HÜMEYRA

Seni seviyorum

Kolay mıdır bir anda herşeyden vazgeçip
Gitmek,yoksa herşeye rağmen gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek?...
Özdemir Asaf

#hümeyra#
Iftar yemeğinden sonra hafsa ile birlikte bize geldik
O iki elini birbirine kavuşturmuş bana bakarken ben de sabahtan beri cevabını merak ettiğim asıl soruyu sordum 
"Ne anlatacaktın bugun?"
O gülümseyen bir yüzle
"Ah hümeyra neler olmadı ki... Bizim ayşem var ya onu kaçırmak istemişler"
Ağzım şaşkınlıktan açık onu dinliyordum
"Nasıl??"dediğimde endişe ile
"Ay ayse yanıma geldi söyledi tabiki ben durmadım hemen avluya cıktım karsımda gördüğüm tek adama sen napıyorsun? Dedim biraz çıkıştım ama adam o adam değilmiş
Ayşe asıl adamın karşı tarafta olduğunu söyleyince oraya gidecekken bu adam beni durdu "diyip gülmeye başlayınca bende sabırsızlıkla "ee anlat hafsa"
Dedim
Oda kendini zar zor toplayıp"kız basına sen dur diyip bu gitti sonra adam arabadan indi buna kafa attı bu sendeleyince adam geri arabaya binip kaçtı polisler falan dolulu bir gündü"
Dediğinde
"Saka yapıyorsun aa adam nasıl"dediğimde tekrar gülüp
"Sorma sinirden kıp kırmızı oldu ama Allah için edebliydi öyle basit değildi hareketleri yüzüme hiç bakmadı "dedi
"Oooo"diyip güldüğümde
Yavaşça koluma vurup"yaa öyle değil ama hümeyra biliyorsun beni"
Dedi bende tekrar gülümseyip
"Sakasına bitanem sen çok şey yapma"dedim
Kısa çok kısa bir sesizlikten sonra
"Yaa musab hiç değişmemiş hümeyra maşAllah"dedi iftarda okuduğu kur'an tilaveti gelince aklıma duraksadım ve
"Yaa"diye bildim sadece çünkü üzerinde yorum yapabileceğim biri değil di musab
"O kuran okusun herkes sussun "dedi tebessümlü yüz ile"yeter ama hafsa Rabbim sahibine bağışlasın inşAllah"dedim oda tebessüm edip"aynen"dedi
Daha sonra alarmı kurup yattık hafsa dolu dolu geçirdiği günün yorgunluğunu taşırken bende farksız değildim...
Bir kaç kere kadiri sorsada kısa cevaplarla geçiştirdim
Kadir ile olanları anlatmaktan kaçındım ne yi nasıl anlata bilirdim ki?...
***

Sahur vaktinde kalkıp annem ben hafsa hep birlikte mutfağa girdik tatlı bir sohbetle sofrayı hazırladık bir süredir bu kadar hafif hissetememiştim kendimi kahvaltılık atıştırmalıkları yerken bir yandanda hoş bir sohbet içindeydik hafsa ile biz mutfakta yerken
Babamgil oturma odasındaydı

Hafsa tüm akşam o çocuğu anlatmış biraz övmüş sonra tekrar gülmüştü cocukların beni özlediğini söyledi özelliklede bahar ve ayşenin bende onları çok özlemiştim ama iş yoğunluğundan gidemiyordum kursa hafta sonu zaten tatil oldukları için elimden gelen ekstra bir şey olmuyor du ama en kısa zamanda ayarlayacaktım...
***

Sabah olduğunda hafsayı kursa bırakıp kendimde hicaz pazarına gidecektim ama herkes beni kadirin bıraktığını sandığı için kadiri sabah erkenden arayıp gelemesini rica ettim telefonlarımı açmadığı için mesaj yazdım o sonra bana döndü gelicekti ama

Tedirgin hissediyordum gelince ne olacak ne yapacağım hali tavrı endişe ile kadiri beklerken sokakta kadir beni daha fazla bu endişe ile tek bırakmayıp gelmişti hafsa bana bakıp gizli gizli göz süzerken ona zoraki bir tebessüm edip kadir e baktım oda arabadan inip arabanın ön koltuğunun kapısını açtı onun isteği ile ben öne otururken hafsa arkaya oturdu

Yol boyunca hiç konuşmadık hafsa bir iki konu açmaya çalıştı ama kadir kısa cevaplarıyla bize bir şey deme fırsatı vermeden kapattı konuları
Sürekli çalan telefonu gözümden kaçmasada boş kıskançlık yapmamak için limoni olan aramızı daha da büyütmemek için bişey demedim

Hafsayı bırakıp daha sonra beni bırakmak için ışıklarda beklediğimiz sırada"nasılsın?"diyebildim
"İlgilendirir mi?"dedi derin bir nefes aldım
Artık son seviye dolmuştum bu hareketleri hak edecek bir şey yapmamıştım ben
"İlgilendirir tabiki lütfen su tavrına son ver"dedim
Bana baktı sert bakışları ile bende başımı önüme çevirdim hiç konuşmadı sadece güldü
Ve hicaz pazarının önüne geldiğimizde indirdi beni ve gitti hiç bir şey demeden bende arkasından baktım bir müddet
Sonra hicaz pazarına girdim
***
Öğle saatleriydi ablanın isteği üzerine çarsıdan bir iki takım seyler almak için çıktım ara sokaklara girmem gerektiği için hızlı adımlarla yürüyordum birden önümün kesilmesi ile durdum
"Hümeyra" diyen musaba elim kalbimin üstündeki başörtüme koyarak baktığımda korkmuş bir şekilde
"Hayırdır musab "diye bildim
"Ben....kısa konusa bilir miyiz?"dediğinde
"Hayır musab çünkü iş saati içindiyim hakka girerim"dediğimde
"Önemli "dedi aklımdan geçen tek şey benle önemli ne konuşmak istediği idi...
"Peki burda söyle o zaman dinliyorum "dedim
"Ben seni seviyorum hümeyra "dediğinde yerde olan basımı kaldırmış şaşkınlık ile birden musab a baktım
"Ne demek?"dedim yakıştıramadım musab a başkasının helali olan birine duygularını açmak musabın yapacağı bir şey değildi
"Seni Seviyorum demek"dediğinde içimde oluşan sıkıntı ile
""Ne diyorsun Musab! Ben nişanlı biriyim nasıl duygularını karşımı geçmiş bu şekilde ifade edebiliyorsun?!hangi hadle?! Ayıp bu yaptığın lütfen karşıma bir daha bu tarz bi sebeble çıkma! Üstelik Allahını öğrene bileceğin öyle güzel bi okulda okumuşken hiç bir şey almamışsın"dedim o ise sadece beni izliyordu
Ve ben konuşmamı bitirdikten sonra
"Hümeyra başkasına ait olduğunun farkındayım tavrını anlıyorum böyle bir hareketle karşılaşacağımı biliyordum ama duygularımı içimde tutarak zamanında hiç bir şey elde etmedim en azıdan varlığımı bilmeni istedim zaten su saatten sonra karşına çıkmakta haya ederim"dedi
Ben ise sert bir tavır ve ses tonuyla
"Isabet olur"dedim ve yanından hızlı adımlarla uzaklaştım onu arkamda tam anlamıyla kalıp uzaklaştığıma emin olduğumda kendim bir köşeye geçip biraz oturdum
Musab...nasıl?....
Diyip elim kalbimde hızlı hızlı çaparken bir müddet durdum öyle sonra ablanın benden istediği şeyleri aldım ve işe geri döndüm