SMILES | taegi

11

herkese merhaba~

dayanamadım yayımladım, taslaklarımda yalnızca bu duruyordu, bekletmeye kıyamadım..

önceki bölüm sonu notumuz hâlâ geçerli, bu sefer o uzun araya gerçekten gireceğiz kurgumuz için çünkü yazacak ne ilhâmım ne de gücüm yok şu günlerde.

yorumlarınıza çok ihtiyacım var, lütfen yorumlarda buluşalım~

ayrıca unutmayınız ben kaos yazamam (':

iyi okumalar, bölümün keyfini çıkarın, telaş yapmayın <3

hamileliğinin 33. haftası.

Taehyung rahat ve geniş koltuklarında yarı uzanır vaziyetteki, başı arkasına yerleştirdiği yastığa dayalı hâlde, gözleri kapalı olan eşine dikkatle odaklandı.

Onun yüzünde en ufak bir mimik, acı çekiyor olduğuna dair minicik bir işaret görse hemen ayaklanacaktı. Yanına oturmuştu, omegasının bacaklarını kendi kucağına uzattırmış, ellerini ise pamuk teniyle şiş karnının hemen yanında birleştirmişti.

Yoongi'nin ve minik yavrusunun feromonları sabitti, acı çekmediklerini biliyordu. Yalnızca Yoongi huzursuzdu, çünkü Dalgi son yedi saattir hiç hareket etmemişti. Ve Dalgi'nin hareketlerini hissedebildiği ilk günden bugüne karnında hiç durmamıştı yavrusu. Bir sorun olup olmadığı konusunda endişeliydi. Taehyung işten geldiğinde ona bu durumu direkt söylemiş, feromonlarını kullanmasını, Dalgi'nin iyi olup olmadığından emin olmasını istemişti. Alfa da yavrusunun iyi olduğunu hissediyordu. Yine de hareketsiz olduğunu duyduktan sonra fazlasıyla endişelenmişti. O da biliyordu çünkü, Dalgi normalde gerçekten hareketli bir yavruydu. Henüz doğmamış olmasına rağmen varlığını çevresine kolayca hissettirebiliyordu.

"Yoongi-ah, hastaneye gidelim mi?"

Yoongi dudaklarını araladı, derin bir soluk çekti ciğerlerine. Saatlerdir karnındaki yavrusunun en ufak bir hareketini dâhi hissedebilmek için fazlasıyla odaklanmıştı. Nefesi titredi, kalbindeki huzursuzluk geçmiyordu.

"Bilmiyorum."

Taehyung omegasını böyle görmeye dayanamıyordu, yavaşça ellerini ayırdı, onun bacaklarını dikkatle kucağından çekip oturduğu yerden kalktı. Yoongi'nin bacaklarını yeniden uzatmasını sağlarken eğildi, bir elini belinden ve sırtından destekleyecek şekilde arkasına sararken diğer eliyle de boynunu destekledi. Oturur pozisyona geldikten sonra ise bacaklarının arasına girdi. Yere oturdu ve uzun kollarını koltuğun kenarına oturmasını sağladığı Yoongi'nin şişkin karnına sardı. Başını yan çevirip yanağını yavrusuna yasladı Taehyung, gözlerini kapatıp yalnızca seslere odaklandı. Birkaç gün önce kulağını buraya dayadığında bebeğinden gelen minicik sesleri duyabildiğini keşfetmişti. Hıçkırıyordu ya da ortam yeterince sessizleştiğinde minik kalp atışları belirgin oluyordu, bu öyle özel, öyle büyülü bir andı ki Taehyung için..

"Bebeğim, merhaba." Yavrusuna seslendi alfa. "Ne yapıyorsun orada? Çok endişelendiriyorsun bizi. Uyan ve oyun oynayalım." Yoongi göz pınarlarının dolduğunu hissetti. Aklına gelen kötü ihtimaller Taehyung'un sözlerini duyduğunda çok daha acı verici oluyordu. "Seni çok seviyoruz, bir an önce sağlıkla kucağımıza gelmeni bekliyoruz." Ellerini Yoongi'nin tişörtünün eteklerine uzattı Taehyung, başını karnından ayırıp tişörtü yukarı sıyırdı. Yavrusunun büyüdüğü şişliğe dudaklarını bastırdı. Hafif sertliğin minik yavrusu olduğunu bilmek öyle heyecanlandırıyordu ki alfayı.. "Yoongi babanla birlikte fazlasıyla güvendesin ama seni görmek için çok sabırsızlanıyorum." Uzun parmaklarını şişliğin üzerinde dolaştırarak kalpler çizdi, soyut kalplerinin üstüne birer öpücük koydu ve feromonlarını artırdı. Ardından kollarını Yoongi'nin beline sardı tamamen, alnını da yavrusuna tekrar yaslayıp gözlerini kapadı.