ავტორის პოვ:
*ერთი თვის შემდეგ*
ჯიმინი და ჯონგუკი ერთმანეთთამ იმდენად დაახლოვდნენ მეგობრებზე მეტი იყვნენ ერთმანეთისთვის.როგორც ბოლოს გაირკვა მათ ერთმანეთი მოსწონდათ, მაგრამ არ გაუმხელიათ ერთმანეთისთვის ამისთვის შესაფერის დროს ელოდა ორივე.
ჯონგუკის პოვ:
და აი დადგა ის ნანატრი დღეც როცა ჯონგუკმა უნდა გამოუტყდეს გროძნობებში ჯიმინს. მთელი დღეა აფორიაქებული დავდივარ და როგორც ვხვდები ჯიმინმა ეს შეამჩნია. ერთი სული მაქვს როდის დამთავრდება სამუშაო საათები, რომ ჩემი პატარა წავიყვანო და გრძნონებში გამოვუტყდე, მაგრამ ამასთან ერთად მეშინია რომ ის უარით გამომისტუმრებს.
დასრულდა მუშაობა. საქმე დავსრულე კაბინეტი მივალაგე და გამოვედი. ჯიმინის კაბინეტში შევდივარ. ის მაგიდასთსნ ზის და საბუთებში აწვს თავი ჩარგობილი გარდემო ვერაფეს ხედავს. როგირი საყვარელია მინდა მივიდე და სახის თუთოეული ნაწილი ჩავუკოცნო მაგრამ ეს სამსახურია და აქ თავი უცნაურად არ უნდა წარმოვაჩინოთ.
-ჯიმინ, სამუშაო საათები დასრულდა მანქანაში დაგელოდები ერთ ადგილას უნდა წაგიყვანო, მოემზადე და ჩამოდი შენც ეზოში.
-კარგი ეხლავე-ჯიმინი მიღიმის. როგორი საყვარელი ღიმილი აქვს მინდა დავუკოცნო ტუჩები.
მე კაბინეტი დავტოვე და ქვემოთ ჩავადი მანქანა გამოვიყვანე ავტოსადგომიდან და ეზოში ველოდებოდი ჩემს პატარა ანგელოზს. მალევე ისიც ფამოჩნდა ვისაც ველოდი. ჩვენ დავჯექით მანქანაში. მთელი გზა ჩუმად ვიყავუთ მხოლოდ ბუნებას გავყურებდით და მანქანაში სიმღერებს ვუსმნდით. დაახლოებით ნახევარ საათში მივედით დანიშნულებუს ადგილას. იქ წავიყვანე სადაც დავგეგმე. მანქანიდან გადმოვიყვანე ჯიმინი და ვუყურებდი მის აღტაცებულ გამოხედვას.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
first feels❤️💗
Romantizmორი ადამიანის უჩვეულო სიყვარულის ისტორია, რომელიც დაიწყო მათი პირველი შეხვედრისთანავე და სიკვდილამდე გრძელდება
