tartaglia kıza çikolatasını verdiğinde teşekkürlerine ve sırnaşmalarına tepkisiz kaldı. belki de zhongli haklıydı, kötü hissetmeye başlıyordu. tüm bu zaman boyunca gözleri oğlanın üzerinde gezinmesine rağmen o hiç dönüp bakmıyordu, sinirlenmiş gibiydi.
evet, zhongli sinirliydi ve ters bir şey yapmaktan korkuyordu. eşyalarını toplamak için döndü. "iyi eğlenceler size."
"ne? gitme.." tartaglia birden ağzından kaçırmıştı. dudaklarını panikle birbirine bastırdıktan sonra "yani, daha çok az oynadık," diye toparlamaya çalıştı.
zhongli ona çok kızıyordu. insanlara karşı bu kadar acemi oluşuna, herkesin etrafında dolaşmasına izin verişine.. diğer yandan onun gözünü açmanın ve böyle tiplerden korumanın da ona düştüğünü biliyordu. ahh, tartaglia neden böyleydi?
oğlanı belinden tuttuğu gibi kendine çekerek dudağının kenarını öptü. tartaglia onu kızdan kıskandığı için böyle yaptığını düşünse de o kadar özlemişti ki sesini çıkarmadı, oysa zhongli sadece ihtiyaç duyduğu için yapıyordu bunu.
dudaklarını çekmeden kulağına doğru hareket etti ve alçak tuttuğu sesiyle "sen de benimle gelebilirsin," dedi. "yoksa burada kalıp kıza verdiğin sözü mü tutacaksın?" doğru, tartaglia daha onunla oynamamıştı.
ganyu şahit olduğu şey yüzünden sürekli parmak uçlarına kalkıp yeniden iniyordu. deli gibi gülesi gelmişti, ona ne oluyorsa? bu sırada kız donup kalmıştı, anlaşılan zhongli ondan bile daha iyi oyunlar biliyordu.
tartaglia bir kıskançlık için bu kadar ileri gitmesine gerek olmadığını düşünüyordu. içten içe biraz sinir bile olmuştu. buna rağmen hız yapan kalbine engel olamazken "gelirim," dedi. zhongli aldığı cevapla kulağının hemen altına da bir öpücük bıraktıktan sonra rahatlamayla geri çekildi ve oğlanın eşyalarını da almak için ayrıldı.
iyi olup olmadığını onaylama isteğiyle ganyu'ya baktı. kız her şeyin yolunda olduğunu belli etmek için gözlerini kırpıştırmış ve kendini tutmak için ısırdığı dudağına rağmen hafif bir gülümseme takınmıştı. baş parmaklarını çaktırmadan kaldırarak durumdan ne kadar memnun olduğunu göstermek istedi. burada kalacak değildi, arkalarından biraz bekleyip o da çıkardı.
zhongli bir an sonra oğlanı yangından kaçırır gibi kapıdan sürükleyip gitmişti. "ahhh," diye nefesini dışarı verdi ve rengi kaçmış kıza döndü. "çok yakışmıyorlar mı?" tabii ki neler döndüğü gözünden kaçmamıştı. ganyu çok iyi gözlem yapardı.
kız agresif mırıltılarıyla onu onayladı. eşyalarını hışımla topladıktan sonra o da çıkıp gitmişti. sırıtarak arkasını döndüğünde kendini ne kadar kaptırdığını fark etti ganyu. tek kalmıştı burda. daha da kötüsü keqing tek kaşını kaldırmış ilgiyle ona bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
stammer | zhongchi
Fanfictiondışarıdan mükemmel göründüğü için zhongli'nin sinirini bozan tartaglia, sırasının altında unuttuğu defteriyle tüm kusurlarını ortaya sermiş olur.