AMOR | TAELICE

3.6

~Düzenlendi~

Kitaba bölüm attım sanıp atmamış olmam peki😑
Böyle çok uzun süre ben olmayınca yazın canım unutuyorum ben dersler yüzünden. Halbuki yeni bölüm yazmaya gelmiştim.....
Neyse lütfen yorum yapın listelerde gerilemişiz yükselelim.

🌟🌟🌟🌟🌟🌟

"Tanrım bu tur yüzünden sonunda ölüp gideceğiz"

Jisoo unni valizine koymak için katladığı uzun kollu sweeti Jennie unniye attı.

"Yeter artık söylenmeyi kes ve acele et. Geç kalacağız senin yüzünden"

Jennie omuzlarını düşürüp valizini toplamaya geri döndü.

"Unni gidiyoruz işte bu gün. Bir kaç saat daha dayan"

"Sorun Koreye dönmekte değil ki sorun turların hala bitmemiş olması!"

Poposunun üzerinde dönüp yanıma yanaştı.

"Sen ailenden nasıl bu kadar ayrı kalabiliyorsun ya? Ben en son geçen hafta konserden beri görmüyorum diye sinirden ağlayasım geliyor ama sen aylardır görmesen bile belli etmiyorsun özlediğini. Nasıl oluyor ya bu?!"

"Stajyerken hiç göremedim ki. Benim ülkeyi terk etmem yasaktı annem ve babam da çok işi vardı diye gelemiyorlardı. O yüzden alışkınım onları özlemeye. Ayrıca ben küçükken de çok çalışırlardı diye eve hep ben yattıktan sonra gelirlerdi yada gelmezlerdi. Ama buna alışkın olmam onları özlemediğim gerçeğini değiştirmiyor"

Jennie unni dudaklarını büzüp kolumu sıvazladı.

"Ne zaman ailemin yanına gitsem hep seni düşünürdüm bu yüzden de yanlarından hep erken ayrılırdım. Hala ailemle görüşürken kendimi suçlu hissediyorum"

Jisoonun kısık sesi ortamı hüzünlendirken Chaeyoung üçümüzün üzerinde sadece bakışlarını gezdiriyordu.

"Ben hiç suçlu hissetmedim çünkü bende ailemi göremedim"

Çattığı kaşlarıyla o kadar ciddi konuşmuştu ki kendimi tutamayıp gülmeye başlamıştım.

"Aigoo! Benim sincabım ciddi mi olmaya çalışmış? Ama o yanakların hiç öyle bir hava katmıyor"

Jisoo unni Rosénin yanaklarına işkence ederken arka cebimde titreyen telefonla yerimden kalkıp otelin balkonuna çıktım.

"Anne?"

Telefonu açıp yanıtladığımda içime istemsizce dahada hüzün çöküyordu. Onları bir daha ne zaman görürüm bilmiyordum.

"Lalisa? Ne yapıyorsun bebeğim? Babanla seni bekliyoruz bak"

Burnumu çekip boğazımı temizledim. Annem görmese bile sesimden anlardı her şeyi.

"Kıyafetlerimi topluyordum. Çıkarım şimdi"

"Tamam biraz acele et ama. Seni bekleyen biri var burada"

Kaşlarımı çatıp düşündüm. Kim bekleyecekti ki beni?

"Tamam annecim. Şimdi çıkıyorum"

Telefonu kapatıp geri içeriye kızların yanına geldim.

Jisoo unni benim valizimide sonunda toplayıp kendilerininkinin yanına kodu.

"Annen mi Taehyung mu?"

"Annem"

"Gidelim o zaman"

Jennie Chaeyoung koluna girip önümüzde kıkırdayarak bir şeyler konuştuğunda gözlerimi kısıp onları nasıl rahatsız etsem diye düşündüm. Maknaelerini aralarına almamakta ne demek oluyordu!