AMOR | TAELICE

3.2

~Düzenlendi~

MERHABA AŞKLARIM....
Çok özledim hem burayı hem sizi🤧🤧
Uzun zaman sonra ilk defa wattpade bir girdim +99 bildirimi görünce hemen bölüm yazdım.
Ama bundan önceki bölümlerde yorum yoktu ve bu beni üzdü. Lütfen bu bölüme biraz yorum yapın💖

☆☆☆☆☆☆

"Tanrı aşkına Lalisa! Yapacağın tek şey şunu içmek"

Ağzıma sokmaya çalıştığı küçük tableti elimle iterek sinirle kaşlarımı çattım.

"Ya ben sevmiyorum ilaç içmeyi! Rahat bırak beni"

Oflayıp ilacı ve suyu orta sehpaya koydu.

"Ne kadar inatçısın yani söz dinlesen olmuyor mu?"

Koltukta iyice yaslanıp battaniyeyi boynuma kadar çektim.

"İnadım bir sende işe yarıyor zaten bırakta keyfini çıkarayım"

Gülerek kafasını iki yana sallayıp saçlarımı karıştırdı.

"Biliyor musun saçlarını çok seviyorum"

Biraz daha yaklaşıp bu seferde nazikçe okşadı.

"Uzun ve sarı. Sana çok yakışıyor"

"Kısa saç sevdiğini sanıyordum"

Elini saçlarımdan yanağıma götürüp bu seferde baş parmağıyla yanağımı okşadı.

"Sen istisnasın. Her şey yakışıyor sana"

Taehyungun saçlarıma olan aşkı pek uzun sürmeyecekti çünkü yeni şarkı için ben ne kadar istemesem de omuzlarıma kadar kesmem gerekiyordu.

"Sence bana pembe saç yakışır mı?"

Dudaklarını büzüp yüzüme bakarak bir süre düşündü.

"Bence yakışır. Pamuk şeker gibi gezersin etrafta"

Gözlerimi devirsem bile gülmeden edememiştim. Elini tutup yüzümden iterken bir yandan da onu da iteledim.

"Kalk hadi uykum var yatıcam"

"Gerçekten hiç romantik değilsin"

Söylenmesine aldırmadan kanepede iyice yerleşip uykumun gelmesini bekledim. Bir süre geçmişti ki Taehyung üzerime eğilip yüzüme baktı.

"Uyudun mu?"

Ona aldırmadım.

Biraz daha tepemde dikilip uyuduğumu sanmış olacak ki geri çekildi.
Normalde cevap verirdim ama yavaş yavaş gelen uykumu kaçırmak istemiyordum.

Elini omzuma koyup sırt üstü dönmemi sağladığında kaşlarımı çatsam da işin sonu nereye gidecek diye merak ettiğimden gözlerimi açmadım.

İnce uzun parmakları kahküllerimi nazikçe yana atarken bundan rahatsız olmuştum.

Alnımda hissettiğim sıcak ve nemli dudaklar kalbimin hızını arttırırken ona fark ettirmeden yutkundum.

"Seni ne kadar özlediğimi tahmin edemezsin"

Dudaklarını yanaklarıma bastırıp geri çekilmeden sessizce fısıldamaya devam etti.

"Senden ayrı durunca anladım sana ne kadar bağlandığımı. Sende benden ayrıyken benim gibi mi hissettin sevgilim?"

Sözleri canımı yakıyordu.
Söyledikleri yüzünden ayrıldık diye kendimi suçlamaya bile başlamıştım.