.

"Nope," Ik kijk beteuterd "maar, ik kan wel dit" Langzaam maar zeker komen er lijntjes op mijn nagels, de lijntjes vormen de randjes van blaadjes. "Cool? Of cool?" Maar voor ik kan antwoorden zie ik Susan het plein op rennen en gaat de school bel.

"Kom snel!" Samen rennen we naar Susan, en met zijn drieen lopen we naar ons lokaal. Tijdens de les laat ik Susan mijn nagels en tekend Lisanne schuim op Susan's haar donker blauwe nagels. Als na een blokuur Zelf Verdediging we eindelijk pause hebben gaan we naar ons hoekje. Rustig vertel ik beide nogmaals hoe, waar, en wanneer ik Evie gezien heb. Ook vertel ik wat ze mij vroeg, daarna praten we over ons weerend. Helaas is het lot het er niet mee eens om ons lol te laten hebben en gaat de bel. Nog na lachend van wat Susan zei lopen we naar de les.

"Oké, iedereen zijn of haar aandacht er bij! We gaan deze les werken aan de zwakke plekken van onze vijand en hoe ze te vinden." Zegt meneer Skouro, niet lachen dat is echt zijn naam. Vooruit je mag lachen het is een best rare naam. "Zoals jullie hopenlijk nog weten van de vorige les.." Ik neem vol op aantekeningen, want in tegenstelling van de anderen, met uitzondering van Susan en Lisanne, weet ik dat er binnen kort een groot gevecht aan komt. Waarschijnlijk komt die past over een jaar maar toch.

"Jeez, want kan Skouro zeiken." Mopert Lisanne. "Hij had het meer over hoe slecht kleur wel niet is dan over hoe de zwakken plekken van iemand te vinden." Ik knik, lunch pause is begonnen en we zitten weer eens in ons gebruikelijke hoekje.

---Een paar weken later zijn Lisanne, Susan en ik al heel goed met het beheersen van de kleuren. Ook merken we dat het eigenlijk net zo makkelijk is als het donker en duister. Maar dan is het wel vrolijker.

"Aaaaaah" We kijken op naar daar waar het geschreeuw van daan komt. In de lucht vliegt een eerste jaars. Ugh, kunnen die eikels nou nooit eens onze brugpiepers met rust laten? Ik zal het uitleggen: We hebben op school een paar eikels uit ik denk nu de vierde of vijfde en die vinden het leuk om eerste en tweede jaars te pesten. Wij zijn net derde jaars, maar bij ons durfde ze altijd al niets te doen. Laten we zeggen dat we redelijk goed zijn in klappen uit delen. Susan trekt ons op en samen lopen naar de oorsprong van het probleem.

"Psst, meiden, laten we onze geliefden vrienden eens kenis maken met wat kleur" Zegt Lisanne tegen ons onder haar adem.

"Goed idee, Lies." Voorzichtig zo dat niemand het ziet raken we de muur aan om het iets kleurrijker te maken. Vervolgens veranderen we, zo dat mensen ons niet herkennen. Het houd niet veel in een simpel goud masker, een makkelijke half korte zacht groene broek met een zacht blauw T-shirt, inplaats van het donkere uniform dat we altijd aan moeten. We verschijnen miden tussen de mensen, die verschrikt een stap achteruit doen.

"W-w-wie zijn j-jullie?" Stotert één.

"Voor jouw een vraag voor ons een weet, nou laat dat jochie gaan. Durf je wel iemand kleiner en jonger te pesten?" Zeg ik met een andere stem. Ik zie de groep pesters slikken. Uit mijn oog hoek zien ik Susan haar hand bewegen waardoor de jongens stuk voor stuk onderste boven worden gehangen. Maar voor we meer kunnen doen buldert de stem van een docent door de gangen en moeten we verdwijnen op vervolgens ongezien terug te veranderen.

"WAT HEEFT DIT TE BETEKENEN!"

»»»»»»» A/N »»»»»»»»

Hey iedereen,

Sorry voor het lange wachten, ik heb een heel goed en eerlijke reden genaamd SCHOOL. En je kent het Huiswerk.

Dit hoofdstuk is voor Roozz_4 in hoop dat ze iets minder aan mijn kop gaat zeuren om een nieuw hoofdstuk. Niet lullig bedoelt hoor maar om elke dag te horen dat je moet updaten terwijl school in de weg zit is niet echt handig. Maar ik vind je wel aardig hoor lief zusje!

Het nummer is 'Het Leven is een Melodie' van Brett, ondat het zo goed bij dit hoofstuk past. Eerst wilde hij niet plaatsen nu wel. Luister hem.

Het masker aan de zijkant is het masker dat ze op hebben.

Xxxxxx, Willemijntje014 (eerst Willemijntje013)