BOWEN'LERİN KORKUNÇ HİKAYESİ

14. BÖLÜM ; SONUNDA KABUS BİTTİ

Peder ve bayan Danielle konuşurken ben yanındaki kıza odaklandım. Onunla konuşurken ben de ona birkaç soru sordum.

Julia : Merhaba ben Julia. Senin adın ne ?

Merry : Merhaba ben de Merry.

Merry mı ? Aman tanrım. Demek merry sensin. Merakım çok kabardı hemen onunla konuşmalıyım.

Julia : Merry mi ? Demek Charlie'nin kız kardeşi merry sensin.

Merry : Sen onu nerden biliyorsun ?

Burda bir adam vardı sizden bana bahsetti ve Charlie'nin de neler yaşadığını biliyorum senin de.

Merry : Kim bu adam ve neden bahsetti bizden sana?

Merry biraz korkmuş gibiydi. Endişeliydi. Ona korkmamasını söyledim ama telaş etti birden.

Julia :  Lütfen sakin ol kötü bir niyetimiz yok. Biz size yardım etmek istiyoruz. Hem bize sizi anlatan adam da kendisi söylemedi yani ben ısrar ettim. O da söyledi.

Merry : Peki neden bize yardım etmek istiyorsunuz?

Julia :  Çünkü iyilik yapmayı seviyorum. Hem de sizin gibi insanlara. Lütfen izin ver bu sorunu bugün burada çözelim ne dersin ?

Bunu söyleyince ben bile gaza geldim. Kız ne yapsın yani.

Merry : tamam hadi bitirelim şu işi.

Peder, ben, Merry ve annesiyle beraber eve girdik. Ancak merry ve annesi biraz duraksadılar. Gayet normal bişeydi. Sonuçta yaşadıkları onca korkunç anidan sonra tekrar o korkunç eve gireceklerdi. Peder Charlie'nin odasındaki o geçitten bahsetti bayan Danielle'ye ;

Peder : Danielle, Charlie'nin odasındaki bu geçitle ilgili bildiğin bişey var mı?

Kadın :  Geçit mı? Aa bu geçit evet burası Charlie'nin hoşuna giden kitaplarını burada sakladık hep. Ama bu kitaplar pek iyi olduğu söylenemez. Çünkü bu kitaplar Charlie'nin sihir yapabileceğine inandığı kitaplarıydı. Ama bu mümkün değildi. O buna inanmıyordu ama sadece biz inandık gerçek olmadığına.

Sihir kitabı demek heee. Büyü değilmiş yanılmışım. Robin'e üzüldüm şu anda. Onun başına bela açtım ve benim yüzümden de ölmüştü. Olamaz ne yaptım ben. Peder bana baktı ve ;

Peder :  Julia, sen bana buranın büyü kitapları olduğunu söylemiştin değil mi bak büyü değil sihirmiş hem de sadece Charlie'nin inandığı saçma şeylerden.

Julia : Evet peder ama ben buraya girerken kapının üzerinde büyülü dünya yazıyordu. Ona ne demeli?

Peder : Evet Julia haklısın canım. Ama bu büyü değilmiş şu an için yanlış olan birşeyi doğru biliyoruz artık. Benim şu an için merak ettiğim şey Robin.

Peder bunu söyleyince biraz utandım. Çünkü Robin bir büyücüydü. Ve beni kandırmış olabilirdi.

Julia :  Ama peder büyü ve sihir aynı şey değil midir?

Peder : Pek sayılmaz ama sihiri her şeyin üzerinde kullanabilirsin iyi ya da kötü. Büyü ise insanlar üzerine yapılan bişey ve bu sadece kötüdür.

Peder haklıydı. İkisinde farklı şeydi.

Daha sonra peder evi iyice kutsanması için kiliseden birkaç peder ve rahibe çağırdı. Ev bir güzel kutsanmıştı. Ve bu arada kitapta artık yok olmuştu. Umarım bir daha karşılaşmayız sevgili küçük sihir kitabı.

Pederler ve rahibeler evi kutsadığını ve artık o kötü şeylerden arındığını söylerler. Ben bu kadar kolay olacağını hiç düşünmemiştim. Çok saçma!

Daha sonra da ben bir konuda bayan Danielle'ye fikir verdim. O da seve seve kabul etti. Teklifim ise evi baştan aşağıya tadilat ve tekrardan dekore etmemiz gerektiğini söylemiştim.

Aradan haftalar ve aylar geçti. Ev artık çok güzel olmuştu. Herşeyi yepyeni ve oturulmaya hazırdı. Daha sonra dev bir kamyon geldi ve içerisinden eşyalar çıkarılmaya başlandı. Ve bir de araba geldi. Galiba bunlar Bowen'lerdı. Merry koşarak bana sarıldı ve ben de ona. Sonra arabadan bayan Danielle ve eşi bay Sam indiler. Ben birini merak ediyordum.

Charlie...

İşte o meşhur Charlie karşımdaydı. Ona bakarken o da bana gülümsedi. Sonrada ne olduğunu anlamadım ve birden bana sarıldı. Çok iyi görünüyordu ;

Julia : Charlie çok iyi görünüyorsun. Seni gördüğüme çok mutluyum.

Charlie : Bende Julia bende! Her şey senin sayende oldu. Kabuslarım, korkularım ve o saçma sapan inandığım sihir kitapları artık gitti. Yok oldular. Sağol benim en iyi dostum.

Charlie bunları söyleyince öyle sevindim ve mutlu oldum ki bende ona sarıldım. Biz artık çok iyi arkadaş olmuştuk. Bayan Danielle ve bay Sam beni ve ailemi akşam yemeğine davet etti. Bizde seve seve kabul ettik.

Ellerimizde tatlı ve birkaç ev hediyesi ile eve gelmiştik ;

Kadın : Merhaba Julia. Evimize hoş geldin tatlım.

Bunu duyan annem ve babam bana bakıp güldüler. Daha sonra sofraya oturduk ve muhteşem sohbetler başladı ;

Kadın : Julia öyle akıllı ve öyle iyi bir çocuk ki tanımadığı insanlara bile yardım ettiğine göre kalbi gerçekten iyilik diye atıyor. Ve ayrıca çok güzel bir kız masmavi gözleri var ve güzelliği büyüleyici tıpkı kalbi gibi.

Julia :  Teşekkür ederim efendim o sizin güzelliğiniz.

Ben, Charlie ve merry beraber odalarına çıktık ve oyunlar oynadık sohbet ettik. Öyle eğlenceli geçti ki sanki onca yaşanan şey hiç yaşanmamış gibiydi. Charlie bana o gizli geçidi tekrar gösterdi. Başta biraz korktum biraz ve Charlie de anladı ;

Charlie :  Korkma Julia. Hadi gel bak sana ne göstereceğiz.

İçeriye girmeye çekiniyordum ama kötülükler zaten bitmişti. Ne olabilirdi ki ?

O kapının üzerindeki yazı değişmişti.

Charlie'nin Büyülü dünyası değil. Charlie'nin hayal dünyası olmuştu. Bu mükemmel bir şey. İçeriye girdiğimde ise her yerde kitap ve ışıklar vardı çok dikkat çekiyordu ve insanı kitap okuma konusunda iştahlandırıyordu ;

Julia : Burası benim ve merry'nin kitap okuyup yazabileceğimiz bir kütüphane. Artık istersen sende burayı kullanabilirsin.

Julia : Gerçekten mi çok teşekkür ederim iyiki varsınız.

Merry : Sende Julia sende iyiki varsın...

Eveet artık her şey normale döndü. Ve kötülük gitti. Artık benim bir şey yapma zamanım geldi. Bu yaşadıklarımı bir kitap haline getirmeye karar verdim. Kitabın ismi de şuydu ;

"BOWENLER'İN KORKUNÇ HİKAYESİ..." ~