𝐢𝐧𝐯𝐢𝐬𝐢𝐛𝐥𝐞 | 𝐩𝐨𝐫𝐠𝐨𝐥𝐚

Beyaz sana çok yakışacak | 8.bölüm

Gece uyku tutmamıştı. Bu stresli olduğum zamanlarda sıklıkla olan bir şeydi. Hürkan tedirgin ve yanlız olduğu zamanlarda korkmamak için eline kamera alıp rastgele kendini çekerdi. Ben her zaman saçma bulurdum ama onun bu garip alışkanlıklarına artık alışmaya başladığımı hissediyordum. Ondan ve bu evdeki anılardan zamanı gelince ayrılacağımı biliyordum. Ona alışmamam gerektiğini beynime kazıdım.

Hürkan uyanmasın diye ışıkları açmadığım karanlık koridorda düşmemeye çalışarak yürüdüm. Onu bu kadar önemseme. Bazen iç sesim çok mantıklı konuşabiliyordu.

Alt katta bilgisayarlarının olduğu odada her zaman bir kaç ışık yanardı. Oraya doğru yöneldim. İçerisi sadeydi ve duvar boyunca siyah perde uzanıyordu. Odada ömrüm boyunca görmediğim kadar müzik aleti vardı. Hurkan'ın tüm kazancını bunlara harcadığına emin oldum. Sandalyeye kendimi bıraktım.Sosyal medya kullanan biri değildim ama arada sırada boktan gündeme bakmak, zaman öldürmek için güzel bir yoldu. Bilgisayar genelde açık dururdu. Bu adam elektrik faturasını hiç mi umursamıyor

İnternet sitelerinde kendimle ilgili bir haber bulmak umuduyla gezindim. Çoğu yalan haberdi. İnsanların bir kişinin ölümünden yararlanmaları midemi bulandırıyordu.

Hürkan hakkında yapılan haberler ve suçlamalar da bir o kadar iğrençti. Onda katil olabilecek kötülük yoktu.
Bunlarin hepsi benim yüzümden
Hayatıyla ilgili bana pek bir şey anlatmamıştı. Bana hala tam olarak güvenmediği için elime koz vermek istemiyordu muhtemelen. Buna alınmadım. İnsanların güvensizliğini garipsemiyordum artık. Ama ben ona en büyük sırlarımı anlatmıştım. Bana sarılmasından sonra aramızda güven problemi kalmamıştır heralde diye düşünüyordum. Aklıma gelince beni ilk defa aşık olmuş ergenler gibi gülümseten bir anıydı bu

Ama üst katta, habersiz uyuyan adamın hayatını öğrenmek istiyordum. Bu merak duygumdan da nefret ediyorum.

Eğer hala YouTube kanalı duruyorsa basit bir gezinmeden bir şey olmazdı sanırım.
Kullandığı nicki YouTube plaketinden biliyordum. Arama paneline girdiğimde yine o cinayetle ilgili haber videoları çıktı. Hürkan'ın kanalını bulmam için baya bir inmem gerekti. Hugola. Logo güzeldi.

Son video 6 ay önce atılmıştı. Bu sanırım kariyeri için kötü bir adımdı. Ne yaşadığını bilmiyordum ama benim kadar zor şeyler yaşamış olmalıydı.

Rastgele bir videosunu açtım. İçerik polisi. Yanında bir adam adam oturuyordu. Parlak yoğun saçları vardı. Yüzündeki garip kesikler kendisini açıkça belli ediyordu. Yuvarlak halkalı bir gömlek giymişti. Keko gömleği?

Etkileyici gülümsüyordu. En garip olanı Hürkan da gözlerini ondan ayıramıyordu. Oldukça yakın olmalıydılar. Ama bu adamı daha önce hiç görmemiştim. Arkadaşlarının hemen hemen hepsini biliyordum. Evin her bir köşesinde onlarca fotoğraf asılıydı.

Kanala geri dönüp Hürkan'ın tek çektiği bir video aramaya çalıştım. Bazı oyun videolarında yalnızdı sadece. Bu oyun videoları kanala son yüklenen videoları. Teker teker hepsine göz gezdirdim. Sürekli espri yapan ve hunharca gülen Hürkan sessizce oyun oynuyordu. Zorla çektiği belliydi. Az önce gördüğüm çocuk nerdeydi peki? Belki kavga etmişlerdi yada en kötü ihtimal ölmüş olabilirdi.

Emre'nin kanalına girdim sonra. Hürkan ile birlikte çektiği videolara göz attım. Gerçi Emre'nin kanalı resmen Hürkan ile kaynıyordu. Ve o saçma, hiçbir amacı olmayan videoları sevdim.

Biraz takıldıktan sonra kalkmaya karar verdim. İyiki de vermişim çünkü ben kalktıktan sonra Hürkan gelmişti. Çok az ışıkta bile yüzünde ki uykulu ifadeyi görebiliyordum. Bende uykusuzdum büyük ihtimal. Gözümün kızardığını hissedebiliyordum. Işıklandırmayı arttırıp birbirimizi daha iyi görebilmemizi sağladı. "Odanın kapısı açıktı. Nereye gittiğini merak ettim"