ÇIĞLIĞIN NİNNİSİ ( Ara Verildi )

4.Küllerin Mavisi Sevgilim

' bu bir veda.'

Lorin'i Xani'den

İstanbul'a gitmeme son bir kaç saat kalmıştı.Nalin'i yatıştırıp uyutmuş ,zorda olsa ürkek Esmer'i Bozbey ile benim yerime görüşmesi için ikna edebilmiştim.

Geriye Baran kalmıştı .
Olanlar kardeşimin migrenini azdırmıştı .Her canı yandığında olduğu gibi -Nalin'den farksız bir şekilde- koşarak yanıma gelmiş benimle sohpet etmeye başlamıştı.

Aklımda onlarca soru vardı .
Ama Baran hüzünlü bir sesle  'Ekimin on dördü yaklaşıyor..'dediğinde düşünebildiğim tek şey Dua'yı bana hatırlatan o kadındı .

Kendimi tutumadım.Ve hislerimi Baran'a açtım .Belki de onunda aynı şeyleri hissedip hissetmediğini merak ediyordum .Neye inanmak istiyorum kim bilir ...."O kızı gördüğümde aynaya bakıyor gibi hissettim Baran...Çok garipti .Çok..."

"Sana benzeyen bir kadın olduğuna hiç inanasım gelmedi Lorin'i Xani."Güzel simasını aralayacak şekilde göz kırptı.
"Ama bende ateşe körü körüne atlamış o kadının yüzünü merak etmedim değil ."

Sıcak bir tebessüm eşliğinde boşluğa bakıp o kızı anımsadım.

O gün Aj Moran'ın omuzunda gördüğüm kadınla yangına atlamadan önce vücudunu arkadan gördüğüm o hatları belirgin kadını anımsayarak konuştum . "Benziyordu Baran...Sadece yüzü benim çehremden biraz daha ovaldi.Ve vücudu daha  keskin hatlara sahip .Ama mavi gözleri ,esmer teni  ve bir ceketin altından savrulmuş bir kaç tutamından bile koyuluğu ışıldayan siyah saçları... Çoğu şeyi bana benziyordu bence."

Baran"Güzel kadındı."Dedi ıslık çalarak .
"Sen anlatınca daha da güzel geldi ."

Omzuna uyarıcı bir anne saplağı geçirdim ."Edep Baran Bey."

"Kızma hemen Lorikamın.Sırf seninle ortak yönleri var diye öyle dedim ."Başını dizlerine yatırıp ,  koltuğa uzandı ."Dünya ahiret bacım olsun.Ben netice de sözlü bir adamım ."

Dizlerimin üstünde yatan yüzünde masum bir ifade vardı .Yüzünü avuçlayıp
"Sözlü koskoca bir adamsın ..."Diye mırıldandım."Çabuk büyüdün ."

Sakallarını avuçlayan ellerimin sırtını tek tek dudaklarına bastırdı. " Sayende Lorim."

Derin bir nefes aldım.İçimde buruk hislerin tozu vardı; göğüsümü sızlatıyordu bu ağrı .Baran'ın dizlerimde yatarken hayran hayran beni izlemelerine çok alışkındım.

Birden " Mavişim ,kimse senin kadar güzel olamaz .Sahip olduğun her şeye sahip olsalar bile." Dedi .

Bende bir anda o kıza neden bu denli takıldığımı bilsin istedim.

"Babamın Dua'ya Rudengar (Kabadayı) diye seslendiğini hatırlıyor musun Baran?  O kız işte tüm kalabalığın içinde bir adamın omuzlarındaydı...Herkesin çekindiği bir adamın ...Aj Moran'ın."

Puslu bir tebessüm eşliğinde "Şimdi anlaşıldı sabahtan beri yüzünden gitmeyen hüznün sebebi .O sana Rudengar'ı anımsatan biriydi demek ...O yüzden durmadan bana benziyordu diyorsun ."Durdu ve "Keşke yüzünü  görebilseydik. Peşine düştüğümüz için değil , Dua'yı çok özlediğimiz için .Belki yüzü gerçekten benziyordur."dedi.
Baran'ın gözlerini çevreleyen hüznü gördüm.Gözlerini yavaşça yumup dizlerime yüz üstü uzandı bu kez ."Dua...Biricikim."Dedi içlenerek.Baran'da ona hep böyle seslenirdi .

"Biriciğim..."Diye düzelttim saçlarını karıştırarak severken.

Gülüp dizlerime sıkıca sarıldı .
"Biricikim." Dedi ısrarla .