MASK [Taekook] ✔️

Chapter 9

ඉතින් අම්මාගෙ අනතුර වෙලා තුන්වෙනි දවසෙදි ජන්ග්කුක් එයාගෙ අත කපාගත්තෙ මේ වතාවෙ වත් එයාගෙ අම්මයි තාත්තයි ළඟට යන්න පුළුවන් වෙන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කරන ගමන්.

..............................

ඒත් ආයෙමත් රෝහලක ඇඳක් උඩ සිහිය ආවට පස්සෙ ජන්ග්කුක්ට තේරුණා එයා මේ වතාවෙදිත් පරාදයි කියලා.

ජන්ග්කුක්ට සිහිය ඇවිත් ටික වෙලාවකින් කලබලෙන් වගේ එයා හිටපු hospital ward එකට දුවගෙන ආපු පොලිස් නිළධාරියව දකිද්දි ජන්ග්කුක් ඇස් බිමට හරවගත්තෙ ඒ ඇස් දිහා කෙලින් බලන්න බැරි වරදකාරී හැඟීමක් හිතට දැනෙද්දි.

ජන්ග්කුක්ට ඇහුණා ඒ කෙනා දිග හුස්මක් හෙලන ගමන් එයාගෙ ඇඳේ කොනකින් ඉඳගන්නවා.

"ජොන් ජන්ග්කුක්.. එහෙම නේද?" ආයෙමත් අර ආකර්ෂණීය ගැඹුරු කටහඬ ඇහෙද්දි ජන්ග්කුක් හිමීට ඔලුව වැනුවා.

"ම්ම්.. මං ටේහ්‍යුන්ග්.. කිම් ටේහ්‍යුන්ග්. සෝල් අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ detective කෙනෙක්.." ටේහ්‍යුන්ග් කියද්දි ජන්ග්කුක් ඇස් උස්සලා එයා දිහා බැලුවා. එකම එක කැළලක්වත් නැති කඩවසම් මූණ ජන්ග්කුක්ගෙ හිතට අමුතු හැඟීම් එක්කරද්දි ආයෙමත් ජන්ග්කුක් ඒ මූණෙන් ඇස් අහකට ගත්තා.

"මං ඊයෙ හවස ඔයාගෙ ගෙදරට ආවෙ ඔයාගෙ ඔම්මගෙ අනතුර ගැන හොයාගත්තු විස්තර කියන්න. ඒත් ගෙදර කවුරුත් හිටපු නැති නිසා මං ආපහු යන්න හැරිලත් ආයෙමත් ඇතුලට ගියෙ මොකක් හරි වැරැද්දක් තියෙනවා කියලා මගෙ හිතට දැනුනු නිසා. හිතුවා වගේම ඔයා ලේ පෙරාගෙන බිම වැටිලා හිටියා.. මං පුළුවන් ඉක්මනට හොස්පිටල් එකට ගෙනාපු නිසා ඔයා බේරුණේ. ඔයාගෙ ලේ ගොඩක් ගිහින් තිබුණු නිසා ලේ දෙන්නත් වුණා." ටේහ්‍යුන්ග් කියද්දි ජන්ග්කුක් කඳුලු පිරුණු ඇස් ටේහ්‍යුන්ග් දිහාට හැරෙව්වා.