HÜMEYRA

Muhabbet

Muhabbet; bir kalbin kalbe meylidir,..

Garibe bir selam, bin altın yerine geçermiş garib hisseden her gönüle selam ile...

#Musab

Salonda duyulan "Evet! Doğru söylüyor SEVDİĞİM!" sözleri ile hümeyra basta benim sonrada abimlerin dikkatini üzerine çekmişti... Hafsa zar zor gizlemeye çalıstığı gülümsemesini abimin cümlesi kesti "haklı hümeyra yenge evet doğru söylüyor benimde en sevdiğim kardeşim" dediğinde hümeyra kızaran yüzünü iyice aşağıya eğmişti ben ise gözlerimi ondan alamadığım gibi bu durumun keyfi tüm bedenimi sarmıştı...

Evet ne yapsın hümeyra doğru söylüyordu sevdiği... Sevdiği! ...

Düğün salonunun sahibi durumu kabul etmişti ama organizeyi istemesek bile yinede parasını ödememizi şart kosmustu... Çok fazla seçeneğimiz olmadığı için ali abimin başka bir stresi kaldıramayacağı içinde kabul ettik.

Ordanda çıkıp damatlık bakacaktık ama vakit dar olduğu için gelinlik için olan randevununda vakti geldiği için kızları oraya bırakıp bizde damatlık için onların Yanından ayrıldık.

***

#hümeyra

Gelinlikçiye geldiğimizde Musab ve Ali abide damatlık bakmak için yanımızdan ayrıldı... Bizde bizden önceki gelin hanımın randevusu uzadığı için gelinlikçide bir çay molası vermek için bekleme yerine geçtik...

"ne kadar güzel bir yer demi hafsa" dediğimde hafsa hiç umursamayarak "birde bana diyordun onların yanında söyleyeceksin söyleme diye" dediğinde
Ben utanç ile eğdim başımı "ali abide duydu" dediğimde hafsa şen gülümsemesi ile "tabiki en sevdiği kardeşi sonuçta" dediğinde
Bende gülmeye başlamıştım "geçekten öyle dedi demi" dediğimde

"evet Musab ne kadar güzel bakıyordu ama" dediğinde

"öyle gerçekten ... İçten... Güzel.... Değerli" diye dalgın dalgın onu düşünürken hafsa "anladım canım ümmü abla geldi" dedi gülümseyen yüz ifadesini bozmadan dişlerini sıkarak arasından konusarak o öyle söyleyince bende ayağa kalktım arkamı göre bilmek için
İçeriye gönül ile birlikte ümmü abla gelince hafsa ne hissedecek diye içim Bi hoş olmuştu...

Çekinen gözler ile Altan altan hafsaya baktığımda o zoraki sunduğu gülüsemesini bozmadan
Ümmü abla ve gönül ile selamlaştı... Bu durum biraz iyi hissetmemi sağladı... Hep birlikte tekrar oturduk...

Onlar içinde çaylar geldi... Henüz hafsanın annesi ve ablası gelmediği için bu bekleme iyi olmustu...

Çaylardan iki yudum almışlardı ki ümmü abla hafsaya neler yaptığımızı sordu
Hafsa ise gülen yüzü sakin ses tonu ile birlikte "canım kardeşim ve aynı zamanda biricik eltim ile yapılması gereken herşeyi yaptık ümmü abla" dediğinde hafsa bir eli ile elimi tutuyordu o an ümmü ablanın gelişi ile hissettiğim tüm o kasvet üzerimden usulca gitmişti içim hafiflemişti... Dostluk bir yerdede buydu hafifletiyor... Güçlendiriyordu...

Ümmü abla bu halimeze çatık kaşları ile bakıyor ve açıkcası sanki yanlıs bir şey yapmısım gibi farklı bir tavır takınıyordu...

Bu bakısları gönül durdurdu "kuzenlerim nerede?" dediğinde "damatlık bakmaya gittiler gönül biz aradığımızda gelecekler" dedim oda "iyi bari" dedi tekrar basını kaldırdığı telefonunu eğerken
Hafsa "pek tadın yok gibi gönül" dediğinde gönül sadece "hııım"dedi telefonundan basını kaldırmadan  hal böyle olunca sabahtan beri gezip düğün hazırlığı yapmak biraz yormus ve germiş olacakki hafsa gerildiğini oturduğu sandalyeye iyice kendini yaslayarak belirtti.