Lea's POV
Im here at starbucks. Waiting for Aga. As usual naman kasi, late palagi. I said 7:30 yung call time. Im here na 7:20 pa lang, maya-maya 8 na, but still, wala pa rin siya.
"Holy macarel!" sabi ko. E sino ba ang hindi mabibigla kung may biglang humawak sa likod mo habang nanahimik ka.
"Hahahaha." tawa niya. Huh! At tinawanan pa ako ha.
"Hahaha. " i laughed sarcastically then smirked.
"Sarcastic mo naman. Hindi bagay sayo Lea." sabi niya.
"Lea your face! If I know, late ka naman Muhlach. Ive been sitting here for almost half an hour waiting for you!" i said. Siya naman,umupo sa harap ko.
"Sorry na. Traffic eh. Wag nang mainit ang ulo. Chill." sabi ni Muhlach at hinawakan yung kamay ko.
"Dont you dare hold my hand!" i said. MALDITA MODE: ON.
"Sorry na, okay? Sorry na- Babes, I love you!" sabi niya sa akin. Biglang nag-iba yung mukha. Bipolar.
"Huh?!" tanong ko. He gave me a 'andito-sila' look. Tumango naman ako.
"I love you too, Babes!" i said while giving him a 'humanda-ka-sakin-mamaya' look.
(Bale, nasa likod ni Lea sina--)
"Hi, Lea." nabigla naman ako nang may dumamping kamay sa shoulders ko. I know that voice. Hes nothing else than...
"H-hi, R-rob." i said in a scared tone. Humarap naman ako sa kanya at ngumiti then, hug him. Deep inside, im scared.
"H-hi, Charlene." i said and forced a smile at niyakap siya.
"Hi." she said in a low tone.
"Hi guys." Aga said while sitting and waved his hand.
"Hi." Rob said. Habang si Charlene, hindi umiimik. Umupo naman ako.
"Seems like, may date rin kayo. Come, join us."Aga said. Loko talaga 'tong mokong na 'to.
"N-no thanks. Baka ma-istorbo pa namin k-kayo e. D-dun na lang kami sa likod. Lets go Rob." Charlene said. Finally,nagsalita din.
"If thats the case. Bye." i said then force a smile. Plastikan. Tsk.
Umupo naman ako at umalis na sila. Umupo sila sa dulo banda. Aga gave me a 'Its-time-for-plan' look. I just nodded.
"Babes, order muna ako ha." sabi ko kay Aga. He just nodded and smiled. I just smiled back.
Pumunta na ako sa counter and ordered 2 cappucino and 2 blueberry cheesecake.
Aga's POV
Im just sitting here, waiting for Lea. Tumalikod ako ng konti. Nakita ko si Charlene nakatingin sa akin. Nagkatinginan naman kami tuloy.
Right now, hindi niya kasama si Rob. Nag-order siguro. Hala! The last time I know na nagkita si Rob at Lea ay umiyak si Lea kasi natakot siya kay Rob. Pupuntahan ko muna siya.
Third Person
Pumunta si Aga sa counter at nakita si Lea na okay lang. Nasa pinaka likod si Rob ng pila.
'Buti na lang...' sabi ni Aga sa isip niya.
"Babes, tulungan na kita." sabi ni Aga kay Lea habang kinukuha ang order nito.
"Bakit hindi mo na lang ako hinintay dun?" tanong ni Lea.
"Uhm.. Baka kasi mahirapan ka e." sabi ni Aga.
'Lair. Ano naman kaya pakay ng mokong na 'to?' sa isip ni Lea.
Naglakad na si Lea at Aga papuntang table nila. At nagstart na silang kumain.
Lea's POV
Umupo na kami sa table namin. Nagstart na akong kumain at ganun rin si Aga. Nagtataka ako kasi ngiti siya ng ngiti habang nakitingin sa akin. Crazy him.
"Alam mo Muhlach, matutunaw ako sa ginagawa mo. Whats your problem?" tanong ko sa kanya. Siya naman ngumingisi pa rin at tumitingin sa mata ko.
"What? May dumi ba mukha ko?" tanong ko ulit.
Bigla siyang tumayo sa upuan niya, lumapit sa mukha ko, at ...
..
.
.
..
..
...
.
.
.
.
Hinalikan ako.
I gave him a death glare at ngumiti naman siya.
"How dare you?" tanong ko.
"hahaha. May icing kasi yung mukha mo. Hindi ko alam na para ka palang bata kung kumain."
"At dahil dun, hinalikan mo ako?" sabi ko and he gave me a 'thats-part-of-plan' look. Umirap lang ako.
"Sorry Babes." he said in a sad tone.
"Its fine. Wag mo nang uulitin Babes ha. Baka ma-PDA tayo." sabi ko and force a smile.
Pasalamat ka at plano lang lahat ng 'to. Kung hindi, baka ano pa ang magawa ko sayo Muhlach.
He land his thumb in my cheeks, caressing it. He smiled.
"I really like your dimples, Babes. Always smile, para lagi siyang lumabas." sabi niya sa akin.
"Bolero!" i said and smiled sweetly.
Kumain muna kami. Pero yung kamay niya nilagay niya sa kamay ko. Holding hands while eating...
Kung ano-ano na lang yung ginagawa niya sa akin. He was pinching my nose, my cheeks, kissing my hands and what so ever. Mga little sweet efforts kumabaga. Hay nako, this man.
Charlene's POV
Bakit ganito? Bakit ang sobrang sakit talaga na makita silang ganyan? Akala ko naka move-on na ako, hindi pa pala. Akala ko, kaya ko nang tanggapin ang totoo. Ang totoo na hindi na siya magiging akin.
Bakit Aga, bakit hanggang ngayon mahal pa rin kita? Fvck! Bakit?
My tears was falling unconciously. Tumayo ako, not knowing na kinakausap pala ako ni Rob. Bakit ganun? Parang ang dali lang makamove-on nitong si Rob? Umalis ako sa starbucks at pinabayaan si Rob dun. I dont care of what would he say. Hindi ko na kasi kaya. Hindi ko na kaya na makita ang taong mahal ko ay may kasama nang iba.
Aga's POV
Nagulat ako ng biglang lumakad si Charlene palabas ng Starbucks. Malapit kasi sa table namin siya dumaan.
Hahaha. Yes! Success yung plano namin ni Lea. Selos nga si Charlene. Keep it up Aga! Hahahaha. Mabuti na lang at best actress 'tong Babes ko. (Babes ko, fafa ags?!)
I smiled at Lea. "Lets go." sabi ko sa kanya. We stand up together and hold each others hand. Lumabas na kami ng Starbucks. Pumasok na kaming dalawa sa kotse ko.
"Buti na lang at best actress yung partner ko." sabi ko sa kanya at nag-wink lang siya sa akin.
"Lea Salonga, Best Actress. Pagpapanggap awardee." natawa naman siya at nagbow pa.
"Aga Muhlach, best actor. Pagpapanggap awardee. Hahaha." sabi niya at natawa naman kami.
"Uwi na tayo. Sa susunod na lang tayo mag-usap. Sa time na hindi ka late at sa time na wala sila dito." tumango na lang ako at nag-drive na.
---------------------------------------
