Gece'nin Savaş'ı

Bölüm-1: İlk Tanışma

   Ben Gece, kimse tanımaz beni, içine kapanık, sessiz bir insanım. Kimse de 'Bu kim ?' demez. Kendimi tanıtayım; okulu bitirmek üzereyim; 14. sınıfım yani üniversite ikiye gidiyorum. Annem ve ablam vefat ettiler, bir ben varım. Tabii babamı saymazsak, kendisi beni hiç sevmez(Annem ve ablam öldüğünden beri). Beni sürekli döver ve her gece içer. Bu sabah; 03.03.2018 sabahı, şimdi okul için hazırlandım.

   Okulumu değiştirdim. Çünkü o okulda herkesin benden nefret etmesinden bıktım, daha önce 1-2 kez okul değiştirdim ama ilk defa heyecanlandığımı hissettim.

   Okula gittim, kapıdan içeri girer girmez herkes bana baktı ve ben soğukkanlılığımı korudum. Bir çocuğa müdürün odasını sordum ve hemen müdürün yanına gittim.

   Sınıfımı öğrendim, sınıfımı ararken birine çarptım. Çocuk bağırdı, çağırdı. Yok onun kim olduğunu biliyor muymuşum gibi şeyler zırvaladı. O sustu ve ben kafamdaki kapişonlumla yürümeye başladım, galiba siniri alamamış. Arkamdan bağırmaya başladı ve ben onu takmayarak sınıfımı aramaya devam ettim. Oradan geçen bir kız yeni olduğumu anlamış olacak ki, bana yardım etmek istemiş herhalde yanıma geldi ve kız konuştu.

Kız: Ben Sahra, yeni olmalısın. Sınıfını bulamadıysan yardım ediyim.

Gece(Ben): Saol, ben bulurum.

'Saol, ben bulurum' diye ekledim ve tam gidecekken adını Sahra olduğunu öğrendiğim kız konuştu.

Sahra: Hadi ama, çekinme. Sana yardım edeyim.

   İlk kez biri bana yardım etmek istiyordu ve bende kabul ettim.

Gece: Aslında ben 14/C sınıfındayım.

Sahra: İyi işte bizim sınıftasın, hadi gel.

   Diyerek devam etti Sahra ve beni sınıfa götürdü, yeni sınıf listesi de gelmişti. Zilin sesiyle ayakta bekledim. Sahra konuştu.

Sahra: Buraya gelsene, yanıma otur.

   Bende kabul ettim ama yanında başka birinin çantası vardı ve konuştum.

Gece: Senin galiba yanın dolu.

Sahra: O benim ikizim, boşver o kankalarından birinin yanına oturur.

   Sahra'nın dedikleriyle ben biraz şaşırdım ama belli etmedim, ne yani Sahra'nın bir ikizi mi vardı ? Kafama fazla takmadım ve konuştum.

Gece: Peki, geliyorum.

   Yanına oturdum, sonra Sahra avucunu alnına vurdu ve konuştu.

Sahra: Pardon ismini sormayı unuttum, ismin neydi ?

   Ben ve Sahra birbirimize bakıp güldük. GÜLDÜK! Ben güldüm, annem ve ablam vefat ettiğinden beri ilk defa ve çok içten. Tabii ona karşılık vererek konuştum.

Gece: Gece, adım Gece

   Önce bana bi' baktı sonra şaşkın bi' ifadeyle konuştu.

Sahra: İsmin de yüzün gibi çok güzelmiş.

Gece: Teşekkürler.

   Diyerek yanıt verdim ve içeri sabah çarpıştığım çocuk geldi, önce bi' duraksadı, sonra ise konuştu.

Çarpıştığım çocuk: Sahra, bu kızın burda ne işi var ?

Sahra: Yeni gelmiş, bende Gece'yi yanıma aldım. Ebruları sende biliyosun.

Çarpıştığı çocuk: Hey sen! Çabuk kendine yeni bi' sıra bul!

Gece: Bana mı dedin ?

Çarpıştığı çocuk: Aynen canım, sana dedim.

Gece: Bana bir daha "canım" deme ve al sıranı başına çal, senin sıran için ölmüyorum!

   Dediklerim ardından kalktım. Çünkü böyle laflardan nefret ederim. Bana baktı ve konuştu.

Çarpıştığım çocuk: Anlaşılan seninle uğraşıcaz Küçük Hanım.

   Ne, bana ne demişti ?(!) Şimdi deli olucam.

Gece: Sana bana lâkap takmaman için uyarıyorum, ilk ve son kez!

Çarpıştığım çocuk: Ne yaparsın Küçük Hanım, babamın okulunda beni mi şikayet edersin ?

   Ne bir şok daha mı ?(!) Yeter ama artık. (!)

Gece: Bana bak, okuldan atılırım, umrumda olmaz ama bana lâkap takmaya devam edersen seni bi' güzel benzetirim tamam mı ?(!) Benim bir adım var değil mi ?(!) Onu kullan. (!)

Çarpıştığım çocuk: Yaaaa, demek adın var. Neymiş o bakim ?

Gece: Gece, benim adım Gece Yeniay. Tamam mı ?(!)

Çarpıştığım çocuk: Tamam, Gece.

   Sonunda adımı öğrendi. Artık lâkap takmaz bana, yoksa gösteririm ben ona.

   Zil çalalı neredeyse 15 dk. oldu ama hoca gelmemişti, bende boş sıra ararken bir erkeğin yanı boştu. İzin aldım ve sonunda rahat bir nefes aldım. Nöbetçi öğrenci geldi ve 'Ders boş' deyip gitti. Ben kapişonum kapalı kulaklıkla müzik dinlerken kafamı sıraya gömdüm, o sıra Sahra yanıma geldi ve beni dürttü.

Sahra: Gece, Geceeeee kalksana.

Gece: Ne oldu ?

   'Ne oldu ?' diyerek karşılık verdim, hem yumuşak, hem kabaca.

Sahra: Şeyyy... Savaş'ın kusuruna bakma o herkese böyle. Sadece 2 tane arkadaşı var, onlarla da gıcık ya da kötü öğrenci, kimse fark etmeksizin bu tip kişileri dövüyolar. Aldırış etme yani.

Gece: Zaten bu sabah çarpışmıştık, bana o yüzden daha bi' kızgın.

   İkimizde gülümsedik ve benim kalbim yine donuklaştı. Birden Sahra konuştu.

Sahra: Hadi gel kantine gidelim.

Gece: Olur.

   Dedim, o soğuk sesimle ve gittik.