-Matthew's POV-
Pinaka-ayaw ko talaga ang mag-pagupit ng buhok ko kasi kailangan na mahaba ang buhok mo para naman Mahalata nila na rakista ka!
"Kailangan mo! hindi lang ikaw kundi lahat kayo!" Pilit ni joy sa aming apat. Hanggang sa nakarating na kami sa loob. Bale nauna si kirk, nakahawak si ranolf at george sa paa at si renevy at galo sa may kamay niya. Sumunod si Aries, then si justin at ako ang pinaka-huli. After 5 hours na pagpapagupit namin ay pumunta na kami sa KFC para kumain. Syempre chicken ang sa amin lahat. Hiniga ko ang ulo ko say may balikat ni joy, hindi naman siya nagalit siguro masaya kasi nagkakatuwaan ang mga kabanda ko sa kanya. Nagulat naman ako ng may biglang sumigaw sa may malayo. Kung hindi ako nagkakamalu ay boses iyon ng kapatid ko kasama ang parents ko.
"Hey! nandito parents mo."-justin.
Tumingin lahat sa direksyon nila. At sabay-sabay na tumayo at nag-good afternoon sa kanila.
"Ma,pa, sister, I would like you to meet my girlfriend... joy..."
"Anong sinasabi mo diyan? Friends lang po kami..." sagot ni joy na para bang natatakot.
"Ano ba talaga?"tanong ni mama na hindi na alam kong sino ang paniniwalaan.
"Thats easy, it's Complicated... Hindi lang nila talaga alam kung friends talaga sila but someday magaaminan din sila." Saad ng magaling kong kapatid na si johannson.
"Tumigila ka nga diyan johan!" Angal ko.
"Joy, my parents.... pa falter at ma sarya with my sister johannson." Pagpapakilala ko sa kanila.
"Nice to meet you maam's, sir,"
"Joy, halika dito... isasama kita sa pag-shopping ko. Ikaw pumili ng magandang damit."-johannson.
"Sure.."-joy...
"what? sasama ka sa kapatid ko?"-tanong ko.
"Bakit? may problema ka doon. Sumama ka na lang din. Kung babantayan mo ako. So lets go?"-joy.
Kahit kailan 'tong babaeng ito. Bakit ba kasi...
"Ma, pa, we'll go na."
"Sige, umuwi na kayo ng maaga."-mama
"Yes ma, tara na!" Hinila kaming dalawa ni joy ni johan papunta sa isang pang-babaeng clothing line.
Naiwan yung mga kasama namin doon. Siguro uuwi narin mga yun. Habang tinitingnan ni joy ang katawan at mukha ni johan ay pagkatapos, nag-simula na siyang nag-hanap ng ba-bagay na damit sa kanya, tapos sinukat niya ang mga iyon at binili agad ang mga iyon. Kaya naman hinila ko siya malayo kay joy. Kasi nagha-hanap siya ng mga damit.
"Bibilhin mo talaga ang mga damit na yan?" Tanong ko.
"Bakit? maganda naman sila at pera ko naman ang ginamit ko."
"Pero ang dami kaya niyan?"
"ano ka ba ibibigay ko yung dalawa kay joy noh? at anong marami eh five pairs naman ito."
"Tara na nga. Last na 'to." saad ko.
"Ito pa lang ang simula ng friendship namin. Mas mabait ang babaeng ito, alam kong galing siya ng hirap dahil friend sila ng tito natin yung tatay ni joy." -Johan.
"Lets go."
"Hey! Joy miryenda tayo ng ice cream"
"Nakakahiya huwag na.. tsaka gabi na eh. Hina-hanap na ata ako ng tatay ko.. may lagnat kasi."
"No, last na talaga ito after this kami na magha-hatid sayo pauwi... is that fine with you?"
"sige.. nakakahiya naman kung tatanggi pa ako.. tsaka isa pa matagal na akong hindi nakakatikim ng ice cream ."
"Hahahahha.... tara na nga .... palabiro ka talaga... joke mo.."
Parang saya nilang tingnan ... puwedeng gawing kapatid siya.
-Joy's POV-
After nanlibre ni johannson ay ini-uwi naman nila agad ako. Si tatay naman sinat na lang at malapit nang gumaling. Ang nakakapagtaka lang ay alam nila ang bahay namin dahil hindi na nila tinanong kung saang way yung bahaya namin. Bago yan ay matutulog na ako at maaga pa akong gigising bukas at traffic na naman.
Napatakbo agad ako sa banyo dahil 6:37 na pala, late na ako nito for sure. Rush lang yung pagligo ko at minadali eksaktong bumaba ako ay nakita ko si matthew na nakikipag-usap sa tatay ko.
"Anong ginagawa mo dito mr. Brooks? " tanong ko ng inis kasi umagang-umaga binubulabog ako sa asar.
"Ano sa tingin mo? susunduin kita mrs. Brooks!"
"Don't call me that! its so ewww..." sabi kong asar.
"Don't be, cause your my love. Bye tito"
"Bye din matt.."
Hinila na ako palabas ni matthew at pinasok ako sa may kotse niya, "ano naman pumasok sa ulo mo at sinundo mo pa ako?" tanong ko.
"Nothing... please stop talking for A min." Mahinhin niyang sabi, nagulat naman ako ng bigla siyang humiga sa may lap ko. Nang hawakan ko siya sa may mukha ay may lagnat bakit lahat ng tao na malapit sa akin ay nagkakasakit? may virus ba ako?
Kaya naman sinabi ko agad kay kuya na ideretso sa may hospital kasi nga baka lumala ang sakit niya, hindi tulad noon na lagnat lang, ngayon puwdeng dengue o ano man. After nanim siyang nadala sa hospital ay niyaya ako ni kuya na ihatid na ako sa school pero hindi ko naman pwedeng iwan kasi baka kong ano na naman sabihin niya.
Nagising siya ng mga 1pm at super cute ng mukha niya sa pagtulog mukyang mabait pero kapag gising devil in disgiuse. Hahhha... nakaka-basta..
At bigla naman niya hinawakan ang kamay ko na nakalapag sa kama. What does this mean?
-Next day-
Hindi na muna papasok si matthew kasi may sinat pa, nahawa ata kay tatay. Kung tatanongin niyo ako kung nasaan si mama ay wala na. Kasi noon pumunta si mama na nag-abroad at after just 2years ay nag-mahal na siya ng iba alam naman ng lalaki na may iniwan siya pamilya at kami iyon ay sinusuportahan kami, at yun kung bakit nakaka-pag aral ako dito sa school na pang-mayaman.
Nang nasa school na ako ay pinagti-tinginan ako lahat ng students... Bakit ba na naman? kung gusto nila magpapaliwanag naman ako sa buong harap nila. Habang naglalakad ako ng matiwasay ay nakita ko na tumatakbi ang aking mga best friends at alam ko na ang ibig sabihin nun. May mga tsismis na naman sila.
"oh! Anong tsismis ngayon?"tanong ko ng masya. Ewan ko kung bakit masya ako.
"Gaga!"-george
"Bakit nakangiti ka pa!?"-ranolf
"Dahil may masama kaming balita sayo!"-Renevy
"Ikaw ang tsismis ngayon!" Sabay-sabay na sabi nila.
"Wait lang bakit kayo may solo ako wala!! Ulitin natin!"-Galo
"Oh! GAME!"-George.
"Ikaw-" tapos kinotongan niya si galo...
"Mabuti nga may sinabi ka!"-ranolf..
"Tara na nga at bakit ako ang naging tsismis ngayon!"
Tumakbo na kami sa may tsismisan board kung saan ang mga pinaka-sikat dito sa school ay na tsi-tsismis.
LAGOT!
"SUGUDIN ANG BABAENG YAN!!" Sabi ng isang babae at ang nararapat na gawin ay ang tumakbo!
BINABASA MO ANG
The Unfinished Song(revise)
Fanfic(This is a BiGuel UmaLix story.) Isang storya na hindi madidiktahan ang mga pangyayari, hindi alam kung mabubuhay o mawawala sa mundong ibabaw. pero ang mahalaga ay natututo kang magmahal, mahalin, ipaglaban ang kaya mo, at iba't ibang parte ng mga...
