Yeni bölüm geldi.
!!!!
(Arkadaşlar kitabın Final bölümünü yazmaktayım. Aslında kitaba başlarken niyetim biraz daha uzatmaktı ama bazı sebeplerden dolayı kitabı sezon finali yapacam.Kitabın ikincisini de yazmayı düşünüyorum. Ne zaman ikinciye başlarım bilmiyorum ama bu kitapta finali yapıyoruz. Bu zamana kadar destek veren herkese teşekkür ediyorum.)
İyi okumalar.(1. Final)
Yollar devam ediyordu ve hızla akıp giden yollarda Kamer de bende konuşmamıştık. Kamerin en çok bu halini seviyordum sanırım. Evet yanlış söylemedim seviyorum. Bunu idrak etmem çok sürmemişti.
İstanbula dönerken Kamer panlarımın içinde yoktu. Zaten aşk planlı bir şey değildi, beklenmedik anda yaşanırdı.
Ben" Kamer sormayacakmısın nereye gidiyoruz diye" dediğimde yola bakan gözlerini bir anlığına bana çevirdi.
Kamer" gittiğiniz yer senin gitmeyi pek istemediğin bir yer olunca sormadım ayrıca anlatmak istersen hep buradayım. Biliyorsun her zaman açığım sana" dediğinde yüzümde bir tebessüm oluştu.
Ben" gittiğimiz yer bir uçurum kenarı, orada olan bir ağaç eve gidiyoruz. Orası Yusufun üzerine kayıtlı bir yer ama en son Kenan ile gitmiştim oraya. Bir daha gitmek istemedim çünkü artık Yusuf yok ve Kenan benim için yabancıdan farksız." Dediğimde arada bana kaçamak bakışlar atıyordu. Gözlerinde merak ve öfke karışımı bir şeyler vardı.
Kamer" Kenan ile çok mu iyiydiniz" dediğinde şaşırdım, böyle bir soru beklemiyordum. Ama artık bir şeyleri anlatmam gerekiyordu ona.
Ben" Kenan ile ortak arkadaşlarımız sayesinde tanıştık. Çoğu sevgili gibi beraber bir hayat paylaştık ama çoğu sevgili gibi değildik. Ben çok yalnız biriydim, yalnızlıktan bunalmış dertlerinin dibe çektiği bir kızdım. Bir yandan okuyor bir yandan çalışıp kardeşime bakıyordum. O hayatıma dahil olunca yüklerim azaldı, hayat daha az üzerime gelmeye başladı.
Hani bir fırtına kopar seni alıp götürmek ister ve sen de bir yere tutunmaya çalışırsın ya bende öyle gördüm Kenanı. Şimdi çok iyi anlıyorum Kenana duyduğum şey aşk değildi. Ben sadece sığınacak bir liman arıyordum ve o çıkıp geldi o kadar, sonrası zaten boka sardı. Bir daha toparlayamayacağımız bir yola girdik." Dedikten sonra derin bir nefes aldım.
Kamer bir süre sessiz kalıp söylediklerimi düşündü. Söylediğim şeyler en azından bir kaç sorusuna cevap veriyordu.
Kamer" peki nasıl emin oluyorsun ona aşık olmadığından" dediğinde tebessüm ettim.
Ben" Kenan benim ilkim di ve ben Kenanın beni sevdiğini sanıyordum, belki de seviyordu ama daha fazlası yoktu işte. Seni tanıyınca daha iyi anladım, aşkın ne demek olduğunu" demem ile yavaşladı ve sağa çekip durdu.
Kamer" beni yani beni mi seviyorsun." Diyerek direkt gözlerime baktı
Ben" daha fazla tutmak istemiyorum, hayat kısa kimin ne olacağı bilinmez. Ben sanırsam sana çok pis Aşık oluyorum" demem ile yaklaştı ve dudaklarımda dudaklarını hissetmem bir oldu. Bir süre öpüp ayrıldı.
Kamer" ben zaten sana kapıldım gidiyorum. Seni ilk gördüğümde mağazada karşılaşmıştık ve elbise için kavga eden bir kaçık olduğunu düşünmüştüm ama yine de etkilemiştin beni. Sonra bizim eve iş için geldiğinde anladım sana çekildiğimi. Bu hislerle başa çıkamamamya başladım sonra. En sonunda da zaten soluğu hep senin yanında aldım.
Artık daha iyi anlıyorum şu beraber geçirdiğimiz bir hafta da anladım hislerimin Aşk olduğunu, Seni seviyorum "
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇİTLEMBİK
Teen FictionEllerimin altındaki toprağı sıkıyordum can paremi buraya gömmüşlerdi sadece onu değil biraz yanına da beni gömmüşlerdi ya. Haklılardı kardeşim ölünce ölmüştüm ben, illa bedenen ölmek gerekmezdi insan bazen ruhende ölebilirdi. Ben" merak etme can pa...