In Another Life

7. Ο Στόχος του Άλεξ

Ermioni's POV

«Θέλω να μου πεις γιατί πρέπει να μείνω μακριά από τον Άλεξ» ζητάω απόλυτη.

«Άσε εμένα να ξέ—» Όχι πάλι τα ίδια..

«Γιατί; Τι θα γίνει αν μάθω; Θέλω να ξέρω!» λέω στην Άννα η οποία μπορεί να φαίνεται ψύχραιμη αλλά είμαι σίγουρη πως στο μυαλό της επικρατεί ένα χάος που προσπαθεί να βρει διαφυγή από την ερώτηση που της έκανα.

«Απλά δεν πρέπει. Όσο λιγότερα ξέρεις τόσο καλύτερα. Και γιατί σε ενδιαφέρει τόσο πολύ για κάποιον που πιθανόν να μην ξαναδείς ποτέ;» λέει χωρίς να με κοιτάζει στα μάτια.

«Θέλω μια κανονική απάντηση» επιμένω.

«Αν την θέλεις τόσο πολύ ψάξε την μόνη σου!» σηκώνει το κεφάλι της και με καρφώνει με το βλέμμα της.

Ω, αν κάποια έπρεπε να είναι θυμωμένη εδώ πέρα, αυτή είμαι σίγουρα εγώ!

«Βαρέθηκα να ψάχνω!» λέω αγανακτισμένη.

«Γιατί τι έψαξες εσύ;» ρωτάει ειρωνικά.

«Τον Άλεξ!» απαντάω χωρίς να σκεφτώ ιδιαίτερα αν θα έπρεπε να μάθει ότι κράτησα επαφές μαζί του.

«Τον Άλεξ;» φαίνεται έκπληκτη. «Τον ξαναείδες μετά από εκείνο το βράδυ, έτσι δεν είναι;» διαπιστώνει.

«Ναι τον ξαναείδα! Και δεν καταλαβαίνω γιατί σου κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση!»

«Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι πρέπει να μείνεις μακριά του;»

«Φτάνει με αυτό Άννα! Αν δεν μου πεις γιατί, δεν πρόκειται να το κάνω!»

«Ρώτα εκείνον αν θέλεις τόσο πολύ να μάθεις! Εγώ δεν πρόκειται να σου πω!» λέει νευριασμένη.

«Ω, να είσαι σίγουρη πως αυτό θα κάνω!» την διαβεβαιώνω το ίδιο νευριασμένη.

Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα κάτι παραπάνω από εκείνη. Δεν κάναμε ποτέ ιδιαίτερη παρέα με την Άννα για να μου εκμυστηρευτεί κάτι το οποίο για εκείνη φαίνεται να έχει μεγάλη αξία.

Η Άννα είναι πολύ μυστήρια και κλειστή στον εαυτό της. Δεν μπορώ να την ψυχολογήσω με τίποτα. Υποτίθεται ότι είμαστε φίλες, όμως μερικές φορές δεν μπορώ να καταλάβω αν με συμπαθεί ή με αντιπαθεί.

Για ακόμη μια φορά η Άννα δεν μου έδινε την απάντηση που αναζητούσα εδώ και μέρες. Είχα πλέον καταλάβει πως έπρεπε να ψάξω μόνη μου για αυτή την απάντηση. Άλλη μια φορά που θα έπρεπε να ψάξω...