Εδώ και ένα τέταρτο, ο καθηγητής των μαθηματικών εξηγούσε μία άσκηση που σκέπαζε όλη την επιφάνεια του πίνακα και στα μάτια μου — μάλλον και στων περισσότερων μαθητών — έμοιαζε να είναι γραμμένη στα κινέζικα.
Τα λόγια του περνούσαν σαν αέρας από τα αυτιά μου — μετά το πρώτο πεντάλεπτο σταμάτησα να δίνω σημασία.
Κάποια παιδιά κοιμόντουσαν πάνω στα βιβλία τους, άλλα παρίσταναν ότι πρόσεχαν, ενώ υπήρχαν και αυτά τα παιδιά — λίγα, αλλά υπήρχαν — που όντως πρόσεχαν και το χέρι τους κόντευε να πάρει φωτιά από τις σημειώσεις που κρατούσαν.
Εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία. Στο τετράδιό μου υπήρχε γραμμένη η μισή άσκηση και την υπόλοιπη σελίδα συμπλήρωναν καρδιές τρυπημένες από βελάκια και μια ανεπιτυχής προσπάθεια να ζωγραφίσω ανθρωπάκια — που δεν έμοιαζαν καν με ανθρώπους.
Γύρισα σε μια κενή σελίδα, αφού αυτή είχε γεμίσει με λίγους αριθμούς και τα σχέδια μου, και σχεδίασα μία μεγάλη καρδιά. Ένα κεφαλαίο "Α" γέμισε το εσωτερικό της καρδιάς.
«Από "Α" ξεκινάει το καινούριο αίσθημα;» είπε πειραχτικά ο διπλανός μου, που μόλις είχε ξυπνήσει από τον ολιγόλεπτο ύπνο του, και τότε κατάλαβα τι έκανα τόση ώρα.
Είχα να ζωγραφίσω καρδούλες και αστεράκια στα τετράδια μου από την Τρίτη δημοτικού, που νόμιζα ότι ήμουν ερωτευμένη με τον Λουκά από το Γ′2 επειδή όταν μου είχε πέσει το μολύβι, είχαμε σκύψει και οι δύο για να το πιάσουμε και καταλάθος μου έπιασε το χέρι!
Δεν είχα ιδέα τι με είχε πιάσει και ζωγράφιζα ξανά καρδούλες. Μα ακόμη περισσότερο ανησυχούσα για εκείνο το μεγάλο "Α" στην μέση της μεγάλης καρδιάς.
«Αντώνης; Αχιλλέας; Άγγελος;» συνεχίζει ο Πάνος και τον αγριοκοιτάζω.
«Έλα πες μου, ποιος είναι;» ρωτάει ανυπόμονα.
«Κόφ' το, κανένας δεν είναι» λέω και κλείνω το τετράδιο.
«Αλέξανδρος;»
Το Άλεξ βγαίνει από το Αλέξανδρος, σωστά;
«Ό-όχι και σταμάτα με τα ονόματα!» λέω λίγο πιο δυνατά από όσο υπολόγιζα και δέχομαι μία λοξή ματιά από τον καθηγητή, ο οποίος ακόμα να τελειώσει με την λύση της άσκησης.
«Και στοιχηματίζω τον φωνάζουν Άλεξ ή κάτι τέτοιο», συνεχίζει τις θεωρίες ο Πάνος.
«Αλεξόπουλε, πάλι μιλάς;» λέει ο καθηγητής στον Πάνο, θυμωμένος που αναγκάζεται να διακόψει το μάθημα του για να το του κάνει παρατήρηση. Ο Πάνος — ευτυχώς — αναγκάζεται να σταματήσει τις ερωτήσεις και το μάθημα συνεχίζεται.
أنت تقرأ
In Another Life
أدب المراهقينΗ Ερμιόνη, μια ευαίσθητη αλλά ταυτόχρονα δυναμική έφηβη, βρίσκει στον δρόμο της τον Άλεξ, για τον οποίο λίγα πράγματα γνωρίζει και ακόμη λιγότερα της επιτρέπεται να μάθει. Το αθώο και το αμαρτωλό, η ψύχρα και η ζεστασιά. Δεν έχουν καμία σχέση, σχεδό...
