AMOR | TAELICE

0.5

~Düzenlendi~

Lisa

Tören alanının arka kapısından çıkıp arabaya bindiğimizde Rosé'nin elinde tuttuğu ödüle baktım.

Bu gün yeni şarkıyla ilk birinciliğimizi kazanmıştık. Yalan söyleyemem bizimle beraber Bts de aday olduğu için kazanma şansımız olduğu pek düşünmüyorduk ama kazanmıştık.

"Fancam videoları yüklenmiş"

Jisoo unninin heyecanla konuşmasıyla telefonumu hemen elime aldım.
Videoyu bir kere izleyip yorumlara girdiğimde bütün heyecanım gitmişti.
Yorumların çoğu giydiğim kıyafetin ne kadar kötü olduğuyla yada saç rengimin bana yakışmadığıyla ilgiliydi.

Yüzüm düşerken ekranı biraz daha aşağı kaydırdım. Arada diğer birincilik adaylarının ödülleri hak ettiği bizim boş yere aldığımızla ilgili yorumlarda vardı.

Yanımda oturan Jennie unni kendi telefonunu bana çevirip heyecanla konuştu.

"Tanrım Lisa! Burada heyecandan hata yaptığımı sanmıştım ama doğru yapmışım"

"Ne hatasından bahsediyorsun? Hepimiz en iyisiyiz"

Jisoo unni dudağının tek tarafını havalı bir şekilde kıvırıp saçlarını arkaya attığında diğerleri kadar olmasada onun bu hallerine gülmüştüm.

"Sorun ne?"

Rosé'nin konuşmasıyla diğer ikisi de bana dönünce tekrar bakışlarımı telefona çevirdim.

"Yorumları okuyordum da"

Jennie unni kafasını uzatıp telefona baktığında yorunları görmesiyle onun da yüzü düşmüştü.

Tamam bir idol olarak nefret almak herkes için normal olabilirdi ama bana göre değildi. Kimseye hiçbir şey yapmadığımız halde bizimle ilgili bu düşünceler normal değildi. İlk staj gördüğümüz günden beri şirket bizi bu konuda her defasında uyarıp böyle şeylere alışamamız gerektiğini söylemişti ama ne ben ne de diğer üyeler buna alışmış falan değildik. Her defasında böyle yorumlardan etkileniyorduk.

Yolun geri kalanında pek fazla konuşmamıştık bir defa Yang başkan Jisoo unniyi arayıp iyi iş çıkardığımızla ilgili bir şeyler söylemişti.

Sahneye çıkmadan hemen önce arayan Jungkook diğer kızları da davet ettiklerini söylemişti bu yüzden hep birlikte bana gidiyorduk.

Arabadan inip asansöre bindiğimizde ne kadar gergin oldukları yüz ifadelerinden belliydi. Ne kadar onlarla aynı düşünce de olsam da bu hallerine gülmeden edemedim. Jennie bana bakıp gözlerini devirdiğinde daha çok gülmeye başladım.

Asansör durup indiğimizde dün Jimin ve Taehyungu gördüğüm zaman aklıma geldi. Onlardan sonra asansöre bindiğimde karşıda duran aynadan kendimi görünce utanç krizi geçirmiştim.

Kucağımda Leo üzerimde kedili pijama takımımla fazla komik duruyordum. Fark ettiklerini pek sanmıyordum ama yine de utanmıştım ne yapabilirim.

Jennie unni kapı şifresini girip içeri girdiğinde kendi evime en son ben girebilmiştim.

Rosé Leoyu kucağına alıp kendini direk koltuğa attığında yanına oturup ayaklarımı uzattım. Şu ana kadar ne kadar yorgun olduğumu bile fark etmemiştim.