Saatlerdir kafamı gömdüğüm bilgisayarı kapattığımda gözlerime çok büyük bir eziyet çektirdiğimi anlamıştım.Kapının çalınmadan hızlı bir gürültü ile açılması ürkmeme sebep olmuştu.
Elinde bir buket papatya ile içeri giren Burak kollarını iki yana açmıştı.
"Sevgili kardeşim, beni özlemişsindir diye düşünüyorum."
Tabii, hayatımda böyle bir gerçek de vardı. Bilinmeyen bir abim ortaya çıkmıştı, şaka bir yana alışmak için kendimi fazla zorluyorum.
"Yaa, çok özledim tabii."
Gerçek duygularımı şimdilik bilmesen de olur.
Az önce ki neşesinden iz kalmamıştı, yüzü düşmüştü.
Elinde ki papatya buketini masama bırakıp koltuğa oturmuştu.
"Ece.. Beni sevmek için kendini zorlama, beni sevmek zorunda değilsin. Bana alışmak zorunda da değilsin ben sana uzaktan da abilik yaparım korur kollarım seni, kendini hiçbir şeye zorunda hissetme."
Karşımda ki insan kim olursa olsun kıyamazdım.. Belki de hep vicdanım yüzünden kaybetmiştim.
"Alışacağım, en azından deneyeceğim."
Elindeki telefonun ekranını açıp bir şeye bakmıştı.
"Bugün 14 Şubatmış.."
İmalı bakışları ile bana baktığında söylediği cümlenin altında bir şey yattığını anlamıştım.
"Yani? Ne olmuş?"
"Ece! Lütfen, bu kadar da salağa yatılmaz ki. Abiyim kızım ben abi! Fark etmedik sanki o kaleciyi."
Buyurun cenaze namazına.
"Böyle bir şeyin olması veya olmaması neyi değiştirecek?"
İki elini koltuk tutma yerlerine koyup öne doğru yaklaşmıştı.
"Hani bugün sevgililer günü ya? Bu kaleci yapmadı mı bir şeyler.."
Bende onun yaptığı gibi koltuk tutacaklarından destek alıp öne doğru eğilmiştim.
"İlla bir şeyler mi yapması lazım?"
"Böyle günlerde jest yapıp seni mutlu etmesi gerekmiyor mu?"
Özür dilerim abiciğim bu kadar sığ düşünceli olduğunu düşünememişim.
"Hayır, gerekmiyor. Ben, o beni severken de mutlu oluyorum."
"Çok seviyorsun değil mi?"
"Çok seviyorum.."
Gözlerimin içine parıltı ile bakıyordu.
"Çok şanslısın kardeşim.. Ama seni üzdüğünü hissedersem alırım paçasını aşağıya!"
Sahte sinirle söylediği bu cümle kahkaha atmama sebep olmuştu.
"Tanısan beni üzme ihtimalini düşünemezdin bile."
"Onunda vakti gelecek illâ tanışacağız ama gözümde artısı var, sonuç itibari ile kalbimizi verdiğimiz takımın file bekçisi."
Her geçen gün abim hakkında yeni şeyler öğreniyorum, inanılmaz şeyler..
"Fenerbahçeli olduğunu bilmiyordum."
Dudağının kenarı kıvrılmıştı.
"Ne sandın kızım, Fenerbahçeden başka takım tutulur mu bir kere? Aşkın kırmızısı yoktur, ya sarıdır ya da lacivert."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
farklı dünyalar | altay bayındır
Fanfiction@altayin.anonimi:Fenerbahçe'ye hoşgeldin Altay Bayındır.