modern bir omegaverse evreninde geçiyor hikayemiz, hepimizi mutlu edecek sıcacık bir kurgu olmasını planlıyorum. ancak devam ettirme konusunda biraz tereddütteyim, kurgu gösterdiğiniz ilgi sayesinde yaşama şansı bulacak. yorumsuz bırakmayın ಥ‿ಥ✿
buraya minik ailemizin yolculuğuna başladığınız tarihi bırakın derim, iyi okumalar <3
+×+×
Taehyung derin bir soluk aldı, bugün içerisinde anlamlandıramadığı bir heyecan hali vardı. Sabah işe geldiğinden beri -bankada çalışan basit bir memurdu- bugüne özel hiçbir şey olmamasına rağmen içinde büyüyen mutluluk hissini atamıyordu. Öyle ki, hemen iki koltuk yanında çalışan Hyungwoon dahi bunu fark etmiş ve sormuştu.
Verecek bir cevabı yoktu, daha önceki günler gibiydi bugün de, en azından şimdilik öyle olduğunu düşünüyordu. Evde kendini bekleyenlerden habersiz.
Gününü zor etti, bir yandan mühürlü eşi Yoongi'yi de arıyor ama Yoongi telefonu açsa da kısaca geçiştiriyor, uzun bir konuşma istemediğini belli ediyordu.
Böylece aklına, eve gittiğinde Yoongi'ye kırıldığını söylemeyi not etti.
Ancak yine de, eve dönerken bir buket çiçek aldı. Her ne yaşandıysa konuşmalılardı, aralarında kırgınlıkla kalan bir şey olmamalıydı. Birbirlerine değer vermek, sevmek, bunu gerektirirdi.
Mütevazi evlerine ulaştığında, sabırsızlıkla zile bastı Taehyung.
Bir süre sonra ise kapı açıldığında yüzüne çarpan güzel koku ve feromonlarla durdu. Aldığı nefes ciğerlerini Yoongi ile doldurdu ve adımını büyük bir merakla içeri attı.
Kapıyı yüzündeki gülümsemeyle açan eşinin üzerinde mavi bir kazak vardı, altındaki siyah pantolon ise spordu ancak Yoongi'nin üzerinde olabildiğince asil duruyorlardı.
Taehyung düşündü, bugün herhangi bir özel günleri miydi? Unutmuş muydu, eğer öyleyse elinde bir buketle gelmesi iyi olmuştu.
"Hayatım.." diye mırıldandı Taehyung gözlerini eşinde ve evinde gezdirirken. Dili tutulmuştu, sadelikle döşeli evlerinin her köşesinde balonlar, süsleme ve güzel bir ışıklandırma vardı.
"Biliyorsun bugün izin günümdeydim Taehyung, bizim için bir şeyler hazırlamak istedim. Üstelik sana söylemem gereken bir şey var."
Yoongi her daim gizemli bir insandı. Çok konuşmazdı, konuştuğunda net ve anlaşılır konuşurdu. Üstelik her zaman da dürüst olmuştu. Taehyung, onunla tanıştığından beri onunla ilgili her şeyi sevmişti ancak biliyordu ki Yoongi'nin en güzel yanlarından biri de sürprizlerle dolu olmasıydı.
Böylelikle, onu evin içine çeken omegasına uydu Taehyung. Elini kavramasına, yüzünde koca bir mutlulukla hazırladığı akşam yemeğinin önüne getirmesine izin verdi.
Yoongi bugün onunla pek fazla konuşmamıştı çünkü tüm bunlarla meşguldü demek, masa resmen donatılmıştı.
Hoş sohbetle, gülümseme ve kahkahalarla Yoongi'nin ellerinden çıkan lezzetli yemeklerin keyfine vardılar.
"Bana söylemek istediğin bir şey vardı hayatım."
Yoongi elindeki su bardağını kenara bıraktı. Zaten olabildiğine mutluydu, alfasına güzel haberi verdiğinde daha ne kadar mutlu olabileceğini kestiremiyordu, umuyordu ki bayılmazdı.
"Evet.. Taehyung. Biliyorsun biz evleneli, mühürleneli, hayatlarımızı birleştireli altı yıl oluyor ve artık her şeyi yoluna soktuk." Taehyung başını salladı, artık dikkatini tamamen eşine ve söyleyeceklerine vermişti. "Bir süredir de evimizi neşelendirecek bir ses olmasını istiyorduk ya yani.."
O sırada Taehyung'un zihnine renkler doldu. Kalbi çoktan hızlanmış, Yoongi'nin söylemeye çalıştığı şeyi anlayınca feromonları yoğunlaşmıştı.
Yoongi kıkırdadı.
"Ben hamileyim Taehyung."
+×+×
6322.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SMILES | taegi
Фанфик[tamamlandı] evliliklerinin altıncı yılında, taehyung ve yoongi çifti nihayet bir çocuk için hazır olduklarını anlamışlardı. bşl: 20222 btş: 14523