LORİN'İ XANİ'DEN
"Saçmalıyor," Dedi Baran bağırmamak için zor dururken . Etrafına bakındı .
Amcam ve Aram abi karşımızda çay içiyordu . Bir an için onların iki yabancıdan halli sohpetine odaklanmış gözlerimi çekip Baran'a baktım .
"Nedir bu Bager'i koruma arzunuz ?! Düne dek sen bugünse Dua mı koruyor onu? Ama yok ! O daha da abarttı neymiş o çakmağı o ateşlemişmiş!"
Sinirden gözü dönmüştü üç gündür içimde yaşadığım ne varsa Dua'nın kitap okur gibi sakinlikle yüzümüze çarptığı gerçekler Baran'ın şimdi dışında köprüyordu.
Migreni geçmez bir ağrıyla üstünde dolanıyor olsa gerek gözleri kan çanağı gibiydi .Amcama baş ağrısı deyip geçiştirdiği şey bu kez kalbimin üstünde beliren o taş ağırlığındaydı, eminim.
Başka bir şey olsa herhangi bir şey .
Onu teselli eder ,ne düşünüyorsa unutup iyi olması için ona yeminler ettirirdim.
Ama bu kez yani o gerçeği Bager'den duyduğum andan kısmen kendime geldiğim bu ana dek yapabildiğim tek bir şey vardı o da Baran'ın da bilmesi gerekenleri benimle birlikte aynı zaman içinde kavraması gerektiği gerçeğiydi.
Bu hikâyede ki herkesin aksine ben dümdüz biriyim demiştim . Bir oyun oynamaya mecbur edildiğimde dahi kimsenin hayatını yıkmadım ,yıkacak bir adım atmadım bu yaşıma dek .Ve kimseden gerçeklerini saklamadım.
Oysa Baran... O bile beni kandırıyor bazen .
Anlamadığımı mı sanıyorlar?Sözde hepsi iyiliğimi dileyip benim adıma benden habersiz kararlar alıyor .
Bager ? Ne demeli ona .Ne hissetmeli ona ? Sözde ne çok seviyormuş beni .
Hayatını zindan etmiş , hayatımı zindan ederek aradığım o gerçek adına .
Baran ...Ne çok nefret ediyormuş ondan .
Ne çok acısını içine gömüyormuş meğer.
Dua ...Asıl Dua'ydı bu hikayenin yangını .
Hayatımıza, satırlarıma yeniden karıştığı o günde farketmiştim aslında.
Yatağımda boylu boyunca uzanan ,insanı tedirgin edecek kadar asi uyuyan o kadını gördüğümde yüreğim sökülmüş gibi hissetmiştim .
Baran'ın parmaklarını aramızda duran elimin üstünde hissetiğimde dudaklarım titrek bir nefesle aralandı.Sanki göğüsümün üstündeki taşı kıpırdatmıştı.
Avucunu elimin sırtına sürüp parmaklarımı sıkıca kavradı.
"Yılan hikayesine döndü bu acı , Lori'm.
Ama sen ağlama ."
O an başka bir an olsaydı yani artık beni düşünmeyin diye bağırmak istediğim anın dışında bir an , kardeşimi kucaklardım .
Ama bu kez öyle olmadı.
Elimi sertçe parmaklarının arasından çektim.
Amcamın duyuyor olmasına aldırış etmeden belki de artık sesimi duymasını isteyerek ayaklandım .
"Dilersem ağlarım! Dilersem bağırırım!
Bu acı benim de Baran ! Bu kahrolası hikaye benim de hikayem! " Baran irileşmiş gözleri ile bana bakıyordu.
"Lori'm amcam-"
" Öğrenecekler zaten ! Hatta bunu söyleme işini sana veriyorum ."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇIĞLIĞIN NİNNİSİ ( Ara Verildi )
Teen FictionŞimdi bir çığlık olsanda sussam seni .Bir ağaçtan yabani içime saldığın kökleri, ellerimle kestiğimi görsende utansan. İlerde birgün , çok acımasız bir hastalık gibi derinlerimde nüksedeceğinden habersiz ,o gecenin şafağına kadar; zihnimle ,kalbimle...
