AMOR | TAELICE

1.7

~Düzenlendi~

Taehyung yataktan kalkıp koltuktaki tişörtünü aldığında telaşla ona bakıyordum.

"Sanki bir şey yapmışız gibi ne diye bu kadar telaş ediyorsun?"

Yandan bana bakarak söylenmesiyle gözlerimi devirdim.

Dün akşam ısrarla telefonu çalınca şirketten olduğunu söyleyip konuşmak için salona gitmişti.

10 dakika kadar beklemiştim ama gelmeyince alkolünde etkisiyle uyuya kalmıştım.

"Ne yapayım? Sana gitmeni söyleyen ben değildim. Beni suçlayamazsın"

Kapı bir kere daha çaldığında odadan çıktı ama kapıyı tam kapatmıştı.

"Hyung kaç saattir kapıyı çalıyorum neredesin sen?"

"Uyuyordum ki farkındaysan saat daha erken. Ayrıca sen ne diye sabahın köründe kapıma dayandın?"

"Sabahın körü dediğin saat on bir"

Yataktan hızla kalkıp elbisemi giydiğimde kapıdan bir şeylerin çarpma sesi geldi.

"Ne yapıyorsun sen?"

"Kolunu indirirsen eve girmeye çalıyorum"

"Olmaz müsait değilim"

"Ne demek müsait değilim? Kız mı attın yoksa eve?"

Jungkook sesini yükselterek konuştuğunda gülmemek için elimle ağzımı kapattım.

"Ne saçmalıyorsun sen? Sadece dağınık"

"Hyung geçen seneye kadar birlikte yaşıyorduk her halini biliyorum senin benden mi çekiniyorsun gerçekten?"

Bir kaç ses duyulup Jungkookun inleme sesi geldiğinde gidip yatağa oturdum.

"Yah! Jungkook!"

"Evde biri var kesin. Dağınıkda değil hiçbir yer"

"Jungkook dedim! Çık dışarı!"

Taehyungun sesi evin içinde yankılanıyordu.

"Odanda mı saklıyorsun yoksa? Çekil kenarıya bakacağım"

Telaşla etrafa bakarken nereye saklanacağımı bilemedim.

Taehyung gelip kapıyı kapattığında daha fazla telaşlanarak yerimde zıplamaya başladım.
En mantıklı yer olarak giyinme dolabını seçtiğimde kapakları açıp içine girdim.

Kapakları kapattığımda burnuma dolan Taehyungun kokusuyla gülümsedim.
Kesinlikle birini eve götürmeliydim.

Kapı büyük bir gürültüyle açılıp duvara çarptığında korkudan çığlık atmamak için kendimi son anda tutmuştum.

"Jungkook gerçekten kötü olacak"

"Ya evde kimse yoksa ne diye geriliyorsun ki?"

Dolabın deliğinden baktığımda Jungkook ellerini beline koyup Taehyunga döndü.
Taehyung dik dik bakıp kafasını iki yana salladığında dolap kapağını biraz aralayıp elimi salladım.

Gözleri beni bulduğunda kapağı kapatıp geriye çekildim.

"Banyoda öyle değil mi?"

Bu seferde banyoya ilerlediğinde Taehyungun yüzünden sabrının az kaldığı belliydi.

"Jungkook sabah sabah seni beni sına diye mi gönderdiler?"

Kolunu tutup banyoya girmesini engellediğinde Jungkook yüzünde oluşan küçümseyici ifadeyle Taehyungu baştan aşağı süzdü.