Mabbie

9] Lam

~Mat en Rob hadden beiden geen vriendin toen ze nog in Casa del Huts woonden~

POV Matthy:

Ik staar glimlachend naar het plafond. Mijn ogen dwalen af naar hem. Hij ligt nog vredig te slapen. Ik zucht en laat een klein lachje vrij. Dit is het leven wat ik altijd al hoopte te hebben. Naast mij hoor ik een beweging. Een gaap en wat uitrekken later kijkt hij me aan. "Goedemorgen liefie." Ik draai me om en rol in zijn armen. "Hallo schoonheid." Hij lacht om mijn benaming.

Mijn gedachten dwalen af. Ik denk terug aan onze eerste keer samen. Toen alles nog stiekem moest. En dat was lastig in een huis met 4 man. "Waar denk je aan lieverd. Je bent zo in je gedachten verzonken." De jongen naast me glimlacht lief. Mijn ogen beginnen te wateren van geluk. Zijn gezicht betrekt. "Ik dacht aan onze keer samen. Geen zorgen dit zijn tranen van geluk." Hij slaat zijn armen om mij heen en knuffelt me. Ik heb me nog nooit zo veilig gevoelt. 

-2 jaar terug-

Ik kan niet meer helder denken. De alcohol stroomt door mijn bloed. In mijn hoofd spelen allerlei herinneringen af. Ik denk aan mannen. Mooie mannen, leuke mannen, grappige mannen. Een zucht verlaat mijn mond. Om me heen zie ik allerlei mensen. Niet veel leuken zitten erbij. Iedereen praat hard om boven de muziek uit te komen. Ik hoor weinig. Ik heb mezelf afgezonderd van alles.

Milo schuurt tegen een of andere chick aan, Raoul is in gesprek met Lieke, Rob staat op de dansvloer tussen de menigte en Koen, wacht waar is Koen eigenlijk? Op dat exacte moment staat de jongen naast me. Hij pakt mijn arm beet en trekt me omhoog. Ook hij is helemaal van de kaart. "Kom lekker dansen man! Is gezellig!" Schreeuwt hij boven de muziek uit. Ik knik en volg hem maar gewoon.

Een beetje ongemakkelijk sta ik in de mensenmassa. Ik probeer wat te bewegen, maar het voelt niet goed. Om me heen staan wat dames te giechelen. Ik lach het weg. Eerlijk gezegd heb ik geen zin in een vrouw. Nee, mijn ogen zijn gericht op de mannen vandaag. Al een tijdje weet ik dat ik niet alleen op vrouwen val, maar niemand anders weet het. Ik durf niets te zeggen. Bang voor de reacties van de media en misschien ook wel die van de jongens.

Ik zie Rob staan met een dame. Hij zegt iets wat blijkbaar in het verkeerde keelgat schiet bij haar. Ze kijkt hem boos aan en duwt hem dan weg. Door deze actie valt Rob tegen mij aan. Hij had al weinig evenwicht door al het alcohol in zijn bloed. Ik heb hem opgevangen met mijn armen onder zijn oksels. Hij probeert voorzichtig weer omhoog te komen.

Rob draait zich om en staat op zijn tenen om wat in mijn oren te zeggen. Zijn stem is schor en schel. Het zal een mix zijn van het vele schreeuwen en de drank. "Bedankt maatje. Gaat 't goed?" Ik vraag me af waarom hij dit vraagt. Misschien verklapte de blik in mijn ogen mijn onzekerheid wel. Ik voel me vaak ongemakkelijk in een grote groep mensen. 

"Ja hoor." Zeg ik terug. Blijkbaar niet hard genoeg, want Rob roept: "Wat?" in mijn oren. "Het gaat prima!" Roep ik nu iets harder. Iemand loopt tegen hem aan. Hij wordt naar voren geduwd, dichter naar mij toe. Ik wil naar achter stappen uit schrik, maar krijg al snel door dat ik op iemands tenen trap. Een blondine kijkt me chagrijnig aan. "Kijk uit, mongool!" Ik haal mijn schouders op.

Door alle mensen om ons heen staat Rob nog steeds dicht tegen me aan. Ik kijk in zijn blauwe ogen. Het is me nooit eerder opgevallen hoe mooi die kijkers er eigenlijk uitzien. Het zal de alcohol wel zijn. Ineens dwalen mijn ogen af naar de rest van zijn lichaam. Ik krijg het steeds warmer. Aan mijn lichaam voel ik dat ik me aangetrokken voel, tot mijn beste vriend. Het kan niet anders dan komen door de drank nu.

Zijn ogen richten zich op de mijne. Het lijkt heel even alsof hij naar mijn lippen kijkt. Ik zal het me verbeeld hebben. Ineens veranderd de sfeer in de kamer. Er is een schuifelnummer opgezet. Rob grijnst grappig. Hij slaat 1 arm op mijn middel en de ander op mijn schouder. Hij lacht als ik hem verward aankijk. "Doe nou maar mee! Is grappig!" Roept hij met zijn Brabantse accent. Ik lach mee en doe zijn beweging na.