AGA's POV
"Perv! Gising na! We won't enjoy this vacation kung matutulog ka lang diyan!" gising sa akin ng babaeng 'to. Distorbo naman! Sarap pa matulog e!
"Riiissee aanndd sssshhhiinnee!!!" sabi niya. Aist. Sige na nga!
Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko. At bumungad sa akin ang isang napakagandang babae na 'to sa harap ko.
"Good morning babes!" sabi ko sa kanya.
"Ewan ko sayo! Basta, bumangon ka na diyan. Nagprepare ako ng breakfast. May pa-babes babes ka pa diyan. Sipain kaya kita?" sabi niya. Sus! Sungit naman neto.
"Joke lang. Eto naman! Alam mo, napapansin ko sayo, ang sungit mo sa akin. Bakit ka ganyan?" sabi ko sa kanya. Totoo naman e. Ang sungit niya sa akin nowadays.
"Che! If you wont eat out for breakfast, then fine. Im gonna eat by myself! Perv!" sabi niya at nagwalk-out. Pumunta ng dining. Sungit naman. Di ako sanay!
"Hey! Hindi mo pa sinasagot yung tanong ko!" sigaw ko sa kanya para marinig niya. Pumunta naman ako sa dining at lumapit sa kanya.
Lumapit ako ng lumapit sa kanya. Siya naman, napa-tayo sa inuupuan niya.
"Hindi mo pa sinasagot yung tanong ko." sabi ko sa kanya at lumapit ng lumapit, atras naman siya ng atras.
LEA's POV
Oh my god! Ano bang sasabihin kong rason sa lalaking to?!
Sa totoo lang, naging masungit lang naman ako sa kanya dahil ayoko nang maranasan yung mga bilis na tibok ng puso, blushing whenever his near at kung ano-ano pang feelings that i felt when his doing some sweet things. In short, yung pagsusungit ko sa kanya was just forced. Forced by myself. I dont want to break the rules!
"Hindi mo parin sinasagot yung tanong ko." sabi niya at lumapit pa.
"Ano ba tanong mo? May tinanong ka ba?" sabi ko habang umaatras.
"Wag nang mag-maangmaangan, Salonga." sabi niya. Ugh! Ano ba pwedeng rason?! Uh-oh! Trap!
*gulp*
Sinandal niya yung dalawang kamay niya on both sides.
"Bakit ang sungit mo sa akin?" he is so serious! Mine.!
*think, think, think. Ting! Light bulb!
"K-kasi, m-meron ako ngayon. Alam mo naman, m-moody ang mga babae kapag may dalaw sila d-diba?" Lies! Kailan pa ako nag-sinungaling? Lord, please forgive me.
"Is that so?" he said while raising an eyebrow. Tumango lang ako.
"Then, wag ka nang mag-sungit. Please. Hindi kasi ako sanay eh." sabi niya. Ang amo ng mukha nito. He looks like a child who begged his mother to buy some candies. LoL!
"Yes! I will!" i said cheerfully. Hindi pala siya sanay kung mag-sungit ako. Paano na lang kung kami? E kung mag-sungit ako hindi rin siya masasanay?
Wait, why am i saying those words? Erase! Erase!
"Yey! Thank you...! '3' " he said while pouting! Childish!
"Welcome, bata!" i said then laugh.
"Bata? Do i look like a kid to you?" tanong niya. Tumango naman ako habang tumatawa.
"Bata ha?! Bata?" napatigil naman ako sa pagtawa dahil nag-iba yung expression niya. Uh-oh! I know what hes planning to do. Malas! Trap pa naman ako sa dalawang kamay niya. Ganun pa rin kasi yung posisyon namin.
"Uhm... Kakainin ko muna yung breakfast ko." sabi ko but its too late. Kiniliti niya na ako.
"Hahahaha! S-stop it! A-aaggaaa! Heeeyy! Aaaahhh! Hihihihi!" napahiga na ako sa sobrang kiliti. Kahit nakahiga na ako, kinikiliti niya pa rin ako. Sinipa ko yung paa niya kaya, napahiga siya sa itaas ko.
