HÜMEYRA

Cevap

Derler ki;gurbetin âlâsı, varmak istediğin gönüle varamamakmış...

Ulaşamadığımız gönüllere selam olsun belki Allah selamı ile ulaşabiliriz...

#Musab

Hümeyra bana "GİTME" demişti... Bana "SENSİZ MERHEMSİZ KALIRIM " demişti... Benim en çaresiz zamanlarımda yüzümü döndüğüm Rabbim dualarımı kabul etmişti...

Hümeyra bana "SOL YANIM" demişti...
Şuan gözlerimin en içine bakıyordu bir eliyle elimi tutarken bir eliyle usul usul yüzündeki yaşı siliyordu... Ben ise sürekli olarak ritmi değişen kalbimi dizginlemeye aklımdakileri bir düzene koymaya çalışıyordum...

"hümeyra!" diye bildim bir müddet bekledikten sonra devam ettim "hümeyra eğer ki bir sebepten veya bir mecburiyetten dolayı bunları söylüyorsan şunu bilmelisin ben bir dağ değilim kalbim buna dayanamaz... Yani eğer daha sonra kör'e yüzünü sağır'a sözünü süsleme dersen vb... (derin bir nefes alıp) ben taşıyamam..." dedim o ise diğer eliyle de elimi tutup başını hayır dercesine sağa sola salladı...

" sana karşı çok mahçubum ben çok düzgün uyuyamadığım için ve ilk kez karsılaştığım bazı duyguları dizginleyemediğim için yada yaşadığım hayal kırıklığının verdiği sıkıntı ile yani bunların verdiği bir takım duygu birleşiminin etkisi ile saçmalamış olabilirim ama eğer yanımda olursan kim için olduğu fark etmeksizin beni yanından ayırmazsan ben bir daha bunu yapmayacağıma söz veririm "dedi

Mahçubiyetini görüyordum beni kıskandığını da ifade etmişti anlıyordum o duyguyu cok yakınen tanıma imkanı bulmuştum peki hayal kırıklığı neydi?... Kimeydi?... Onu fark etmeden hayal kırıklığına mı uğratmıştım...

" hümeyra ben bilemeden seni hayal kırıklığına mı uğrattım? Ben-" dediğim sırada ümmü yengem yanımıza geldi "ameliyat bitti sizde gelin artık" dediğinde hümeyra
Bana dönüp "daha sonra konusuruz olur mu?" dedi basımı onu onaylarca eğdiğimde yengem ile birlikte gittiler

Ben ise olduğum yerde duyduklarımın verdiği huzur ile biraz daha kala kaldım evet hümeyra bana GİTME demişti sabah ondan gittim sanarken o bana GİTME demişti galiba bunu kendi kendime 100 defa söyleyerek hatırlayacaktım..
Zira bugunü ve bu vakti çok beklemiştim..

Artık Araf da değildim... Son bulmuştu bekleyişim.. Son bulmuştu içimdeki sızı...
Huzur yüzüme vuran bu ılık rüzgarmıydı?.... Gözlerimi kapattım bir müddet rüzgarın yüzümü sıyırıp geçişini hissetmek için... Sahi bu hayal kırıklığı? Sebebi? Neydi ne yapmıştım?...

Neyse bu olayları düşünmek için ne yeriydi nede zamanı... Bende hastaneye girmeli ali abimlerin yanına gitmeliydim

Onların yanına geldiğimde... Hafsa yine basını hümeyra yaslamıstı... Hümeyrada elinden geldiğince teselli veriyordu vakit artık cok gec olduğu için refekatçi kalmalı ve bizlerde gitmeliydik ali abim hafsayı bırakıp gelemeyeceğini söyledi ama hafsanın ablası bu durumu kabul etmedi bir sey olduğun da arayacaklarını ve yalnızca hafsanın burada kalabileceğini söyledi. Hümeyra ise hafsanın cok kötü olduğunu bunu kaldıramayacağını söyledi haklıydıda Hafsa olay anına tanık olduğu için çok etkilenmiş ve sadece ağlıyor hiç bir şekilde kolay kolay konusmuyordu...

Ablası kalamazdı küçük bir cocugu vardı ona ihtiyacı vardı annesi içinde durum hem zor hemde şeker hastası olduğu için oda bu durumda kalamazdı.. Ali abim ben kalırım benimde babam diyince

Olaylar iyice karısmışdı doktor birinci derece yakınlar kalabilir dediği için ali abim bir kaç kişiyi araya koyup duruma el atmıstı ve onun kalması onaylanmıstı