Prim

1

124...TXT çıkış yapalı 124 gün olmuştu.Herkes dişini sıkarak bugünlere kadar gelmeyi başarmıştı.Bu 124 gün; kavgalarla,sevinçlerle,yaygarayla ve en çok ise üzüntüyle geçiyordu.Kalp kırıklıklarından ders çıkararak daha da güçlenmek artık onları yormuştu,yorulmuşlardı.Ama dışarıya her zaman gülümserlerdi çünkü herkes onları bu şekilde daha çok severdi...

"Kısacası bir şeyler yapıp harekete geçmezsek,size üzülerek söylüyorum ki şirketin iflası sebebiyle diğer astlarınızın grupları dahil sizin grubunuz da dağılacak çocuklar."

Son bir haftadır efsane beşlinin kafasında bu ağır cümle yankılanıyordu.Hiçbiri birbirine çaktırmamaya çalışsa da hepsi o harıl harıl çalışmaktan yorulan kalplerinde aynı acıyı hissettiklerinin farkındaydı.

Debutlarının*  ardından neredeyse 4 ay geçmiş olacaktı fakat bu kadar az sürede harika işler çıkartarak,tatlı ve muhteşem karakterleriyle herkesin gönlünü tek tek işgal ederek "MOA" dedikleri büyük ailelerini kurmuşlardı.

(Debut:Çıkış yapmak)

Bu süreç içerisinde "aileleri" sayesinde her zerresine kadar sevgiyi ve o sıcak yuvanın verdiği hissiyatı yaşamıştı bu beşli,ama artık uyuyana kadar mesajlarına ve yorumlarına bakarak uyuya kaldıkları Moa'ları onlarla olmayacak mıydı?

Bunu kaldırabilecekler miydi? Bir yolu olmalıydı,bir yolu olmak zorundaydı yoksa psikolojik olarak inişli çıkışlı olan hayatları artık sadece inişte olacaktı...

Gyu o titreyen ve alçak ses tonuyla napacağını bilemeden sadece ne söylemek istiyorsa onu söylemek istedi,bitmesini istemiyordu.

"Emin misiniz Bang PD-nim*? Bir yolu vardır bence...değil mi çocuklar sizde katılmıyor musunuz?"

(-nim:Saygı göstermek amacıyla söylenen saygı eki.)

Kai; Gyu'yu böyle gördükçe,gözlerinde debut yapmadan önce yaşadıkları güzel anılar canlanıyordu.O da bu harika peri masalını bırakmak istemiyordu.

"Hadi ama Gyu,lütfen bu ses tonuyla konuşmaya devam etme ve sakin ol. Hiçbir şey olmayacak biz buradayız; ve... Moa, onlar buradalar,tam kalbinde ve yanında."

Bay PD, onları böyle gördükçe daha da üzülüyordu.Bu harika şirketi ilk başta anlayacağınız üzere kariyer ve başarı odaklı kurmuştu ama birkaç yıl geçmesi üzerine tek odaklandığı ve önemsediği şey edindiği dostluklar ve anılar olmuştu.Şimdi ise itibarı ve küçük kardeşleri gibi gördüğü bunca idolünü kurtarmak için harekete geçip şirketini kurtarmalıydı.

"Evet Gyu,lütfen böyle düşünme Kai çok haklı.Her zaman beraber olacağız böyle bir şey yaşanacak olsa da,olmasa da.Ki aklımda kesinlikle bir şeyler var hissedebiliyorum,dilimin ucunda yani ama söyleyemiyorum."

Taehyun bu söylenenleri can kulağıyla dinlese de aklını toparlayamıyordu.Gyu'nun hareketlerine,en çok da kendine sinirliydi.

"Evet Gyu şöyle evet Gyu böyle...Ben onlar gibi değilim haberin olsun sırf sana kamera önünde iyi ve cana yakın davranıyorum diye bu hareketlerini göz ardı edeceğimi düşünme Beomgyu.Kendini toparla ve yapabileceğimiz bir şey var mı onu düşün tek uğraşan biz olmayal-"

Soobin ve Yeonjun endişeli bir şekilde Taehyun'un neden böyle danrandığını düşünüyordu.Normalde Gyu'dan haz etmese de asla bu kadar ağır konuşacak birisi değildi.