fσr чσu🥀- ᴊᴜɴɢᴋᴏᴏᴋ (sinhala fiction)

~Chapter 6 - familiar stranger~

*Chae wooki POV*

ඇත්තටම මන් දන්නේ නෑ මට පිස්සුද නැත්නම් හැටිද කියලා ඒත් ඒ කටහඩ..... ඒක හරියට ජන්කුක්ගේ වගේමයි.

"ආ මේ ඔයා හොදින්ද?" එයා මගෙන් ඇහුවේ මගේ මූන ඉස්සරහෙන් අත වනලා. මන් ඇස් ගෙඩි දෙක ලොකු කරන් කොල්ලා දිහා බලන් හිටපූ විදිහට එයාටත් බය හිතුනද මන්දා.

"ආහ්... ඔ-ඔව් කියන්න-" මන් මිමිනුවා, ලැජ්ජාවේ බෑ, මගේ ඔප්පා පිස්සුව නිසා අපේ බැච් එකේ කොල්ලෙක්ට මෙහෙම සවුත්තු උනාම.

කමක් නෑ, දුකක් නෑ, අලි පිටින් නැට්ට මැරෙනවනේ...........? මොකක්? මොන විකාරයක්ද මන් ඒ හිතුවේ? අලි පිටින් නැට්ට මැරෙනවා නෙමෙයී, නැට්ට පිටින් අලි මැරෙනවානේ, වෙන්න ඕනී. කොහෙද ඉතින් මට සින්හල පුලුවන් එකක් කියලයි, ඒ මදිවට උඩ පැනගෙන කොරියන් ඉගෙන ගත්තා. ඒකත් බෑ මෙහෙම හිටියට.

"ඔයා මනෝ පාර ගහලා ඉවර උනාම මගෙන් notes ටික ඉල්ල ගන්න, මන් lecture එක අහගන්නවා දැන්"

කොල්ලා නෝන්ඩියට එහෙම කිව්වම තමා මන් හරි සිහියට ආවේ.

"ආයිශ්, sorry sorry අප්පා දන්නේ නැද්ද.. ටිකක් ඩාන් වෙනවා ඩූන් වෙනවා" මන් එහෙම කීවේ හරිම ගොන් හිනාවක් එක්ක, කොල්ලට මන් කීව දේ තේරුනේ නෑ. ඒත් එක්කම මන් හරියට lecture එකට අවදානය දුන්න මොකද මේක අහන්නේ නැතුව කිසි දෙයක් කරගන්න බැරි නිසා.

කොහොමින් කොහොමහරි අපේ lecture එක ඉවර උන ගමන් මන් නැගිටලා එලියට දිව්වා, ලැජ්ජාව දරාගන්න බැරි නිසා.

It's just my first day and I'm doomed🤧

Second lecture එකේදිත් අර කොල්ලා මගේ එහා පැත්තේ වාඩි උනේ, ඒ පාර මූ මාව bite එකටවත් ගත්තද? කොල්ලා හෙන පොරක් තමා, ඒත් මාව bite එකට ගත්තොත් උස්සල ගහනව පොලවේ. මන් මෙහෙම කියෙව්වාට කොල්ලා හෙන බරපතල size එකේ කෙනෙක්.

"මොකද අයියෝ මේ මාව දකින දකින පාරට යකෙක් දැක්කා වගේ බලන් ඉන්නේ? මන් ඔයාව කන්න හදන්නේ නෑ"

එයා එහෙම කිව්වම මට හිකි හිකි ගාලා හිනා, මන් ඔලුව වැනුවා නිකමට වගේ, කොල්ලගේ reaction එක හරියට confuse උන bunny කෙනෙක් වගේ. ඇරපු අතක් නෑ මගේ කුකීයා වගේ.