soğuğun artık onu eskisi gibi rahatsız etmediğini fark ediyordu zhongli. burada öylece dururken elleriyle birlikte neredeyse hislerini de uyuşturmuştu, iyi geldiğini bile söylebilirdi.
agresifliğinden eser yoktu bugün, her zamankinden farklı olarak omuzları düşük dolaşıyordu. düşüncelerle yere eğdiği kafasını kaldırmak bile zor geliyordu ama kendini yine de buraya sürüklemişti işte.
saate baktıktan sonra telefonunu arka cebine yerleştirdi. ders başlıyordu. sigarasından son kez uzun bir nefes çekti ve yanındaki demire bastırarak söndürdü. nefesini biraz tuttuktan sonra sıkıntıyla dışarı verip sıkıca çantasının kulpunu tuttu.
işte başlıyordu.
onu görmek için can atıyordu, buna rağmen göz göze gelmekten korkuyor ve kafasını yerden kaldırmıyordu. ya korktuğu şey neydi? baktığı o gözlerin onu görmezden gelmesi mi ya da nefretle karşılık vermesi mi? galiba ikisi de nefesini kesmeye yeterdi ama biliyordu, bununla baş etmesi gerekiyordu çünkü yaşayacaktı.
sonunda içeri girmek için hareketlenip kafasını kaldırdığı sırada karşısında ona doğrı gelen tartaglia'yı bulmayı beklemiyordu. oğlan aslında bir süredir onu izliyor olmasına rağmen belli etmedi. yeni geliyormuşçasına yürüdü, yürüdü ve onu görünce donup kalan zhongli'nin karşısında durdu.
"günaydın," dedi yüzünde mimik oynamazken. "saçların yakışmış."
"ah," zhongli bu ihtimale hazır değildi. yani onunla konuşuyor oluşuna. gözlerini kırpıştırarak "teşekkür ederim," dedi.
tartaglia onun ne kadar afalladığını fark etse de bozuntuya vermemişti. kafasını hafifçe geriye atmış, alttan alttan bakıyordu. "geleceğini düşünmüyordum," derken hâlâ çok sakindi. o kadar ki sesi havadan bile daha soğuktu.
"ben de," dedi zhongli çantasının kulpunu daha da sıkarak. "sonra nereye kadar dedim."
"hmm," tartaglia çıkardığı umursamaz mırıltıların ardından "ders başlıyor," diyerek döndü. "sonra görüşürüz."
tartaglia beklemeden dönüp bloğa girdiğinde arkasından sadece mırıldanabilmişti zhongli. "görüşelim." sonra darmadağın hissetti ve kendini biraz toparlamak istercesine silkelenip çantasını düzeltti. içeri yürürken "görüşeceğiz," diye mırıldandı yeniden. gün yeni başlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
stammer | zhongchi
Fanfictiondışarıdan mükemmel göründüğü için zhongli'nin sinirini bozan tartaglia, sırasının altında unuttuğu defteriyle tüm kusurlarını ortaya sermiş olur.