HÜMEYRA

Visal

*Visal :sevdiğine kavuşma, ayrılığın sonu*

"Yanımdayken dahi... özlediğim yarin...
Hasretine dayanabilir mi... Dersin yüreğim"
Mehmet beyazbayrak

#hümeyra
Annem tüm gün ağrıyan ayağıma bir merhem sürmüştü daha sonra yatsı namazını kılmaya gitmişti.... Kapının çalısı ile yerimden kalktım ama kenara bıraktığım tülbentimi bulmak o kadar kolay olmadı

Bir müddet sonunda Baska bir tülbent örttüm basıma... acele ile kapıyı açmaya gittiğimde "kim o" sorusunuda telaş ile açtıktan sonra sorabilmiştim. Musabı gülümseyen bir yüz ile karşımda görmeyi beklemiyordum ben şaşkın şakın ona bakarken o gülümseyen yüzü ile "şuride'n" dedi duraksadım onu içeri buyur ettikten sonrada hala şuride'n sözü kulaklarımdaydı

Onca acı sözün üstüne şu bir kelime ne hoş gelmişti... Yüreğime...

Musab içeri geçip oturduğunda içimdeki sıkıntı ile oturma odasının kapısının  önünde "hoş geldin. Annemler namaz kılıyor sen işten yeni gelmiş olmalısın Aç değil misin?" diye sorduğumda biraz tedirgin bulduğum duruşu ile "değilim" dedi
"çay ister misin? Yeni demledim" dediğimde
"annemler gelene kadar bişey almayım" dedi durum bu olunca bende içeri geçtim.

Benim oturmam ile evimizin koridoru annemin sesi ile yankılandı "oğlum hoş geldin" diyerek bir sevinç ile karsıladı Musabı babamda tebessümlü yüzü ile hoş geldin demişti musaba annem musabada tek tek bütün aile bireylerinin sağlık durumlarını, ne yaptıklarını, vb hal hatır faslını sorduktan sonra gelmene çok sevindik oğlum hümeyra misafiriniz olduğunu gelmeyeceğini söylediği için  sevdiğin birşey de yapamadım kusura bakma olur mu "dedi ve bana döndü" oğluma çay ve yaptığımız böreklerden getirsene kızım ne bakıyorsun "dedi bende aldığım uyarı ile mutfağın yolunu tuttum.

Annemler konu üstüne konu açıp çayın eşliği ile muhabbeti iyice koyulaştırdılar
Musab yaptığı şakalar anlattığı anılar annemin ve babamın yüzüne gülümseme yayıyor şekersiz içtikleri çaya tat veriyordu. Bense oturduğum tekli koltukta onları dinliyor ve bir yanda Musabın sesi bir yanda Ömer abinin dedikleri ile kendimi sınıyordum.* Geldin geleli ne güldüğünü nede güldürdünü görmedim* demişti Ömer abi bana şuan Musab'a ve aileme bakıyorumda haklıydı...

"hümeyra kızım" sesi ile sıyrıldım aklımdaki düşüncelerden "efendim anne" dediğimde annem gülen yüzü ile "hadi benimle gel" dedi bende annem ile oturma odasından çıkıp annemlerin yatak odasına yöneldim
Annem Musabın giyebilmesi için bir pijama takımı verdi. "siz senin odanda kalırsınız kızım bende şimdi içeriye geçince babanı çağırırım bir şeye ihtiyacınız olursa herşeyin yerini biliyorsun halledersin" dedi eli ile yüzümü oksadıktan sonra içeriye geçtiğimizde annem babamı çağırdı daha sonrada  "Allah rahatlık versin cocuklar" diyerek çıktı

Bizde benim odama geçtik Musab ilk başta odada biraz göz gezdirdikten sonra bana döndü "neden haber vermedin?" dediğinde içimi bir huzursuzluk kaplamıştı şimdi ne diyecektim olanlarıda söyleyemezdim...

Usulca başımı eğdim o yatağın üzerinde otururken bende hemen bitişiğindeki çalışma masasının sandalyesine oturdum
"annemi çok özledimiştim." diye bildim başka birşey demekten kaçınarak...

Musab elleri ile ellerimi avucladı gözleri gözlerimde "hümeyra sadece bu mu?" dediğinde gözlerimi hangi tarafa kaçıracağımı şaşırıyordum...
"her zamanki hümeyra Musab neden şaşıyorsun?" dedim ellerini ellerimden çekti ama gözleri... O donuk bakışları simsiyah olan o Göz bebekleri hala üzerimde idi... Bir müddet sonra ufak bir tebessüm ile bana baktı "uyuyalım mı?" dedi bende annemin verdiği gecelikleri ona uzattım "sen rahatca giyin ben birazdan gelirim" diyerek dısarı çıktım...