"Ahhhhhhhgh!" Sumigaw ang dalawa na mahuhulog na sa bangin pero biglang dumating si Matthew at nakipag-agawan kay christine.
"No! No! Mat! Mag-ingat ka." Pagaalalang saad ni joy.
"Hindi. Mo na ako ngayon. Iiwan."
"Magsama na lang tayo kung ganon. JOY! Ta tandaan mo lagi. Mahal na mahal na mahal kita." Saad ni matthew.
"HINDI!" Sigaw ni joy.
Pero nahulog na nga ang dalawa. Nahulog sila sa bangin. Napunong-puno ng bato sa tabi nito. Wala nang ibang naisip pa si joy kundi ang umiyak.
-----------------
Malungkot ang lahat kasi namatay si matthew na wala sa oras. Siguro nga may hangganan ang bawat isa pero mananatili sila sa puso natin.
-Joy's POV-
Hindi ko na alam ang gagawin ko pa. Para wala na pang silbi ang buhay ko. Kasi wala na si matthew wala na lahat. Wala na akong silbi pa. Kaya naman napunta ako sa kuwrto ni matthew para sa huling pagkakataon. At ang unang napansin ko ay ang cd na nandoon na nakapatong sa tv. Kaya naman plinay ko ito at mas lalo pa ako naiyak dahil sa video pala ito ng kanta na ni-request ko noon pa. Yung kay miguel tanfelix na kinanta niya sa Once Upon A Kiss. Pagkatapos kong itong panoorin ay kinuha ko ito ay tinignan ulit ay ang mga iba pa niyang gamit. Pagkatapos kung tingnan ang mga iyon ay lumabas na ako at nakita ang kapatid niya sabay yakap sakin. Naiyak kaming dalawa doon na.
"Thank you sa pagaalaga, pagmamahal at pagbabago sa kanya. Laht lahat. Salamat. " saad ng kapatid niya.
"no worries. Dahil mahal ko din naman siya talaga. Hahah.. Iba talaga ang powes ko." Natawa kaming dalwa at pumunta na kami kung saan ililibing si Matthew.
----------------
After two years hindi ko tinuon ang sarili ko sa pagiging sobrang sad. Binibisita ko na lang siya para pagalala sa kanya. Kasi doon lang talaga ako magiging masya eh.
Pupunta kami ngayon sa mall ni renevy, george at johan. Kasi trip lang namin. It was so sunny kaya pumunta kami sa isang ice cream parlor. At habang naka-upo kami doon ay masaya kaming nag-kwentuhan. At habang naka-upo kami doon ay inikot ko ang ulo ko para maghanap ng waiter para maka-order. Pero isang waiter ang lalo pang mas napansin ko. Hindi ko alam pero bigla na lang akong tumayo at kinalabit siya.
"maam?" Lalo pa akong mas nagulat dahil sa nakasigurado akong kamukha niya si matthew. "Maam? Maam? Ayos ka langa ba?"
"Ahh. Oo. Oo.."
"Hi, my name is Carlo and ready to serve you maam. What will you order?" Saad niya. I don't know pero kabaliktaran niya si Matthew ng sobra.
"Joy. Can we be friends?"
"Maam?"
"Sabi ko puwede ba tayong maging magkaibigan?"
"Seryoso po kayo maam?"
"Oo naman bakit?"
"Ahh.. Kasi kayo po kasi yung unang costumer na friendly. At masiyahin. Ang cute niyo."
"hahah.. Binola mo pa ako. If i know marami ka nang friend dito noh. Sa sobrang cute mo pa naman."
"Maam? Wala pa talaga. Kaka-luwas ko lang galing quezon province. Kaya kayo po talaga ang una kong kaibigan. Ah., maam. Baka pagalitan ako ng mayar kasi bawal po. "
"Sure. Sure. Can I order blacberry."
Hinintay ko hanggang sa matapos ang shift niya. At sabay na kaming lumabas at ni-libre siya ng dinner.
"Well naging masaya kami not until. Namatay siya. Pero nandito oarin siya sa buhay ko. Masaya na ako. Eh ikaw carlo? Anong story mo."
"Well masaya kami na pamilya. Tapos after nagkatoon ng bagyo binaha kami nagkatoon ng matinding sakit si nanay at tatay. Kaya ako narin lang magisa sa buhay."
"Hey! Bakit hindi ka nalang sa condo ko tumira tutal iisa karin lang at iisa lang ako."
"Naku maam. Nakakahiya."
"No its fine. But you truly remind me of Matthew. Yung asawa ko."
"Baka magalit siya maam."
"Hahhah.. But. It has always to restart right? New life. New love."
"Start muna tayo as friends maam?"
"Sure."
-End-
BINABASA MO ANG
The Unfinished Song(revise)
Fanfic(This is a BiGuel UmaLix story.) Isang storya na hindi madidiktahan ang mga pangyayari, hindi alam kung mabubuhay o mawawala sa mundong ibabaw. pero ang mahalaga ay natututo kang magmahal, mahalin, ipaglaban ang kaya mo, at iba't ibang parte ng mga...
