/̵͇̿̿/'̿̿¯̿̿¯̿̿ 23

120 29 13
                                    

Një kureshtje e madhe vlonte brenda saj. Po mundohej të anashkalonte fjalët plotësuese të Anakhontës, për të dalë drejt e në temë. Për momentin, nuk i interesonte aspak se pse kishte ardhur për t'i takuar apo pse kishte vendosur të bashkëpunonte me ta, por çfarë kishte mësuar ishte ajo që po kërkonte të dëgjonte.

-Pra, siç të thashë, -u përkul prapa duke nxjerrë laptopin e saj nga çanta, -keni gabuar diku, -hapi kapakun e tij dhe vazhdoi t'i tregonte, ndërkohë që ajo nuk nxirrte fjalë. -Bëra një kërkim rreth tempullit. Krejtësisht i pastër. Asnjë shenjë e asaj që po kërkonit ju. Të paktën asnjë shenjë e ndonjë guri të çmuar. Kishit të drejtë. Diamanti mund të ketë qenë në atë vend, por jo për shumë kohë. Ishte e dukshme që të gjithë ishin të interesuar mbi një diamant të tillë ndaj nuk ma merr mendja që ndodhet ende në tempull. Kjo mund të ishte dhe një mënyrë e mirë për të mashtruar ata që dëshironin të merrnin atë diamant. Ndoshta e kanë mbajtur në tempull, edhe pse të gjithë mendojnë se nuk është vend i përshtatshëm për një diamant të tillë aq të kushtueshëm dhe nuk mund të lihej në një vend me siguri aq të vogël. Kështu mendoja unë. Por me sa pashë në këtë video, -ktheu ekranin nga Vin'nila në mënyrë që të mund të shihte pamjen, -nuk duket asnjë shenjë misterioze apo diamanti. Është një video e postuar disa muaj më parë nga një turist në blogun e tij. Ideja që ata e kanë lejuar hyrjen e tij në tempull pa asnjë problem, më bëri të mendoj se nuk ka asgjë të dyshimtë në një vend si ai.

Kishte dëgjuar shumë. Edhe sa plane të tjera do t'iu shkonin dëm?

-Në fakt, -filloi të tregonte edhe ajo arsyen se pse dëshironin ta takonin, -ne nuk e dinim që ti kishe zbuluar diçka kaq të madhe. Përkundrazi, nuk ishim të sigurt nëse do të pranoje të bëje diçka për ne, -duhet t'ia tregonte.

-Çfarë? -ishte kureshtare të dinte se pse pikërisht ata që e kishin refuzuar, kërkonin ndihmën e saj.

-Luvern tha se do të ishe e vetmja e cila mund të kishe kontakt me Henlein. Ne s'mund t'i tregojmë asgjë që këtu, ndaj do të të kërkonim që ta informoje të kthehej në këtë qytet. Nuk kemi mundur t'i themi asgjë, - po shpresonte të dëgjonte ndonjë lajm të mirë nga ana e saj.

-Jam munduar disa herë të lidhem me të, por fatkeqësisht nuk më është përgjigjur. I kam telefonuar disa herë dhe i kam dërguar mesazhe, madje edhe që ju arritët të arratiseshit në fillim. Ose nuk dëshiron të flasë dhe më injoron, ose nuk është në gjendje të flasë... Ndoshta nuk është mirë... Ndoshta është në rrezik! - e kapi paniku. Nuk e kishte menduar më parë që kjo mund të ishte arsyeja e mosprezencës së tij.

-Mos e mendo këtë! Nuk besoj të mos jetë i vetëdijshëm. Tek e fundit askush nuk e di që ai ka lidhje me ne. Çfarë do të kërkonin prej tij? - pavarësisht se kjo po e shqetësonte disi, duhet të qëndronte optimiste.

Ktheu kokën dhe pa Uardenin të vinte drejt tyre. Iu duhej mbështetja e tij për të vazhduar.

-Gjithçka në rregull? - pyeti pasi pa fytyrat e tyre të shqetësuara.

-Përveç faktit se i gjithë plani ynë shkoi sërish dëm dhe se asnjëri prej nesh nuk ka pasur kontakte me Henlein që nga momenti që ai u largua, në rregull. A mund të quhet në rregull? - iu drejtua si të dëshironte të mësonte përgjigjen nga ai.

Kaloi nga ana tjetër duke u munduar të shohë se çfarë po luhej në laptop. Duke parë videon në qetësi, e kuptoi se ku donte të dilte Vin'nila me ato që tha dhe se çfarë kishte kuptuar Anakhonta.

-Pra ju mendoni se diamanti nuk gjendet në tempull? - dëshironte të dëgjonte mendimet e tyre, para se edhe ai të thoshte atë që kishte marrë vesh nga ajo video.

Më e çmuar se vetë jetaWhere stories live. Discover now