SÜVEYDA

2. KORKUNUN ESİRİ

Bölüm Şarkısı;

LP - Lost On You

Gözde Öney - İki Gölge

Taslaklarımı ısrarla kaydetmeyen, beni bu bölümü birçok kez yazmaya zorlayan Wattpad'a selam olsun.👋

Keyifli okumalar dilerim 🥰
Oy ve yorum yapmayı unutmayın ⭐

☀️

Etrafıma iyice baktım. Kaya'ya karşı gelebileceğim bir nesne aradım fakat hiçbir şey bulamadım. Hızla ona doğru ilerlediğimde boynuna sertçe tekme attım. Geriye doğru savrulduğunda eğilip yakasından tuttum. Yumruk savuracakken bileğimi tutup beni geriye doğru itti. Duvara çarptığımda daha fazla dayanamayıp yere düştüm. Boğazımdan acının ani etkisiyle kısık bir inleme çıktı. Fakat hissettiğim acıya odaklanmamaya çalıştım. Ayaklarımın ucunda yere serilmiş olan kişiye baktım. Ona doğru sürünüp yüzünü bana çevirdiğimde bir kez daha çığlık atıp Kaya'ya baktım.

"O ölüyor! Ne yaptın ona? Kahretsin!" Gözleri açıktı fakat hareket etmiyordu. Elimi dudaklarına yaklaştırdım, akan sıvıya dokundum. Köpük olduğunu fark ettiğimde tekrar Kaya'ya baktım içimde biriken tüm nefretle.

"Panzehiri olmalı." dediğimde beni umursamayıp yere çömelen kıza doğru yürüdü. Kolundan tuttuğunda kız çığlık attı. "Bırak beni! Nolur bırak!" Bize doğru baktı. "Atlas! Hayır! Lütfen! Kurtar onu, ne istersen yaparım!" Kolunu ondan kurtarmaya çalıştı fakat başarılı olmadı. Kaya söylediklerini umursamayıp onu buradan uzaklaştırmaya çalıştı.

"Bırak onu!" diye bağırıp başımın arkasından akan kanı umursamayıp kızı ondan kurtarmaya çalıştım. Kızın kolundan tuttuğumda titrediğini fark ettim.

"Korkmana gerek yok." diye fısıldadığımda Kaya beni sertçe itti. Kız umutsuz gözlerle bana bakıp başını iki yana salladı. Yere düştüğümde elimle yerden destek alıp odadan çıkmalarını çaresizce izlediğimde dudaklarımın arasından küfür savurdum.

Odanın kapısı kapandığında tekrar karanlığa gömüldüm. Bir süre kapanan kapının ardına bakarak kaldığımda arkamda, yerde öylece duran kişiye baktım. Elimi yüzüne koyup parmaklarımı dudaklarına dokundurduğumda dudaklarının arasının hala ıslak olduğunu fark ettim. Dudaklarını aralayıp bana bir şey söylemeye çalıştı.

"Anlamıyorum." deyip ona iyice yaklaştım. Kulağımı ona yaklaştırdığımda söylediklerini zorla tekrar etti. "Pa...nzehir," işaret parmağını yatağa doğrulttu. Kafasını oraya çevirdi.

"Y-ya...yatak" Başımı sallayıp işaret ettiği yere doğru ilerledim. Dizlerimin üstüne çöküp yatağın altına baktım. Ufak bir şırınga orada duruyordu. Elimi uzatıp şırıngayı aldım. Tekrar onun yanına oturdum.

"Nereye yapmam gerekiyor?" Elini yavaşça boynuna yaklaştırdı. Başımı salladım. Titreyen ellerime hakim olmak istedim fakat başaramadım. Bunu o da anladığında bileğimi tuttu. Teninin soğukluğu beni ürpertti. Elimi boynuna yaklaştırıp elimdeki iğneyi sapladım. İçindeki panzehir bittiğinde iğneyi çekip onu izlemeye başladım. Göğsü havaya doğru kalktıktan sonra derin nefesler alıp verdi. Gözleri bir süre tavanda oyalandığında bana baktı.

"Alev-" cümlesini duvarın arkasından gelen çığlık sesi bozdu. Eliyle yerden destek alıp kalktı. Bu kadar çabuk toparlanması beni şaşırtmıştı. Ben de arkasından kalktım.