Chapter 10

831 21 6
                                    

MEGHAN

Napahinto ako sa paghilot ng sentido ko pero parang mas lalong tumindi ang sakit ng ulo ko dahil sa maliit na boses na iyon. I already know about this kid but hearing her call me mommy just stresses me out so much. I don't hate the kid alright.

I looked at her and saw that uncanny resemblance with Shaun. Parang wala itong nakuha sa ina niya. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko kung mas kamukha niya si Toni, I might find myself hating this kid even if she's innocent.

"Mommy...." her eyes started to water

My forehead knotted and I can't help but feel annoyed. I don't even look like that dumb bitch.

"Damn." mahinang mura ko nang magsimulang umikot ang paningin ko

"Ma'am, pasensya na. Hindi ko alam na lumabas pala ng kwarto si Callista. Bilin pa naman po ni Sir na wag palabasin ng kwarto si Callista pag dumating kayo."

I can hear her talking to the kid and trying to take her back to her room but she kept crying and saying the word "mommy".

"Just let the kid be." malamig na aniya ko

Nilabas ko ang gamot ko sa sakit ng ulo at ininom iyon. Tinignan ko ulit ang batang umiiyak na hawak pa rin ni Manang Linda. She's trying to free herself from her.

"Pero ma'am, bilin po kasi ni Sir—" I cut her off

"I'll take care of it." I dismissed her

"Mommy!" she suddenly ran to me while crying

Muntik pang mabuhos ang tubig na hawak ko, mabuti na lang at agad ko iyong naiwas sa aming dalawa. I don't get this kid, hindi ba niya alam kung sinong nanay niya? O ayaw niyang kilalanin ang inang inabandona siya?

I gently held her shoulder and pulled her away from me, "I am not your mommy."

Mas lalong itong umiyak dahil sa sinabi ko, "No! You're my mommy!"

Yumakap itong muli sa akin habang umiiyak pa rin. Wala akong nagawa kundi ang hayaan na lang siya, mamaya isipin ng mga kasambahay na nambubully ako ng bata. Hindi ko nga alam kung kilala ako ng mga 'to o kung alam nilang pinsan ako ni Shaun.

"Ma'am, okay lang po ba kayo?" tanong sa akin ni Manang Linda na may dalang prutas

Nakita siguro niya na kanina pa akong naghihilot ng sentido ko.

"I'm alright." tipid na sagot ko

Yumuko ako para tignan ang batang nakayakap sa akin. Nakasilip din ito sa akin at may maliit na ngiti sa labi niya. I felt guilty, I can't even say her name. I hate Shaun for giving her that name, he knows I like that name for my daughter in the future.

"Mommy, are you hurt?" her small hands held my cheek

She looked hurt when I removed her hands from my cheek. This is making me a terrible and horrible person.

"M-Ma'am..." parang gustong magkomento ni Manang Linda

"She's not my kid, Manang Linda."

Parang nagulat ito sa sinabi ko at kahit ang batang nasa tabi ko ngayon. I'm just telling the truth. I don't want them to get the wrong idea.

"You don't have to be that harsh, Meghan." a cold voice suddenly interrupted

I stood up and turned to look at him.

"I'm not being harsh, Shaun. What are you teaching your child? I am not her mother." I almost snap at him

He approached his daughter who immediately hugged her while sobbing. He gave her a gentle kiss and hugged her back.

Forbidden LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon